ISSN 1725-2547

Επίσημη Εφημερίδα

της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 58

European flag  

Έκδοση στην ελληνική γλώσσα

Νομοθεσία

49ό έτος
28 Φεβρουαρίου 2006


Περιεχόμενα

 

I   Πράξεις για την ισχύ των οποίων απαιτείται δημοσίευση

Σελίδα

 

*

Κανονισμός (ΕK) αριθ. 318/2006 του Συμβουλίου, της 20ής Φεβρουαρίου 2006, για την κοινή οργάνωση των αγορών στον τομέα της ζάχαρης

1

 

*

Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 319/2006 του Συμβουλίου, της 20ής Φεβρουαρίου 2006, σχετικά με τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1782/2003 για τη θέσπιση κοινών κανόνων για τα καθεστώτα άμεσης στήριξης στα πλαίσια της κοινής γεωργικής πολιτικής και για τη θέσπιση ορισμένων καθεστώτων στήριξης για τους γεωργούς

32

 

*

Κανονισμός (ΕK) αριθ. 320/2006 του Συμβουλίου, της 20ής Φεβρουαρίου 2006, για τη θέσπιση προσωρινού καθεστώτος αναδιάρθρωσης του κλάδου της ζάχαρης στην Κοινότητα και για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1290/2005 για τη χρηματοδότηση της κοινής γεωργικής πολιτικής

42

EL

Οι πράξεις οι τίτλοι οποίων έχουν τυπωθεί με ημίμαυρα στοιχεία αποτελούν πράξεις τρεχούσης διαχειρίσεως που έχουν θεσπισθεί στο πλαίσιο της γεωργικής πολιτικής και είναι γενικά περιορισμένης χρονικής ισχύος.

Οι τίτλοι όλων των υπολοίπων πράξεων έχουν τυπωθεί με μαύρα στοιχεία και επισημαίνονται με αστερίσκο.


I Πράξεις για την ισχύ των οποίων απαιτείται δημοσίευση

28.2.2006   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 58/1


ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (ΕK) αριθ. 318/2006 ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΊΟΥ

της 20ής Φεβρουαρίου 2006

για την κοινή οργάνωση των αγορών στον τομέα της ζάχαρης

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη:

τη Συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, και ιδίως το άρθρο 36 και το άρθρο 37, παράγραφος 2, τρίτο εδάφιο,

την πρόταση της Επιτροπής,

τη γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (1),

τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (2),

Εκτιμώντας τα εξής:

(1)

Η λειτουργία και η ανάπτυξη της κοινής αγοράς γεωργικών προϊόντων θα πρέπει να συνοδεύεται από την καθιέρωση κοινής γεωργικής πολιτικής η οποία πρέπει, ιδίως, να περιλαμβάνει κοινή οργάνωση των γεωργικών αγορών που μπορεί να λαμβάνει διάφορες μορφές ανάλογα με το προϊόν.

(2)

Η αγορά ζάχαρης στην Κοινότητα βασίζεται σε αρχές για άλλες κοινές οργανώσεις αγοράς οι οποίες έχουν τροποποιηθεί ουσιαστικά κατά το παρελθόν. Προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι του άρθρου 33 της Συνθήκης και, κυρίως, προκειμένου να σταθεροποιηθούν οι αγορές και να διασφαλισθεί καλό βιοτικό επίπεδο για τη γεωργική κοινότητα στον τομέα της ζάχαρης, είναι αναγκαίο να αναθεωρηθεί ριζικά η κοινή οργάνωση της αγοράς στον τομέα της ζάχαρης.

(3)

Λόγω αυτών των εξελίξεων, ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1260/2001 του Συμβουλίου, της 19ης Ιουνίου 2001, για την κοινή οργάνωση των αγορών στον τομέα της ζάχαρης (3) θα πρέπει να καταργηθεί και να αντικατασταθεί από νέο κανονισμό.

(4)

Θα πρέπει να καθορισθούν τιμές αναφοράς για τους ποιοτικούς τύπους της λευκής και της ακατέργαστης ζάχαρης. Αυτοί οι ποιοτικοί τύποι θα πρέπει να αποτελούν τις μέσες αντιπροσωπευτικές ποιότητες της ζάχαρης που παράγεται στην Κοινότητα και να ορίζονται με βάση τα κριτήρια που χρησιμοποιούνται στο εμπόριο ζάχαρης. Θα πρέπει επίσης να είναι δυνατή η αναθεώρηση των ποιοτικών τύπων, προκειμένου να λαμβάνονται υπόψη, ιδίως, οι εμπορικές απαιτήσεις και οι εξελίξεις όσον αφορά την τεχνική ανάλυση.

(5)

Προκειμένου να υπάρχουν αξιόπιστες πληροφορίες για τις τιμές της ζάχαρης στην αγορά της Κοινότητας, θα πρέπει να θεσπισθεί καθεστώς κοινοποίησης τιμών, βάσει του οποίου θα πρέπει να καθορίζονται επίπεδα αγοραίας τιμής για τη λευκή ζάχαρη.

(6)

Θα πρέπει να καθορισθεί μια ελάχιστη τιμή για τα ζαχαρότευτλα ποσόστωσης τα οποία αντιστοιχούν σε ποιοτικό τύπο που θα πρέπει να ορισθεί, προκειμένου να διασφαλισθεί ένα καλό βιοτικό επίπεδο στους καλλιεργητές ζαχαροτεύτλων και ζαχαροκάλαμου της Κοινότητας.

(7)

Χρειάζονται ειδικά μέσα προκειμένου να διασφαλισθεί η ορθή ισορροπία μεταξύ των δικαιωμάτων και των υποχρεώσεων των επιχειρήσεων ζάχαρης και των καλλιεργητών ζαχαροτεύτλων. Συνεπώς, θα πρέπει να θεσπισθούν τυποποιημένες διατάξεις, οι οποίες να διέπουν τις συμβατικές σχέσεις μεταξύ αγοραστών και πωλητών ζαχαροτεύτλων. Η ποικιλομορφία των φυσικών, οικονομικών και τεχνικών καταστάσεων δυσχεραίνει την ενοποίηση των όρων αγοράς ζαχαροτεύτλων σε ολόκληρη την Κοινότητα. Διεπαγγελματικές συμφωνίες υφίστανται ήδη μεταξύ ενώσεων καλλιεργητών ζαχαροτεύτλων και επιχειρήσεων ζάχαρης. Κατά συνέπεια, οι διατάξεις-πλαίσιο θα πρέπει να ορίζουν μόνο τις στοιχειώδεις εγγυήσεις που απαιτούνται για τους καλλιεργητές ζαχαροτεύτλων και για τον κλάδο ζάχαρης, ώστε να διασφαλισθεί η εύρυθμη λειτουργία της αγοράς ζάχαρης, με δυνατότητα παρέκκλισης από ορισμένους κανόνες στο πλαίσιο διεπαγγελματικής συμφωνίας.

(8)

Οι λόγοι που κατά το παρελθόν οδήγησαν την Κοινότητα να θεσπίσει το καθεστώς ποσοστώσεων παραγωγής για τη ζάχαρη, την ισογλυκόζη και το σιρόπι ινουλίνης εξακολουθούν να ισχύουν. Ωστόσο, λόγω των εξελίξεων, τόσο εντός της Κοινότητας όσο και διεθνώς, είναι ανάγκη να αναπροσαρμοσθεί το καθεστώς παραγωγής προκειμένου να θεσπισθούν νέες ρυθμίσεις και μειώσεις των ποσοστώσεων. Σύμφωνα με το προηγούμενο καθεστώς ποσοστώσεων, το κράτος μέλος θα πρέπει να κατανέμει τις ποσοστώσεις στις επιχειρήσεις που είναι εγκατεστημένες στην επικράτειά του. Η νέα κοινή οργάνωση των αγορών στον τομέα της ζάχαρης θα πρέπει να διατηρήσει το νομικό καθεστώς των ποσοστώσεων στο βαθμό που, σύμφωνα με τη νομολογία του Δικαστηρίου, το καθεστώς των ποσοστώσεων αποτελεί μηχανισμό ρύθμισης της αγοράς του τομέα της ζάχαρης, ο οποίος αποσκοπεί να διασφαλίσει την επίτευξη στόχων δημοσίου συμφέροντος.

(9)

Σύμφωνα με τις πρόσφατες αποφάσεις της Ειδικής Ομάδας του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου σχετικά με τις επιδοτήσεις κατά την εξαγωγή και του Δευτεροβάθμιου Δικαιοδοτικού Οργάνου για τις επιδοτήσεις της ΕΕ κατά την εξαγωγή ζάχαρης, και προκειμένου οι φορείς της Κοινότητας να διασφαλίσουν την ομαλή μετάβαση από το προηγούμενο καθεστώς ποσοστώσεων στο σημερινό καθεστώς, θα πρέπει να είναι δυνατόν, κατά την περίοδο εμπορίας 2006/2007, να χορηγείται πρόσθετη ποσόστωση στις επιχειρήσεις ζάχαρης σύμφωνα με όρους που λαμβάνουν υπόψη τη χαμηλότερη αξία της ζάχαρης Γ.

(10)

Προκειμένου να αντισταθμισθούν οι επιπτώσεις της πτώσης των τιμών της ζάχαρης στην ισογλυκόζη, και για να μην τιμωρηθεί η παραγωγή ορισμένων ποιοτήτων ισογλυκόζης, θα πρέπει να χορηγηθούν πρόσθετες ποσοστώσεις στους σημερινούς δικαιούχους ισογλυκόζης. Εξάλλου, θα πρέπει να διατίθενται συμπληρωματικές ποσοστώσεις για τις προσαρμογές του τομέα των γλυκαντικών σε ορισμένα κράτη μέλη υπό τους όρους που προβλέπονται για τη χορήγηση πρόσθετης ποσόστωσης ζάχαρης.

(11)

Προκειμένου να διασφαλισθεί η επαρκής μείωση της παραγωγής ζάχαρης, ισογλυκόζης και σιροπιού ινουλίνης στην Κοινότητα, η Επιτροπή θα πρέπει να έχει το δικαίωμα αναπροσαρμογής των ποσοστώσεων σε ένα βιώσιμο επίπεδο μετά τη διάλυση του ταμείου αναδιάρθρωσης το 2010.

(12)

Λόγω της ανάγκης για κάποια εθνική ευελιξία όσον αφορά τη διαρθρωτική αναπροσαρμογή της μεταποιητικής βιομηχανίας και της καλλιέργειας ζαχαροτεύτλων και ζαχαροκάλαμου κατά την περίοδο εφαρμογής των ποσοστώσεων, θα πρέπει να επιτραπεί στα κράτη μέλη να τροποποιούν τις ποσοστώσεις των επιχειρήσεων εντός ορισμένων ορίων χωρίς όμως να περιορίζεται η λειτουργία του ταμείου αναδιάρθρωσης που ιδρύεται ως μέσο με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 320/2006 του Συμβουλίου, της 20ής Φεβρουαρίου 2006, για τη θέσπιση προσωρινού καθεστώτος αναδιάρθρωσης του κλάδου της ζάχαρης στην Κοινότητα (4).

(13)

Οι ποσοστώσεις ζάχαρης χορηγούνται ή μειώνονται μετά από συγχώνευση ή μεταβίβαση επιχειρήσεων, μεταβίβαση εργοστασίου, ή εκμίσθωση εργοστασίου. Θα πρέπει να καθορισθούν οι προϋποθέσεις αναπροσαρμογής, από τα κράτη μέλη, των ποσοστώσεων των εν λόγω επιχειρήσεων, διασφαλίζοντας παράλληλα ότι οι τροποποιήσεις των ποσοστώσεων των επιχειρήσεων ζάχαρης δεν είναι επιζήμιες για τα συμφέροντα των ενδιαφερόμενων καλλιεργητών τεύτλων ή ζαχαροκάλαμου.

(14)

Επειδή οι ποσοστώσεις παραγωγής που χορηγούνται στις επιχειρήσεις συνιστούν, για τους καλλιεργητές ζαχαροτεύτλων και ζαχαροκάλαμου, έναν τρόπο εγγύησης τόσο της καταβολής των κοινοτικών τιμών όσο και της διάθεσης της παραγωγής τους, θα πρέπει, κατά τις μεταφορές ποσοστώσεων εντός των περιοχών παραγωγής, να λαμβάνονται υπόψη τα συμφέροντα όλων των ενδιαφερομένων, και ιδίως, των καλλιεργητών τεύτλων και ζαχαροκάλαμου.

(15)

Για να διευρυνθούν οι δυνατότητες διάθεσης της ζάχαρης, της ισογλυκόζης και του σιροπιού ινουλίνης στην εσωτερική αγορά της Κοινότητας, θα πρέπει να είναι δυνατό να θεωρούνται η ζάχαρη, η ισογλυκόζη και το σιρόπι ινουλίνης που χρησιμοποιούνται στην Κοινότητα για την παρασκευή ορισμένων προϊόντων, όπως τα χημικά και φαρμακευτικά προϊόντα, η αλκοόλη ή το ρούμι, ως παραγωγή εκτός ποσόστωσης, υπό όρους που θα καθορισθούν.

(16)

Ένα μέρος της παραγωγής εκτός ποσόστωσης θα πρέπει να χρησιμοποιείται για να διασφαλίζεται ο επαρκής εφοδιασμός των άκρως απόκεντρων περιοχών ή θα μπορεί να εξάγεται τηρουμένων των δεσμεύσεων που έχει αναλάβει η Κοινότητα στο πλαίσιο του ΠΟΕ.

(17)

Σε περίπτωση που η παραγωγή ζάχαρης, ισογλυκόζης ή σιροπιού ινουλίνης υπερβαίνει τις ποσοστώσεις, θα πρέπει να είναι δυνατόν να προβλέπεται μηχανισμός μεταφοράς του πλεονάσματος ζάχαρης, ισογλυκόζης ή σιροπιού ινουλίνης, το οποίο πρέπει να θεωρείται ως ποσόστωση παραγωγής της επόμενης περιόδου εμπορίας, προκειμένου να αποφεύγονται οι στρεβλώσεις της αγοράς ζάχαρης λόγω του πλεονάσματος ζάχαρης.

(18)

Για την παραγωγή εκτός ποσόστωσης υπάρχουν ορισμένοι μηχανισμοί. Εάν, για ορισμένες ποσότητες, δεν πληρούνται οι εφαρμοστέοι όροι, θα πρέπει να επιβάλλεται τέλος επί του πλεονάσματος προκειμένου να αποφευχθεί η σώρευση των ποσοτήτων αυτών που απειλούν την κατάσταση στην αγορά.

(19)

Θα πρέπει να εισαχθεί τέλος παραγωγής που θα συμβάλλει στη χρηματοδότηση των δαπανών που πραγματοποιούνται στο πλαίσιο της κοινής οργάνωσης των αγορών στον τομέα της ζάχαρης.

(20)

Προκειμένου να ελέγχεται αποτελεσματικά η παραγωγή φορέων που παράγουν ζάχαρη, ισογλυκόζη ή σιρόπι ινουλίνης, θα πρέπει να καθιερωθεί ένα σύστημα έγκρισης των επιχειρήσεων και θα πρέπει να υποβάλλονται λεπτομερείς πληροφορίες σχετικά με την παραγωγή τους στο οικείο κράτος μέλος.

(21)

Ένα προσωρινό και περιορισμένο σύστημα παρεμβατικής αγοράς θα πρέπει να διατηρηθεί για να συμβάλει στη σταθεροποίηση της αγοράς στις περιπτώσεις κατά τις οποίες οι αγοραίες τιμές, σε μια συγκεκριμένη περίοδο εμπορίας, πέφτουν κάτω από την τιμή αναφοράς που καθορίζεται για την επόμενη περίοδο εμπορίας.

(22)

Θα πρέπει να εισαχθούν στην αγορά νέα μέσα τα οποία θα διαχειρίζεται η Επιτροπή. Πρώτον, εάν οι αγοραίες τιμές πέσουν κάτω από την τιμή αναφοράς για τη λευκή ζάχαρη, οι επιχειρήσεις θα πρέπει να μπορούν, υπό όρους που θα καθορίσει η Επιτροπή, να επωφελούνται από ένα καθεστώς ιδιωτικής αποθεματοποίησης. Δεύτερον, προκειμένου να διατηρηθεί η διαρθρωτική ισορροπία των αγορών ζάχαρης σε ένα επίπεδο τιμών που προσεγγίζει την τιμή αναφοράς, θα πρέπει να μπορεί η Επιτροπή να αποφασίζει την απόσυρση ζάχαρης από την αγορά για το χρονικό διάστημα που χρειάζεται για την αποκατάσταση της ισορροπίας της αγοράς.

(23)

Η δημιουργία ενιαίας κοινοτικής αγοράς για τη ζάχαρη συνεπάγεται τη θέσπιση καθεστώτος συναλλαγών στα εξωτερικά σύνορα της Κοινότητας. Το εν λόγω καθεστώς συναλλαγών θα πρέπει να περιλαμβάνει εισαγωγικούς δασμούς και επιστροφές κατά την εξαγωγή και να σταθεροποιεί, κατ’ αρχήν, την κοινοτική αγορά. Το καθεστώς συναλλαγών θα πρέπει να βασίζεται στις επιχειρήσεις που έγιναν δεκτές στο πλαίσιο των πολυμερών εμπορικών διαπραγματεύσεων του Γύρου της Ουρουγουάης.

(24)

Προκειμένου να παρακολουθείται ο όγκος των συναλλαγών ζάχαρης με τρίτες χώρες, θα πρέπει να προβλεφθεί ένα καθεστώς αδειών εισαγωγής και εξαγωγής με σύσταση εγγύησης η οποία να διασφαλίζει ότι όντως πραγματοποιούνται οι συναλλαγές για τις οποίες χορηγήθηκαν οι σχετικές άδειες.

(25)

Προκειμένου να διασφαλίζεται η ορθή λειτουργία του εν λόγω καθεστώτος συναλλαγών, θα πρέπει να προβλεφθεί η δυνατότητα να ρυθμίζεται η προσφυγή στο καθεστώς ενεργητικής τελειοποίησης ή, εφόσον το απαιτεί η κατάσταση της αγοράς, η απαγόρευση της προσφυγής σε αυτό.

(26)

Το καθεστώς τελωνειακών δασμών επιτρέπει να μην εφαρμόζεται κανένα άλλο προστατευτικό μέτρο στα εξωτερικά σύνορα της Κοινότητας. Ο μηχανισμός της εσωτερικής αγοράς και των δασμών θα μπορούσε, σε εξαιρετικές περιπτώσεις, να αποδειχθεί ακατάλληλος. Σε αυτές τις περιπτώσεις, προκειμένου να μην αφεθεί απροστάτευτη η κοινοτική αγορά έναντι διαταραχών οι οποίες ενδέχεται να προκύψουν από την κατάσταση αυτή, η Κοινότητα θα πρέπει να είναι σε θέση να λαμβάνει όλα τα απαραίτητα μέτρα αμελλητί. Τα μέτρα αυτά θα πρέπει να είναι σύμφωνα με τις διεθνείς υποχρεώσεις της Κοινότητας.

(27)

Ως επί το πλείστον, οι τελωνειακοί δασμοί που επιβάλλονται στα γεωργικά προϊόντα στο πλαίσιο των συμφωνιών του ΠΟΕ περιλαμβάνονται στο κοινό δασμολόγιο. Ωστόσο, για ορισμένα προϊόντα που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού, η εισαγωγή επιπλέον μηχανισμών καθιστά αναγκαίο να προβλεφθεί η δυνατότητα θέσπισης παρεκκλίσεων.

(28)

Για την πρόληψη ή την εξουδετέρωση των δυσμενών επιπτώσεων στην κοινοτική αγορά, οι οποίες θα μπορούσαν να προκύψουν από εισαγωγές ορισμένων γεωργικών προϊόντων, οι εισαγωγές των εν λόγω προϊόντων θα πρέπει να υπόκεινται στην καταβολή συμπληρωματικού δασμού, εφόσον πληρούνται ορισμένου όροι.

(29)

Είναι σκόπιμο, υπό ορισμένους όρους, να εξουσιοδοτείται η Επιτροπή να προβαίνει στο άνοιγμα και τη διαχείριση των δασμολογικών ποσοστώσεων που απορρέουν από διεθνείς συμφωνίες που συνάπτονται σύμφωνα με τη Συνθήκη ή που απορρέουν από άλλες πράξεις του Συμβουλίου.

(30)

Η Κοινότητα έχει ορισμένες ρυθμίσεις προτιμησιακής πρόσβασης στην αγορά με τρίτες χώρες, οι οποίες επιτρέπουν στις χώρες αυτές να εξάγουν ζάχαρη ζαχαροκάλαμου στην Κοινότητα υπό ευνοϊκούς όρους. Συνεπώς, είναι αναγκαίο να εκτιμούνται οι ανάγκες των εργοστασίων ραφιναρίσματος για ζάχαρη που προορίζεται για ραφινάρισμα και, υπό ορισμένες συνθήκες, να χορηγούνται άδειες εισαγωγής μόνο σε ειδικευμένους χρήστες σημαντικών ποσοτήτων εισαγόμενης ακατέργαστης ζάχαρης ζαχαροκαλάμου που θεωρούνται ως εργοστάσια ραφιναρίσματος αποκλειστικής παραγωγής της Κοινότητας.

(31)

Οι διατάξεις για τη χορήγηση επιστροφών κατά την εξαγωγή προς τρίτες χώρες, οι οποίες βασίζονται στη διαφορά μεταξύ των τιμών εντός της Κοινότητας και των τιμών στη διεθνή αγορά και οι οποίες εμπίπτουν εντός των ορίων που θέτουν οι δεσμεύσεις της ΕΚ στον ΠΟΕ, θα πρέπει να χρησιμοποιούνται για να διασφαλίζουν την πιθανή συμμετοχή της Κοινότητας στις διεθνείς συναλλαγές ζάχαρης. Οι επιδοτούμενες εξαγωγές θα πρέπει να υπόκεινται σε όρια όσον αφορά την ποσότητα και τις δημοσιονομικές δαπάνες.

(32)

Η τήρηση των ορίων όσον αφορά την τιμή θα πρέπει να διασφαλίζεται κατά τη στιγμή του καθορισμού των επιστροφών κατά την εξαγωγή μέσω της παρακολούθησης των πληρωμών σύμφωνα με τους κανόνες που ισχύουν όσον αφορά το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Προσανατολισμού και Εγγυήσεων. Η παρακολούθηση μπορεί να διευκολυνθεί με τον υποχρεωτικό προκαθορισμό των επιστροφών κατά την εξαγωγή, ενώ θα παρέχεται η δυνατότητα, στην περίπτωση διαφοροποιημένων επιστροφών, μεταβολής του προκαθορισμένου προορισμού εντός μιας γεωγραφικής ζώνης στην οποία εφαρμόζεται ένα ενιαίο ποσοστό επιστροφής κατά την εξαγωγή. Σε περίπτωση μεταβολής του προορισμού, θα πρέπει να καταβάλλεται η επιστροφή κατά την εξαγωγή που εφαρμόζεται στον πραγματικό προορισμό, αφού καθορισθεί ένα ανώτατο όριο για το ποσό που εφαρμόζεται στον προορισμό που έχει προκαθορισθεί.

(33)

Η συμμόρφωση με τα ποσοτικά όρια θα πρέπει να διασφαλίζεται από ένα αξιόπιστο και ουσιαστικό σύστημα ελέγχου. Για τον σκοπό αυτόν, για τη χορήγηση επιστροφών κατά την εξαγωγή θα πρέπει να απαιτείται άδεια εξαγωγής. Οι επιστροφές κατά την εξαγωγή θα πρέπει να χορηγούνται εντός των διαθέσιμων ορίων, ανάλογα με την ιδιαίτερη κατάσταση που επικρατεί για κάθε σχετικό προϊόν. Εξαιρέσεις από αυτόν τον κανόνα θα πρέπει να επιτρέπονται μόνον για τα μεταποιημένα προϊόντα που δεν απαριθμούνται στο Παράρτημα I της Συνθήκης, στα οποία δεν εφαρμόζονται ποσοτικά όρια. Θα πρέπει να προβλεφθεί η δυνατότητα παρέκκλισης από την αυστηρή συμμόρφωση με τους κανόνες διαχείρισης όταν οι εξαγωγές για τις οποίες χορηγείται επιστροφή κατά την εξαγωγή είναι πιθανόν να μην υπερβούν τα καθοριζόμενα ποσοτικά όρια.

(34)

Η εύρυθμη λειτουργία της ενιαίας αγοράς που βασίζεται σε κοινές τιμές μπορεί να τεθεί σε κίνδυνο από τη χορήγηση εθνικής ενίσχυσης. Συνεπώς, στα προϊόντα που καλύπτονται από την παρούσα κοινή οργάνωση αγοράς θα πρέπει να εφαρμόζονται οι διατάξεις της Συνθήκης που διέπουν τις κρατικές ενισχύσεις. Ωστόσο, για μετριασθούν οι επιπτώσεις που αναμένεται να έχει η μεταρρύθμιση του τομέα της ζάχαρης, θα πρέπει να επιτρέπεται, σε ορισμένες περιπτώσεις, η χορήγηση κρατικής ενίσχυσης.

(35)

Στα κράτη μέλη, στα οποία μειώνεται σημαντικά η ποσόστωση ζάχαρης, οι παραγωγοί ζαχαροτεύτλων θα αντιμετωπίσουν ιδιαίτερα σοβαρά προβλήματα προσαρμογής. Στις περιπτώσεις αυτές, η μεταβατική κοινοτική ενίσχυση προς τους καλλιεργητές ζαχαροτεύτλων δεν θα επαρκεί για την επαρκή αντιμετώπιση των δυσχερειών των καλλιεργητών ζαχαροτεύτλων. Συνεπώς, θα πρέπει να επιτραπεί στα κράτη μέλη που έχουν μειώσει την ποσόστωσή τους κατά περισσότερο του 50 % να χορηγούν κρατική ενίσχυση στους καλλιεργητές ζαχαροτεύτλων κατά την περίοδο εφαρμογής της μεταβατικής κοινοτικής ενίσχυσης. Για να αποφευχθεί η χορήγηση, από τα κράτη μέλη, κρατικής ενίσχυσης που υπερβαίνει τις ανάγκες των καλλιεργητών ζαχαροτεύτλων τους, ο καθορισμός του συνολικού ποσού της σχετικής κρατικής ενίσχυσης θα πρέπει να εξαρτάται από έγκριση της Επιτροπής, πλην της περίπτωσης της Ιταλίας στην οποία η μέγιστη ανάγκη των πλέον παραγωγικών καλλιεργητών ζαχαροτεύτλων για την προσαρμογή στις συνθήκες της αγοράς μετά τη μεταρρύθμιση μπορεί να εκτιμηθεί σε 11 EUR ανά τόνο παραγόμενων ζαχαροτεύτλων. Εξάλλου, λόγω των ιδιαίτερων προβλημάτων που αναμένεται να ανακύψουν στην Ιταλία, θα πρέπει να προβλεφθούν ρυθμίσεις που να επιτρέπουν στους καλλιεργητές ζαχαροτεύτλων να επωφελούνται αμέσως ή εμμέσως από τη χορηγούμενη κρατική ενίσχυση.

(36)

Στη Φινλανδία, η καλλιέργεια ζαχαροτεύτλων υπόκειται σε ιδιαίτερες γεωγραφικές και κλιματικές συνθήκες που επηρεάζουν αρνητικά την καλλιέργεια πέραν των γενικών επιπτώσεων της μεταρρύθμισης για τη ζάχαρη. Για το λόγο αυτόν, θα πρέπει να επιτραπεί σε αυτό το κράτος μέλος να χορηγεί μονίμως στους καλλιεργητές ζαχαροτεύτλων το κατάλληλο ποσό κρατικής ενίσχυσης.

(37)

Είναι σκόπιμο να προβλεφθεί η λήψη μέτρων όταν σημαντική αύξηση ή πτώση των τιμών διαταράσσει ή απειλεί να διαταράξει την κοινοτική αγορά. Τα μέτρα αυτά μπορούν να περιλαμβάνουν το άνοιγμα ποσόστωσης με μειωμένους δασμούς για εισαγωγή ζάχαρης από την παγκόσμια αγορά κατά το αναγκαίο χρονικό διάστημα.

(38)

Δεδομένου ότι η κοινή αγορά ζάχαρης εξελίσσεται συνεχώς, τα κράτη μέλη και η Επιτροπή θα πρέπει να ανταλλάσσουν πληροφορίες για τις σχετικές εξελίξεις.

(39)

Τα μέτρα που είναι αναγκαία για την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού θα πρέπει να θεσπισθούν σύμφωνα με την απόφαση 1999/468/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 1999, για τον καθορισμό των όρων άσκησης των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων που ανατίθενται στην Επιτροπή (5).

(40)

Η Επιτροπή θα πρέπει να εξουσιοδοτηθεί να θεσπίζει τα μέτρα που είναι αναγκαία για την επίλυση ειδικών πρακτικών προβλημάτων σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης.

(41)

Τα χαρακτηριστικά της παραγωγής ζάχαρης στις εξόχως απόκεντρες περιοχές της Κοινότητας διαφοροποιούν την εν λόγω παραγωγή από την παραγωγή ζάχαρης στην υπόλοιπη Κοινότητα. Συνεπώς, θα πρέπει να χορηγηθεί χρηματοδοτική στήριξη στον τομέα, χορηγώντας πόρους στους γεωργούς των εν λόγω περιοχών μετά την έναρξη ισχύος των προγραμμάτων ενίσχυσης για τη στήριξη της τοπικής παραγωγής, τα οποία καταρτίζουν τα κράτη μέλη δυνάμει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 247/2006 του Συμβουλίου, της 30 Ιανουαρίου 2006, περί καθορισμού ειδικών μέτρων για τη γεωργία στις εξόχως απόκεντρες περιοχές της Ένωσης (6). Για τον ίδιο λόγο, θα πρέπει να επιτραπεί στη Γαλλία να χορηγεί καθορισμένο ποσό κρατικής ενίσχυσης στις εξόχως απόκεντρες περιοχές της.

(42)

Οι δαπάνες που πραγματοποιούν τα κράτη μέλη λόγω των υποχρεώσεών τους που προκύπτουν από την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού θα πρέπει να χρηματοδοτούνται από την Κοινότητα σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1258/1999 του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1999, για τη χρηματοδότηση της κοινής γεωργικής πολιτικής (7), και, από την 1η Ιανουαρίου 2007, σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1290/2005 του Συμβουλίου, της 21ης Ιουνίου 2005, για τη χρηματοδότηση της κοινής γεωργικής πολιτικής.

(43)

Η μετάβαση από τις ρυθμίσεις του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1260/2001 στις ρυθμίσεις του παρόντος κανονισμού, καθώς και η μετάβαση από την κατάσταση αγοράς κατά την περίοδο εμπορίας 2005/2006 στην κατάσταση αγοράς κατά την περίοδο εμπορίας 2006/2007 και προκειμένου να εξασφαλισθεί η συμμόρφωση της Κοινότητας προς τις διεθνείς υποχρεώσεις της όσον αφορά τα ζάχαρη Γ που αναφέρεται στο άρθρο 13 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1260/2001 ενδέχεται να δημιουργήσουν δυσχέρειες τις οποίες δεν αντιμετωπίζει ο παρών κανονισμός. Προκειμένου να αντιμετωπισθούν οι δυσχέρειες αυτές, θα πρέπει να επιτραπεί στην Επιτροπή να θεσπίσει μεταβατικά μέτρα,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

ΤΙΤΛΟΣ I

ΠΕΔΙΟ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΚΑΙ ΟΡΙΣΜΟΙ

Άρθρο 1

Πεδίο εφαρμογής

1.   Η κοινή οργάνωση των αγορών στον τομέα της ζάχαρης που θεσπίζεται από τον παρόντα κανονισμό καλύπτει τα ακόλουθα προϊόντα:

ΣΟ Κωδικός

Περιγραφή

α)

1212 91

Ζαχαρότευτλα

1212 99 20

Ζαχαροκάλαμα

β)

1701

Ζάχαρη από ζαχαροκάλαμο ή από τεύτλα και σακχαρόζη χημικώς καθαρή, σε στερεά μορφή

γ)

1702 20

Ζάχαρη και σιρόπι σφενδάμνου

1702 60 95 και 1702 90 99

Άλλα ζάχαρα σε στερεά μορφή και σιρόπια ζάχαρης χωρίς προσθήκη αρωματικών ή χρωστικών ουσιών, εξαιρουμένων της λακτόζης και της γλυκόζης, της μαλτοδεξτρίνης και της ισογλυκόζης

1702 90 60

Υποκατάστατα του μελιού, αναμεμειγμένα ή μη με φυσικό μέλι

1702 90 71

Καραμελωμένα σάκχαρα και μελάσες, που περιέχουν κατά βάρος, σε ξηρά κατάσταση, 50 % ή περισσότερο σακχαρόζη

2106 90 59

Σιρόπια ζάχαρης, αρωματισμένα ή με την προσθήκη χρωστικών ουσιών, με εξαίρεση τα σιρόπια ισογλυκόζης, λακτόζης, γλυκόζης και μαλτοδεξτρίνης

δ)

1702 30 10

1702 40 10

1702 60 10

1702 90 30

Ισογλυκόζη

ε)

1702 60 80

1702 90 80

Σιρόπι ινουλίνης

στ)

1703

Μελάσες που προκύπτουν από την εκχύλιση ή τον εξευγενισμό (ραφινάρισμα) της ζάχαρης

ζ)

2106 90 30

Σιρόπια ισογλυκόζης, αρωματισμένα ή με την προσθήκη χρωστικών ουσιών

η)

2303 20

Πολτοί τεύτλων, υπολείμματα ζαχαροκαλάμου και άλλα απορρίμματα από την παραγωγή ζάχαρης

2.   Η περίοδος εμπορίας για τα προϊόντα της παραγράφου 1 αρχίζει την 1η Οκτωβρίου και λήγει στις 30 Σεπτεμβρίου του επόμενου έτους.

Ωστόσο, η περίοδος εμπορίας 2006/2007 αρχίζει την 1η Ιουλίου 2006 και λήγει στις 30 Σεπτεμβρίου 2007.

Άρθρο 2

Ορισμοί

Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού, ισχύουν οι ακόλουθοι ορισμοί:

1)

«λευκή ζάχαρη»: η μη αρωματισμένη ζάχαρη, χωρίς προσθήκη χρωστικών ή άλλων ουσιών, περιεκτικότητας επί ξηρού βάρους 99,5 % ή περισσότερο σε σακχαρόζη, προσδιοριζόμενης με την πολωσιμετρική μέθοδο,

2)

«ακατέργαστη ζάχαρη»: η μη αρωματισμένη ζάχαρη, χωρίς προσθήκη χρωστικών ή άλλων ουσιών, περιεκτικότητας επί ξηρού βάρους λιγότερο από 99,5 % σε σακχαρόζη, προσδιοριζόμενης με την πολωσιμετρική μέθοδο,

3)

«ισογλυκόζη»: το προϊόν που λαμβάνεται από τη γλυκόζη ή τα πολυμερή της, περιεκτικότητας κατά βάρος, επί ξηράς ουσίας, τουλάχιστον 10 % σε φρουκτόζη,

4)

«σιρόπι ινουλίνης»: το προϊόν που λαμβάνεται απευθείας με υδρόλυση ινουλίνης ή ολιγοφρουκτόζης και περιέχει, επί ξηράς ουσίας, φρουκτόζη βάρους τουλάχιστον 10 % σε μορφή ελεύθερη ή σε μορφή σακχαρόζης, εκφραζόμενη σε ισοδύναμα ζάχαρης ή ισογλυκόζης. Για να αποφευχθεί ο περιορισμός στην αγορά προϊόντων με χαμηλή γλυκαντική δύναμη που παράγονται από τις επιχειρήσεις μεταποίησης ινών ινουλίνης χωρίς ποσόστωση σιροπιού ινουλίνης, ο παρών ορισμός μπορεί να τροποποιηθεί με τη διαδικασία του άρθρου 39, παράγραφος 2,

5)

«ζάχαρη ποσόστωσης», «ισογλυκόζη ποσόστωσης» και «σιρόπι ινουλίνης ποσόστωσης»: οιαδήποτε ποσότητα ζάχαρης, ισογλυκόζης ή σιροπιού ινουλίνης που παράγεται σε μία συγκεκριμένη περίοδο εμπορίας στο πλαίσιο της ποσόστωσης της σχετικής επιχείρησης,

6)

«βιομηχανική ζάχαρη»: οιαδήποτε ποσότητα ζάχαρης που παράγεται σε μία συγκεκριμένη περίοδο εμπορίας επιπλέον της ποσότητας ζάχαρης που αναφέρεται στο σημείο 5), και η οποία προορίζεται για τη βιομηχανική παραγωγή ενός από τα προϊόντα που απαριθμούνται στο άρθρο 13, παράγραφος 2,

7)

«βιομηχανική ισογλυκόζη» και «βιομηχανικό σιρόπι ινουλίνης»: οιαδήποτε ποσότητα ισογλυκόζης ή σιροπιού ινουλίνης, η οποία κατανέμεται σε μια συγκεκριμένη περίοδο εμπορίας, και η οποία προορίζεται για τη βιομηχανική παραγωγή ενός από τα προϊόντα που απαριθμούνται στο άρθρο 13, παράγραφος 2,

8)

«πλεόνασμα ζάχαρης», «πλεόνασμα ισογλυκόζης» και «πλεόνασμα σιροπιού ινουλίνης»: οιαδήποτε ποσότητα ζάχαρης, ισογλυκόζης ή σιροπιού ινουλίνης που παράγεται σε μία συγκεκριμένη περίοδο εμπορίας επιπλέον των αντίστοιχων ποσοτήτων που αναφέρονται στα σημεία 5), 6) και 7),

9)

«τεύτλα ποσόστωσης»: όλα τα ζαχαρότευτλα που μεταποιούνται σε ζάχαρη ποσόστωσης,

10)

«σύμβαση παράδοσης»: η σύμβαση που συνάπτεται μεταξύ του πωλητή και μιας επιχείρησης για την παράδοση τεύτλων που προορίζονται για ζαχαροποιία,

11)

«διεπαγγελματική συμφωνία»: μια από τις ακόλουθες συμφωνίες:

α)

η συμφωνία που συνάπτεται σε κοινοτικό επίπεδο, πριν από τη σύναψη συμβάσεως παράδοσης, μεταξύ, αφενός, ομάδας εθνικών οργανώσεων επιχειρήσεων και, αφετέρου, μιας ομάδας εθνικών οργανώσεων πωλητών,

β)

η συμφωνία που συνάπτεται, πριν από τη σύναψη συμβάσεως παράδοσης, μεταξύ, αφενός, επιχειρήσεων ή οργάνωσης επιχειρήσεων αναγνωρισμένης από το οικείο κράτος μέλος, και, αφετέρου, μιας ένωσης πωλητών αναγνωρισμένης από το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος,

γ)

εάν δεν υπάρχει συμφωνία όπως αναφέρεται στο στοιχείο α) ή β), το δίκαιο περί εταιριών και το δίκαιο περί συνεταιρισμών στο βαθμό που διέπουν την παράδοση ζαχαρότευτλων από τους μετόχους ή τα μέλη εταιρείας ή συνεταιρισμού ζαχαροποιίας,

δ)

εάν δεν υπάρχει συμφωνία όπως αναφέρεται στο στοιχείο α) ή β), οι ρυθμίσεις που υπάρχουν πριν από τη σύναψη συμβάσεως παράδοσης, εφόσον οι πωλητές που αποδέχονται τη ρύθμιση προμηθεύουν το 60 % τουλάχιστον της συνολικής ποσότητας ζαχαροτεύτλων που αγοράζει η επιχείρηση για την παρασκευή ζάχαρης σε ένα ή περισσότερα εργοστάσια,

12)

«ζάχαρη ΑΚΕ/Ινδίας»: η ζάχαρη που υπάγεται στον κωδικό ΣΟ 1701 καταγωγής των κρατών που απαριθμούνται στο Παράρτημα VI και εισάγεται στην Κοινότητα δυνάμει:

του Πρωτοκόλλου 3 του Παραρτήματος V της Συμφωνίας Εταιρικής Σχέσης ΑΚΕ-ΕΚ,

ή

της συμφωνίας για τη ζάχαρη από ζαχαροκάλαμο μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Δημοκρατίας της Ινδίας (8).

13)

«εργοστάσιο ραφιναρίσματος αποκλειστικής παραγωγής»: η μονάδα παραγωγής:

της οποίας η μοναδική δραστηριότητα είναι το ραφινάρισμα εισαγόμενης ακατέργαστης ζάχαρης ζαχαροκαλάμου,

ή

η οποία ραφινάρισε, κατά την περίοδο εμπορίας 2004/2005, ποσότητα τουλάχιστον 15 000 τόνων εισαγόμενης ακατέργαστης ζάχαρης ζαχαροκαλάμου.

ΤΙΤΛΟΣ II

ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΑΓΟΡΑ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1

Τιμες

Άρθρο 3

Τιμές αναφοράς

1.   Για τη λευκή ζάχαρη, η τιμή αναφοράς είναι:

(α)

631,9 EUR ανά τόνο, για καθεμία από τις περιόδους εμπορίας 2006/2007 και 2007/2008,

(β)

541,5 EUR ανά τόνο, για την περίοδο εμπορίας 2008/2009,

(γ)

404,4 EUR ανά τόνο, για την περίοδο εμπορίας 2009/2010.

2.   Για την ακατέργαστη ζάχαρη, η τιμή αναφοράς είναι:

(α)

496,8 EUR ανά τόνο για καθεμία από τις περιόδους εμπορίας 2006/2007 και 2007/2008,

(β)

448,8 EUR ανά τόνο, για την περίοδο εμπορίας 2008/2009,

(γ)

335,2 EUR ανά τόνο, για την περίοδο εμπορίας 2009/2010.

3.   Οι τιμές αναφοράς που αναφέρονται στις παραγράφους 1 και 2 επιβάλλονται για τη μη συσκευασμένη ζάχαρη, στη θύρα του εργοστασίου. Οι τιμές αυτές ισχύουν για τη λευκή ζάχαρη και την ακατέργαστη ζάχαρη του ποιοτικού τύπου που περιγράφεται στο Παράρτημα Ι.

Άρθρο 4

Κοινοποίηση τιμών

Η Επιτροπή θεσπίζει σύστημα πληροφοριών για τις τιμές στην αγορά της ζάχαρης, στο οποίο συμπεριλαμβάνεται ένα σύστημα δημοσίευσης των επιπέδων τιμών στην αγορά της ζάχαρης.

Το σύστημα βασίζεται στις πληροφορίες που υποβάλλουν οι επιχειρήσεις παραγωγής λευκής ζάχαρης ή άλλοι φορείς που εμπλέκονται στο εμπόριο ζάχαρης. Οι πληροφορίες αυτές θεωρούνται εμπιστευτικές. Η Επιτροπή μεριμνά ώστε οι δημοσιευόμενες πληροφορίες να μην επιτρέπουν τον εντοπισμό των τιμών των επιμέρους επιχειρήσεων ή φορέων.

Άρθρο 5

Ελάχιστη τιμή ζαχαροτεύτλων

1.   Η ελάχιστη τιμή για τα ζαχαρότευτλα ποσόστωσης είναι:

(α)

32,86 EUR ανά τόνο, για την περίοδο εμπορίας 2006/2007,

(β)

29,78 EUR ανά τόνο, για την περίοδο εμπορίας 2007/2008,

(γ)

27,83 EUR ανά τόνο, για την περίοδο εμπορίας 2008/2009,

(δ)

26,29 EUR ανά τόνο, για την περίοδο εμπορίας 2009/2010.

2.   Η ελάχιστη τιμή που αναφέρεται στην παράγραφο 1 εφαρμόζεται στα ζαχαρότευτλα του ποιοτικού τύπου που περιγράφεται στο Παράρτημα Ι.

3.   Οι επιχειρήσεις ζάχαρης που αγοράζουν τεύτλα ποσόστωσης κατάλληλα για μεταποίηση σε ζάχαρη και τα οποία προορίζονται για μεταποίηση σε ζάχαρη ποσόστωσης υποχρεούνται να καταβάλλουν τουλάχιστον την ελάχιστη τιμή, η οποία αναπροσαρμόζεται προς τα άνω ή προς τα κάτω προκειμένου να λαμβάνονται υπόψη οι αποκλίσεις από τον ποιοτικό τύπο.

4.   Για ποσότητες ζαχαροτεύτλων που αντιστοιχούν στις ποσότητες βιομηχανικής ζάχαρης ή πλεονάσματος ζάχαρης που υπόκεινται στο επί πλέον ποσό που προβλέπεται στο άρθρο 15, η ενδιαφερόμενη επιχείρηση ζάχαρης αναπροσαρμόζει την τιμή αγοράς ούτως ώστε αυτή να ισούται τουλάχιστον με την ελάχιστη τιμή για τα τεύτλα ποσόστωσης.

Άρθρο 6

Διεπαγγελματικές συμφωνίες

1.   Οι διεπαγγελματικές συμφωνίες και οι συμβάσεις παράδοσης είναι σύμφωνες με την παράγραφο 3 και με τους όρους αγοράς που προβλέπονται στο Παράρτημα ΙΙ, ιδίως όσον αφορά τους όρους που διέπουν την αγορά, την παράδοση, την παραλαβή και την πληρωμή των τεύτλων.

2.   Οι όροι αγοράς ζαχαροτεύτλων και ζαχαροκάλαμου διέπονται από διεπαγγελματικές συμφωνίες που συνάπτονται μεταξύ κοινοτικών καλλιεργητών των εν λόγω πρώτων υλών και κοινοτικών επιχειρήσεων ζάχαρης.

3.   Στις συμβάσεις παράδοσης γίνεται διάκριση ανάλογα με το εάν οι ποσότητες της ζάχαρης που θα παρασκευασθούν από ζαχαρότευτλα θα είναι:

ζάχαρη ποσόστωσης,

ζάχαρη εκτός ποσόστωσης.

4.   Κάθε επιχείρηση ζάχαρης παρέχει στο κράτος μέλος εντός του οποίου παράγει ζάχαρη τις ακόλουθες πληροφορίες:

α)

τις ποσότητες τεύτλων που αναφέρονται στην πρώτη περίπτωση της παραγράφου 3, για τις οποίες έχει συνάψει συμβάσεις παράδοσης πριν από τη σπορά και την περιεκτικότητα σε ζάχαρη επί της οποίας βασίζονται οι εν λόγω συμβάσεις,

β)

την αντίστοιχη προβλεπόμενη απόδοση.

Τα κράτη μέλη μπορούν να απαιτούν συμπληρωματικές πληροφορίες.

5.   Οι επιχειρήσεις ζάχαρης που δεν έχουν υπογράψει συμβάσεις παράδοσης πριν από την σπορά στην ελάχιστη τιμή για τα τεύτλα ποσόστωσης για ποσότητα τεύτλων ισοδύναμη με τη ζάχαρη ποσόστωσής τους υποχρεούνται να καταβάλλουν τουλάχιστον την ελάχιστη τιμή για τα τεύτλα ποσόστωσης, για όλα τα ζαχαρότευτλα που μεταποιούν σε ζάχαρη.

6.   Με την επιφύλαξη της έγκρισης του οικείου κράτους μέλους, οι διεπαγγελματικές συμφωνίες μπορούν να παρεκκλίνουν από τις παραγράφους 3 και 4.

7.   Ελλείψει διεπαγγελματικών συμφωνιών, το οικείο κράτος μέλος λαμβάνει, δυνάμει του παρόντος κανονισμού, τα αναγκαία μέτρα προστασίας των συμφερόντων των ενδιαφερομένων.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2

Παραγωγη ποσοστωσης

Άρθρο 7

Χορήγηση ποσόστωσης

1.   Οι ποσοστώσεις για την παραγωγή ζάχαρης, ισογλυκόζης και σιροπιού ινουλίνης, σε εθνικό ή περιφερειακό επίπεδο, καθορίζονται στο Παράρτημα ΙΙΙ.

2.   Τα κράτη μέλη χορηγούν ποσόστωση σε κάθε επιχείρηση παραγωγής ζάχαρης, ισογλυκόζης ή σιροπιού ινουλίνης που έχει εγκατασταθεί στην επικράτειά τους και εγκριθεί σύμφωνα με το άρθρο 17.

Για κάθε επιχείρηση, η χορηγούμενη ποσόστωση είναι ίση με το σύνολο των ποσοστώσεων Α και Β δυνάμει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1260/2001, οι οποίες χορηγήθηκαν στην επιχείρηση για την περίοδο εμπορίας 2005/2006.

3.   Σε περίπτωση χορήγησης ποσόστωσης σε επιχείρηση ζάχαρης, η οποία διαθέτει περισσότερες από μία μονάδες παραγωγής, τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα μέτρα τα οποία θεωρούν αναγκαία προκειμένου να ληφθούν δεόντως υπόψη τα συμφέροντα των καλλιεργητών ζαχαροτεύτλων και ζαχαροκάλαμου.

Άρθρο 8

Πρόσθετη ποσόστωση ζάχαρης

1.   Μέχρι τις 30 Σεπτεμβρίου 2007 το αργότερο, οιαδήποτε επιχείρηση ζάχαρης μπορεί να ζητήσει από το κράτος μέλος στο οποίο είναι εγκατεστημένη τη χορήγηση πρόσθετης ποσόστωσης ζάχαρης.

Οι μέγιστες πρόσθετες ποσοστώσεις ζάχαρης ανά κράτος μέλος καθορίζονται στο σημείο Ι του Παραρτήματος IV.

2.   Βάσει των αιτημάτων, το κράτος μέλος καθορίζει, με αντικειμενικά και αμερόληπτα κριτήρια, τις αποδεκτές ποσότητες. Εάν το σύνολο των αιτημάτων αυτών για πρόσθετες ποσότητες υπερβαίνει τη διαθέσιμη εθνική ποσότητα, το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος προβλέπει αναλογική μείωση των αποδεκτών ποσοτήτων. Οι προκύπτουσες ποσότητες συνιστούν την πρόσθετη ποσόστωση που χορηγείται στις ενδιαφερόμενες επιχειρήσεις.

3.   Επί των προσθέτων ποσοστώσεων που χορηγούνται στις επιχειρήσεις σύμφωνα με τις παραγράφους 1 και 2 επιβάλλεται κατ’ αποκοπήν ποσό 730 EUR. Το ποσό αυτό εισπράττεται ανά τόνο χορηγούμενης πρόσθετης ποσόστωσης.

4.   Το σύνολο του κατ’ αποκοπήν ποσού που καταβάλλεται σύμφωνα με την παράγραφο 3 επιβάλλεται από το κράτος μέλος στις επιχειρήσεις που είναι εγκατεστημένες στην επικράτειά του και στις οποίες έχει χορηγηθεί πρόσθετη ποσόστωση.

Η πληρωμή του κατ’ αποκοπήν ποσού πραγματοποιείται από την οικεία επιχείρηση ζάχαρης εντός προθεσμίας που ορίζουν τα κράτη μέλη. Η προθεσμία λήγει στις 28 Φεβρουαρίου 2008 το αργότερο.

5.   Εάν η επιχείρηση ζάχαρης δεν καταβάλλει το κατ' αποκοπήν ποσό πριν από τις 28 Φεβρουαρίου 2008, θεωρείται ότι δεν χορηγήθηκαν πρόσθετες ποσοστώσεις στην οικεία επιχείρηση ζάχαρης.

Άρθρο 9

Πρόσθετη και συμπληρωματική ποσότητα ισογλυκόζης

1.   Για την περίοδο εμπορίας 2006/2007, ποσόστωση ισογλυκόζης 100 000 τόνων προστίθεται στο σύνολο της ποσόστωσης ισογλυκόζης που ορίζεται στο Παράρτημα ΙΙΙ. Για κάθε μια από τις περιόδους εμπορίας 2007/2008 και 2008/2009, μια επιπλέον ποσόστωση ισογλυκόζης 100 000 τόνων προστίθεται στην ποσόστωση ισογλυκόζης της προηγούμενης περιόδου εμπορίας.

Τα κράτη μέλη χορηγούν τις πρόσθετες ποσοστώσεις στις επιχειρήσεις κατ’ αναλογία των ποσοστώσεων ισογλυκόζης που τους χορηγήθηκαν σύμφωνα με το άρθρο 7, παράγραφος 2.

2.   Η Ιταλία, η Λιθουανία και η Σουηδία μπορούν να χορηγούν, κατόπιν αιτήματος οιασδήποτε επιχείρησης εγκατεστημένης στην αντίστοιχη επικράτειά τους, συμπληρωματική ποσόστωση ισογλυκόζης κατά το διάστημα από την περίοδο εμπορίας 2006/2007 μέχρι την περίοδο εμπορίας 2009/2010. Οι μέγιστες συμπληρωματικές ποσοστώσεις καθορίζονται ανά κράτος μέλος στο σημείο ΙΙ του Παραρτήματος IV.

3.   Επί των ποσοστώσεων που χορηγούνται στις επιχειρήσεις σύμφωνα με τη παράγραφο 2 επιβάλλεται κατ’ αποκοπήν ποσό 730 EUR. Το ποσό αυτό εισπράττεται ανά τόνο χορηγούμενης συμπληρωματικής ποσόστωσης.

Άρθρο 10

Διαχείριση ποσοστώσεων

1.   Σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 39, παράγραφος 2, οι ποσοστώσεις που ορίζονται στο Παράρτημα ΙΙΙ αναπροσαρμόζονται το αργότερο στις 30 Σεπτεμβρίου 2006 για την περίοδο εμπορίας 2006/2007 και το αργότερο στα τέλη Φεβρουαρίου της προηγούμενης περιόδου εμπορίας για κάθε μία από τις περιόδους εμπορίας 2007/2008, 2008/2009, 2009/2010 και 2010/2011. Οι προσαρμογές προκύπτουν από την εφαρμογή των άρθρων 8 και 9, της παραγράφου 2 του παρόντος άρθρου, και των άρθρων 14 και 19 του παρόντος κανονισμού, και του άρθρου 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 320/2006.

2.   Λαμβάνοντας υπόψη τα αποτελέσματα του καθεστώτος αναδιάρθρωσης που προβλέπεται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 320/2006, η Επιτροπή αποφασίζει, το αργότερο μέχρι το τέλος Φεβρουαρίου 2010, σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 39, παράγραφος 2, το κοινό ποσοστό κατά το οποίο πρέπει να μειωθούν οι υφιστάμενες ποσοστώσεις ζάχαρης, ισογλυκόζης και σιροπιού ινουλίνης, ανά κράτος μέλος ή περιφέρεια, με σκοπό να αποφευχθεί η διατάραξη της ισορροπίας της αγοράς κατά τις περιόδους εμπορίας από το 2010/2011 και μετά.

3.   Τα κράτη μέλη αναπροσαρμόζουν την ποσόστωση για κάθε επιχείρηση αναλόγως.

Άρθρο 11

Ανακατανομή εθνικών ποσοστώσεων

1.   Κράτος μέλος μπορεί να μειώσει την ποσόστωση ζάχαρης ή ισογλυκόζης που έχει χορηγηθεί σε επιχείρηση εγκατεστημένη στην επικράτειά του,

κατά το 25 % κατ’ ανώτατο όριο για τις περιόδους εμπορίας 2006/2007 και 2007/2008, στα πλαίσια σεβασμού της ελευθερίας των επιχειρήσεων να συμμετέχουν στους μηχανισμούς που θεσπίζει ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 320/2006,

και

κατά το 10 % κατ’ ανώτατο όριο για την περίοδο εμπορίας 2008/2009 και τις επόμενες.

2.   Ωστόσο, τα κράτη μέλη μπορούν να μεταφέρουν ποσοστώσεις μεταξύ επιχειρήσεων σύμφωνα με τους κανόνες του Παραρτήματος V και λαμβάνοντας υπόψη τα συμφέροντα καθενός από τα ενδιαφερόμενα μέρη, ιδίως των καλλιεργητών ζαχαροτεύτλων και ζαχαροκάλαμου.

3.   Οι ποσότητες που μειώνονται σύμφωνα με τις παραγράφους 1 και 2 χορηγούνται από το εν λόγω κράτος μέλος σε μία ή περισσότερες επιχειρήσεις στην επικράτειά του, είτε διαθέτουν ποσόστωση είτε όχι.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3

Παραγωγη εκτος ποσοστωσης

Άρθρο 12

Πεδίο εφαρμογής

Η ζάχαρη, η ισογλυκόζη ή το σιρόπι ινουλίνης που παράγονται κατά τη διάρκεια της περιόδου εμπορίας καθ’ υπέρβαση της ποσόστωσης που αναφέρεται στο άρθρο 7, μπορούν:

α)

να χρησιμοποιούνται για τη μεταποίηση ορισμένων προϊόντων, κατά τα προαναφερόμενα στο άρθρο 13,

β)

να μεταφέρονται στην ποσόστωση παραγωγής της επόμενης περιόδου εμπορίας, σύμφωνα με το άρθρο 14,

γ)

να χρησιμοποιούνται για το ειδικό καθεστώς εφοδιασμού των άκρως απόκεντρων περιοχών, σύμφωνα με τον Τίτλο ΙΙ του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 247/2006,

ή

δ)

να εξάγονται εντός του ποσοτικού ορίου το οποίο καθορίζεται σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 39, παράγραφος 2, τηρώντας τις δεσμεύσεις που απορρέουν από συμφωνίες που συνάπτονται δυνάμει του άρθρου 300 της Συνθήκης.

Οι λοιπές ποσότητες υπόκεινται σε στο επί πλέον ποσό που αναφέρεται στο άρθρο 15.

Άρθρο 13

Βιομηχανική ζάχαρη

1.   Η βιομηχανική ζάχαρη, η βιομηχανική ισογλυκόζη ή το βιομηχανικό σιρόπι ινουλίνης προορίζονται μόνον για την παραγωγή ενός από τα προϊόντα της παραγράφου 2, όταν:

α)

αποτελούν αντικείμενο σύμβασης παράδοσης που συνάπτεται πριν από το τέλος της περιόδου εμπορίας μεταξύ παραγωγού και χρήστη, εφόσον σε αμφότερους έχει χορηγηθεί έγκριση σύμφωνα με το άρθρο 17,

και

β)

παραδόθηκαν στον χρήστη έως τις 30 Νοεμβρίου της επόμενης περιόδου εμπορίας, το αργότερο.

2.   Σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 39, παράγραφος 2, η Επιτροπή καταρτίζει κατάλογο προϊόντων για την παραγωγή των οποίων χρησιμοποιούνται η βιομηχανική ζάχαρη, η βιομηχανική ισογλυκόζη ή το βιομηχανικό σιρόπι ινουλίνης.

Ο κατάλογος περιλαμβάνει ιδίως τα εξής προϊόντα:

α)

βιοαιθανόλη, αλκοόλη, ρούμι, ζύμη και ποσότητες σιροπιών για επάλειψη και για μεταποίηση σε «Rinse appelstroop»,

β)

ορισμένα βιομηχανικά προϊόντα που δεν περιέχουν ζάχαρη, κατά τη μεταποίηση όμως των οποίων χρησιμοποιείται ζάχαρη, ισογλυκόζη ή σιρόπι ινουλίνης,

γ)

ορισμένα προϊόντα της χημικής ή της φαρμακευτικής βιομηχανίας τα οποία περιέχουν ζάχαρη, ισογλυκόζη ή σιρόπι ινουλίνης.

3.   Στα προϊόντα που αναφέρονται στο άρθρο 1, παράγραφος 1, στοιχεία β) έως ε), είναι δυνατόν να χορηγείται επιστροφή στην παραγωγή, εάν το πλεόνασμα ζάχαρης ή η εισαγόμενη ζάχαρη, το πλεόνασμα ισογλυκόζης ή το πλεόνασμα σιροπιού ινουλίνης δεν διατίθεται σε τιμή που να αντιστοιχεί στην τιμή που ισχύει στην παγκόσμια αγορά για την παρασκευή των προϊόντων που αναφέρονται στην παράγραφο 2, στοιχεία β) και γ) του παρόντος άρθρου.

Η επιστροφή στην παραγωγή καθορίζεται λαμβάνοντας ιδίως υπόψη το κόστος που θα προέκυπτε από τη χρήση εισαγόμενης ζάχαρης, το οποίο θα βάρυνε τη βιομηχανία σε περίπτωση εφοδιασμού της στην παγκόσμια αγορά, και την τιμή του πλεονάσματος ζάχαρης που υπάρχει στην αγορά της Κοινότητας ή την τιμή αναφοράς εάν δεν υπάρχει πλεόνασμα ζάχαρης.

Άρθρο 14

Μεταφορά πλεονάσματος ζάχαρης

1.   Κάθε επιχείρηση μπορεί να αποφασίζει να μεταφέρει το σύνολο ή μέρος της παραγωγής της που υπερβαίνει την οικεία ποσόστωση ζάχαρης, την οικεία ποσόστωση ισογλυκόζης ή την οικεία ποσόστωση σιροπιού ινουλίνης, προκειμένου να θεωρηθεί ως μέρος της παραγωγής της επόμενης περιόδου εμπορίας. Με την επιφύλαξη της παραγράφου 3, η σχετική απόφαση είναι αμετάκλητη.

2.   Οι επιχειρήσεις που λαμβάνουν την απόφαση που αναφέρεται στην παράγραφο 1:

α)

ενημερώνουν το οικείο κράτος μέλος πριν από μια ημερομηνία που καθορίζεται από αυτό το κράτος μέλος:

μεταξύ της 1ης Φεβρουαρίου και της 30ής Ιουνίου της τρέχουσας περιόδου εμπορίας για μεταφερόμενες ποσότητες ζάχαρης ζαχαροκαλάμου,

μεταξύ της 1ης Φεβρουαρίου και της 15ης Απριλίου της τρέχουσας περιόδου εμπορίας για άλλες μεταφερόμενες ποσότητες ζάχαρης ή σιροπιού ινουλίνης·

β)

αναλαμβάνουν την αποθεματοποίηση των εν λόγω ποσοτήτων ιδίαις δαπάναις έως το τέλος της τρέχουσας περιόδου εμπορίας.

3.   Εάν η οριστική παραγωγή μιας επιχείρησης κατά τη σχετική περίοδο εμπορίας ήταν μικρότερη από την εκτιμώμενη κατά τη λήψη της απόφασης σύμφωνα με την παράγραφο 1, η μεταφερόμενη ποσότητα μπορεί να αναπροσαρμόζεται αναδρομικά το αργότερο έως τις 31 Οκτωβρίου της επόμενης περιόδου εμπορίας.

4.   Οι μεταφερόμενες ποσότητες θεωρούνται ως οι πρώτες ποσότητες που παράγονται δυνάμει της ποσόστωσης της επόμενης περιόδου εμπορίας.

Άρθρο 15

Επιπλέον ποσό

1.   Επιβάλλεται επιπλέον ποσό σε ποσότητες:

α)

πλεονάσματος ζάχαρης, πλεονάσματος ισογλυκόζης και πλεονάσματος σιροπιού ινουλίνης που παράγονται σε οιαδήποτε περίοδο εμπορίας, εκτός των ποσοτήτων που μεταφέρονται στην παραγωγή με ποσόστωση της επόμενης περιόδου εμπορίας και αποθεματοποιούνται σύμφωνα με το άρθρο 14 ή των ποσοτήτων που αναφέρονται στο άρθρο 12, παράγραφοι γ) και δ),

β)

βιομηχανικής ζάχαρης, βιομηχανικής ισογλυκόζης και βιομηχανικού σιροπιού ινουλίνης για τα οποία δεν αποδείχθηκε, έως μια ημερομηνία που θα καθορισθεί, ότι έχουν μεταποιηθεί σε ένα από τα προϊόντα που αναφέρονται στο άρθρο 13, παράγραφος 2,

γ)

ζάχαρης, ισογλυκόζης και σιροπιού ινουλίνης οι οποίες αποσύρονται από την αγορά σύμφωνα με το άρθρο 19 και για τις οποίες δεν πληρούνται οι υποχρεώσεις που προβλέπονται στο άρθρο 19, παράγραφος 3.

2.   Το επιπλέον ποσό ορίζεται σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 39, παράγραφος 2 σε αρκετά υψηλό επίπεδο, ούτως ώστε να αποφεύγεται η σώρευση των ποσοτήτων που αναφέρονται στην παράγραφο 1.

3.   Το επιπλέον ποσό που καταβάλλεται σύμφωνα με την παράγραφο 1 επιβάλλεται από το κράτος μέλος στις επιχειρήσεις της επικράτειάς του ανάλογα με τις ποσότητες παραγωγής οι οποίες αναφέρονται στην παράγραφο 1 και οι οποίες έχουν καθορισθεί για τις επιχειρήσεις για τη σχετική περίοδο εμπορίας.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4

Διαχειριση τησ αγορασ

Άρθρο 16

Τέλος παραγωγής

1.   Από την περίοδο εμπορίας 2007/2008, επιβάλλεται τέλος παραγωγής στην ποσόστωση ζάχαρης, στην ποσόστωση ισογλυκόζης και στην ποσόστωση σιροπιού ινουλίνης που διαθέτουν οι επιχειρήσεις παραγωγής ζάχαρης, ισογλυκόζης ή σιροπιού ινουλίνης.

2.   Το τέλος παραγωγής ορίζεται σε 12 EUR ανά τόνο ζάχαρης ποσόστωσης και σιροπιού ινουλίνης ποσόστωσης. Για την ισογλυκόζη, το τέλος παραγωγής ορίζεται στο 50 % του τέλους που επιβάλλεται στη ζάχαρη.

3.   Το σύνολο του τέλους παραγωγής που καταβάλλεται σύμφωνα με την παράγραφο 1 επιβάλλεται από το κράτος μέλος στις επιχειρήσεις της επικράτειάς του ανάλογα με την ποσόστωση που διαθέτουν για τη σχετική περίοδο εμπορίας.

Οι πληρωμές πραγματοποιούνται από τις επιχειρήσεις το αργότερο μέχρι το τέλος Φεβρουαρίου της σχετικής περιόδου εμπορίας.

4.   Οι κοινοτικές επιχειρήσεις ζάχαρης και σιροπιού ινουλίνης μπορούν να απαιτούν από τους καλλιεργητές ζαχαροτεύτλων ή ζαχαροκάλαμου ή από τους προμηθευτές κιχωρίου να επιβαρύνονται με το 50 % κατ' ανώτατο όριο του σχετικού τέλους παραγωγής.

Άρθρο 17

Εγκεκριμένοι φορείς

1.   Κατόπιν αιτήματος, τα κράτη μέλη χορηγούν έγκριση σε μια επιχείρηση παραγωγής ζάχαρης, ισογλυκόζης ή σιροπιού ινουλίνης ή σε επιχείρηση που μεταποιεί τα προϊόντα αυτά σε προϊόν το οποίο περιλαμβάνεται στον κατάλογο που αναφέρεται στο άρθρο 13, παράγραφος 2, υπό τον όρο ότι η επιχείρηση:

α)

αποδεικνύει τις επαγγελματικές της δυνατότητες παραγωγής,

β)

συμφωνεί να παράσχει οιεσδήποτε πληροφορίες και να υποβληθεί σε ελέγχους που σχετίζονται με τον παρόντα κανονισμό,

γ)

δεν υπόκειται σε αναστολή ή απόσυρση έγκρισης.

2.   Οι εγκεκριμένες επιχειρήσεις παρέχουν στο κράτος μέλος, στην επικράτεια του οποίου πραγματοποιείται η συγκομιδή των τεύτλων ή του ζαχαροκαλάμου ή το ραφινάρισμα, τις ακόλουθες πληροφορίες:

α)

τις ποσότητες τεύτλων ή ζαχαροκαλάμου για τις οποίες έχει συναφθεί σύμβαση παράδοσης, καθώς και τις αντίστοιχες εκτιμώμενες αποδόσεις τεύτλων ή ζαχαροκαλάμου, και ζάχαρης ανά εκτάριο,

β)

δεδομένα σχετικά με την προβλεπομένη και την πραγματική παράδοση ζαχαροτεύτλων, ζαχαροκαλάμου και ακατέργαστης ζάχαρης, και σχετικά με την παραγωγή ζάχαρης και τις δηλώσεις αποθεμάτων ζάχαρης,

γ)

τις ποσότητες λευκής ζάχαρης που πωλήθηκαν και τις αντίστοιχες τιμές και όρους.

Άρθρο 18

Ιδιωτική αποθεματοποίηση και παρέμβαση

1.   Εάν η μέση καταγραφόμενη κοινοτική τιμή είναι κατώτερη της τιμής αναφοράς κατά τη διάρκεια μιας αντιπροσωπευτικής περιόδου και ενδέχεται να παραμείνει σε αυτό το επίπεδο, λαμβανομένης υπόψη της κατάστασης της αγοράς, είναι δυνατόν να χορηγείται ενίσχυση για ιδιωτική αποθεματοποίηση λευκής ζάχαρης σε επιχειρήσεις στις οποίες χορηγείται ποσόστωση ζάχαρης.

2.   Κατά τη διάρκεια των περιόδων εμπορίας 2006/2007, 2007/2008, 2008/2009 και 2009/2010, ο φορέας παρέμβασης που ορίζεται από κάθε ζαχαροπαραγωγό κράτος μέλος αγοράζει, μέχρις ανωτάτου ορίου 600 000 τόνων, εκφραζομένου σε λευκή ζάχαρη, ανά περίοδο εμπορίας για την Κοινότητα, οποιαδήποτε ποσότητα λευκής ή ακατέργαστης ζάχαρης που του προσφέρεται, εφόσον η ζάχαρη αυτή:

έχει παραχθεί δυνάμει ποσόστωσης και παρασκευασθεί από τεύτλα ή ζαχαροκάλαμο που έχουν συγκομισθεί εντός της Κοινότητας,

έχει αποτελέσει αντικείμενο σύμβασης αποθεματοποίησης η οποία έχει συναφθεί μεταξύ του πωλητή και του φορέα παρέμβασης.

Οι φορείς παρέμβασης αγοράζουν στο 80 % της τιμής αναφοράς που καθορίζεται στο άρθρο 3 για την περίοδο εμπορίας που ακολουθεί την περίοδο εμπορίας κατά την οποία υποβάλλεται η προσφορά. Εάν η ποιότητα της ζάχαρης διαφέρει από τον ποιοτικό τύπο για τον οποίον καθορίζεται η τιμή αναφοράς, η τιμή αυτή αυξάνεται ή μειώνεται αναλόγως.

3.   Οι φορείς παρέμβασης μπορούν να πωλούν ζάχαρη μόνον σε τιμή υψηλότερη από την τιμή αναφοράς που καθορίζεται για την περίοδο εμπορίας κατά την οποία πραγματοποιείται η πώληση.

Ωστόσο, είναι δυνατόν να αποφασίζεται, σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 39, παράγραφος 2 και τηρουμένων των δεσμεύσεων που απορρέουν από συμφωνίες που συνάπτονται δυνάμει του άρθρου 300 της Συνθήκης, ότι οι φορείς παρέμβασης:

α)

μπορούν να πωλούν ζάχαρη σε τιμή ίση ή χαμηλότερη από την τιμή αναφοράς που αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο, εάν η ζάχαρη προορίζεται:

για χρήση ως ζωοτροφή,

ή

για εξαγωγή, είτε χωρίς περαιτέρω μεταποίηση είτε ύστερα από μεταποίηση σε προϊόντα απαριθμούμενα στο Παράρτημα Ι της Συνθήκης είτε σε εμπορεύματα απαριθμούμενα στο Παράρτημα VII του παρόντος κανονισμού.

β)

πρέπει να διαθέτουν την αμεταποίητη ζάχαρη που κατέχουν, για ανθρώπινη κατανάλωση στην εσωτερική αγορά της Κοινότητας, σε φιλανθρωπικές οργανώσεις — αναγνωρισμένες από το οικείο κράτος μέλος ή από την Επιτροπή στις περιπτώσεις που ένα κράτος μέλος δεν έχει αναγνωρίσει καμία τέτοια οργάνωση — σε τιμή χαμηλότερη από την τρέχουσα τιμή αναφοράς ή δωρεάν προς διανομή στο πλαίσιο επιμέρους δραστηριοτήτων ενίσχυσης έκτακτης ανάγκης.

Άρθρο 19

Απόσυρση ζάχαρης

1.   Προκειμένου να διατηρηθεί η διαρθρωτική ισορροπία της αγοράς σε ένα επίπεδο τιμών κοντά στην τιμή αναφοράς και λαμβάνοντας υπόψη τις δεσμεύσεις της Κοινότητας που απορρέουν από τις συμφωνίες που συνάπτει σύμφωνα με το άρθρο 300 της Συνθήκης, είναι δυνατόν να αποσύρεται από την αγορά ένα ποσοστό, κοινό για όλα τα κράτη μέλη, ζάχαρης ποσόστωσης, ισογλυκόζης ποσόστωσης και σιροπιού ινουλίνης ποσόστωσης, έως την έναρξη της επόμενης περιόδου εμπορίας.

Στην περίπτωση αυτήν, η παραδοσιακή ανάγκη εφοδιασμού για ραφινάρισμα εισαγόμενης ακατέργαστης ζάχαρης που αναφέρεται στο άρθρο 29, παράγραφος 1 του παρόντος κανονισμού μειώνεται κατά το ίδιο ποσοστό για τη σχετική περίοδο εμπορίας.

2.   Το ποσοστό απόσυρσης που αναφέρεται στην παράγραφο 1 καθορίζεται το αργότερο στις 31 Οκτωβρίου της σχετικής περιόδου εμπορίας, βάσει των αναμενόμενων τάσεων στην αγορά κατά τη διάρκεια της εν λόγω περιόδου εμπορίας.

3.   Κάθε επιχείρηση στην οποία έχει χορηγηθεί ποσόστωση αποθεματοποιεί, ιδίαις δαπάναις, κατά τη διάρκεια της περιόδου απόσυρσης, τις ποσότητες ζάχαρης που αντιστοιχούν στην εφαρμογή, επί της παραγωγής της, του ποσοστού που αναφέρεται στην παράγραφο 1, βάσει της ποσόστωσης της σχετικής περιόδου εμπορίας.

Οι ποσότητες ζάχαρης που αποσύρονται κατά τη διάρκεια μιας περιόδου εμπορίας θεωρούνται ως οι πρώτες ποσότητες που παράγονται δυνάμει της ποσόστωσης της επόμενης περιόδου εμπορίας. Ωστόσο, λαμβάνοντας υπόψη τις αναμενόμενες τάσεις της αγοράς ζάχαρης, μπορεί να αποφασίζεται, σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 39, παράγραφος 2, να θεωρηθεί, για την τρέχουσα ή/και την επόμενη περίοδο εμπορίας, το σύνολο ή μέρος της αποσυρόμενης ζάχαρης, ισογλυκόζης ή σιροπιού ινσουλίνης, ως:

πλεόνασμα ζάχαρης, πλεόνασμα ινσουλίνης ή πλεόνασμα σιροπιού ινουλίνης που διατίθενται για βιομηχανική ζάχαρη, βιομηχανική ισογλυκόζη ή βιομηχανικό σιρόπι ινουλίνης,

ή

προσωρινή ποσόστωση παραγωγής, της οποίας ένα μέρος μπορεί να προορίζεται μόνον για εξαγωγές που τηρούν τις δεσμεύσεις της Κοινότητας οι οποίες απορρέουν από συμφωνίες που συνάπτονται δυνάμει του άρθρου 300 της Συνθήκης.

4.   Εάν ο εφοδιασμός της Κοινότητας σε ζάχαρη είναι ανεπαρκής, είναι δυνατόν να αποφασισθεί, σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 39, παράγραφος 2, ότι μια συγκεκριμένη ποσότητα της αποσυρθείσας ζάχαρης, ισογλυκόζης και σιροπιού ινσουλίνης μπορεί να πωληθεί στην αγορά της Κοινότητας, πριν από τη λήξη της περιόδου απόσυρσης.

Άρθρο 20

Αποθεματοποίηση στο πλαίσιο διαφορετικών μέτρων

Η ζάχαρη που αποθεματοποιείται δυνάμει ενός από τα μέτρα που αναφέρονται στο άρθρο 14, στο άρθρο 18 ή στο άρθρο 19 κατά την διάρκεια μιας περιόδου εμπορίας, δεν μπορεί να υπόκειται σε ιδιωτική ή δημόσια αποθεματοποίηση δυνάμει οποιασδήποτε άλλης από τις διατάξεις αυτές.

ΤΙΤΛΟΣ ΙΙΙ

ΣΥΝΑΛΛΑΓΕΣ ΜΕ ΤΡΙΤΕΣ ΧΩΡΕΣ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1

Κοινες διαταξεις για τις εισαγωγες και τις εξαγωγες

Άρθρο 21

Συνδυασμένη ονοματολογία

Οι γενικοί κανόνες για την ερμηνεία της Συνδυασμένης Ονοματολογίας και οι ειδικοί κανόνες για την εφαρμογή της ισχύουν για τη δασμολογική ταξινόμηση των προϊόντων που υπάγονται στον παρόντα κανονισμό. Η δασμολογική ονοματολογία που προκύπτει από την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού περιλαμβάνεται στο Κοινό Δασμολόγιο.

Άρθρο 22

Γενικές αρχές

Εφόσον ο παρών κανονισμός ή οι διατάξεις που θεσπίζονται κατ' εφαρμογή του δεν ορίζουν άλλως, απαγορεύονται κατά τις συναλλαγές με τρίτες χώρες:

α)

η επιβολή οποιασδήποτε επιβάρυνσης αποτελέσματος ισοδυνάμου με δασμό,

β)

η εφαρμογή οποιουδήποτε ποσοτικού περιορισμού ή μέτρου ισοδυνάμου αποτελέσματος.

Άρθρο 23

Άδειες εισαγωγής και εξαγωγής

1.   Για κάθε εισαγωγή στην Κοινότητα ή εξαγωγή από αυτήν των προϊόντων που απαριθμούνται στο άρθρο 1, παράγραφος 1, πλην εκείνων που αναφέρονται στο στοιχείο (η), απαιτείται η προσκόμιση άδειας εισαγωγής ή εξαγωγής. Ωστόσο, είναι δυνατόν να προβλέπονται παρεκκλίσεις εάν δεν απαιτούνται άδειες για τη διαχείριση ορισμένων εισαγωγών ζάχαρης.

2.   Οι άδειες εκδίδονται από τα κράτη μέλη σε κάθε αιτούντα, ανεξαρτήτως του τόπου εγκατάστασής του στην Κοινότητα, και με την επιφύλαξη των μέτρων που λαμβάνονται για την εφαρμογή των άρθρων 28 και 32 του παρόντος κανονισμού, του άρθρου 12, παράγραφος 5 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 980/2005 του Συμβουλίου, της 27ης Ιουνίου 2005, για την εφαρμογή συστήματος γενικευμένων δασμολογικών προτιμήσεων (9) και την εφαρμογή των συμφωνιών που συνάπτονται σύμφωνα με το άρθρο 133 ή το άρθρο 300 της Συνθήκης.

3.   Οι άδειες εισαγωγής και εξαγωγής ισχύουν σε ολόκληρη την Κοινότητα.

Οι άδειες εκδίδονται κατόπιν σύστασης εγγύησης, με την οποία διασφαλίζεται ότι τα προϊόντα εισάγονται ή εξάγονται κατά τη διάρκεια ισχύος της άδειας. Εκτός από περιπτώσεις ανωτέρας βίας, η εγγύηση καταπίπτει εν όλω ή εν μέρει εάν δεν πραγματοποιηθεί η εισαγωγή ή η εξαγωγή, ή εάν πραγματοποιηθεί μόνο εν μέρει κατά τη διάρκεια της εν λόγω περιόδου.

4.   Οι όροι ισχύος των αδειών καθορίζονται σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 39, παράγραφος 2.

Άρθρο 24

Καθεστώς ενεργητικής τελειοποίησης

Στο βαθμό που απαιτείται για την εύρυθμη λειτουργία της κοινής οργάνωσης των αγορών στον τομέα της ζάχαρης, η προσφυγή στο καθεστώς της ενεργητικής τελειοποίησης για τα προϊόντα που αναφέρονται στο άρθρο 1, παράγραφος 1 μπορεί να απαγορεύεται, εν όλω ή εν μέρει, σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 39, παράγραφος 2.

Άρθρο 25

Μέτρο διασφάλισης

1.   Εάν, εξαιτίας των εισαγωγών ή των εξαγωγών, η κοινοτική αγορά ενός ή περισσοτέρων από τα προϊόντα που αναφέρονται στο άρθρο 1, παράγραφος 1, υφίσταται ή απειλείται από σοβαρές διαταραχές που είναι δυνατόν να θέσουν σε κίνδυνο την επίτευξη των στόχων του άρθρου 33 της Συνθήκης, είναι δυνατόν να εφαρμόζονται στις συναλλαγές κατάλληλα μέτρα τα οποία τηρούν τις διεθνείς δεσμεύσεις της Κοινότητας, έως ότου εξαλειφθεί αυτή η διαταραχή ή απειλή.

2.   Εάν προκύψει η κατάσταση που αναφέρεται στην παράγραφο 1, η Επιτροπή, κατόπιν αιτήματος κράτους μέλους ή με δική της πρωτοβουλία, αποφασίζει τη λήψη των αναγκαίων μέτρων.

Αν η Επιτροπή λάβει αίτημα κράτους μέλους, αποφασίζει σχετικά εντός τριών εργάσιμων ημερών από την παραλαβή του αιτήματος.

Τα εν λόγω μέτρα κοινοποιούνται στα κράτη μέλη, ισχύουν δε άμεσα.

3.   Κάθε κράτος μέλος μπορεί να προσφύγει ενώπιον του Συμβουλίου κατά των μέτρων που αποφάσισε η Επιτροπή, εντός τριών εργάσιμων ημερών από την ημερομηνία της κοινοποίησής τους. Το Συμβούλιο συνέρχεται αμελλητί, μπορεί δε να τροποποιεί ή να καταργεί τα σχετικά μέτρα με ειδική πλειοψηφία, εντός ενός μηνός από την ημερομηνία της υποβολής της προσφυγής στο Συμβούλιο.

4.   Ωστόσο, τα μέτρα που εφαρμόζονται στα μέλη του ΠΟΕ και θεσπίζονται σύμφωνα με το παρόν άρθρο εφαρμόζονται βάσει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 3285/94 του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 1994, για το κοινό καθεστώς εισαγωγών (10).

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2

Διαταξεις για τις εισαγωγες

Άρθρο 26

Εισαγωγικοί δασμοί

1.   Εκτός αν προβλέπει άλλως ο παρών κανονισμός, στα προϊόντα που απαριθμούνται στο άρθρο 1, παράγραφος 1, επιβάλλονται οι δασμολογικοί συντελεστές εισαγωγής του Κοινού Δασμολογίου.

2.   Παρά την παράγραφο 1, η Επιτροπή δύναται να αναστείλει, εν όλω ή εν μέρει, για ορισμένες ποσότητες, την επιβολή εισαγωγικών δασμών στα ακόλουθα προϊόντα, προκειμένου να διασφαλίσει τον επαρκή εφοδιασμό της αγοράς της Κοινότητας μέσω εισαγωγών από τρίτες χώρες:

ακατέργαστη ζάχαρη για ραφινάρισμα που υπάγεται στους κωδικούς ΣΟ 1701 11 10 και 1701 12 10,

μελάσες που υπάγονται στον κωδικό ΣΟ 1703.

3.   Προκειμένου να εξασφαλισθεί ο αναγκαίος εφοδιασμός για την παρασκευή των προϊόντων που αναφέρονται στο άρθρο 13, παράγραφος 2, η Επιτροπή μπορεί να αναστείλει, εν όλω ή εν μέρει, για ορισμένες ποσότητες, την επιβολή των εισαγωγικών δασμών στη ζάχαρη που υπάγεται στον κωδικό ΣΟ 1701 και στην ισογλυκόζη που υπάγεται στους κωδικούς ΣΟ 1702 30 10, 1702 40 10, 1702 60 10 και 1702 90 30.

Άρθρο 27

Διαχείριση εισαγωγών

1.   Προκειμένου να προληφθούν ή να αποτραπούν οι δυσμενείς επιπτώσεις στην αγορά της Κοινότητας, οι οποίες ενδέχεται να προκύψουν από τις εισαγωγές ορισμένων προϊόντων του άρθρου 1, παράγραφος 1, οι εισαγωγές ενός ή περισσοτέρων από αυτά τα προϊόντα με τον δασμολογικό συντελεστή του Κοινού Δασμολογίου υπόκεινται στην καταβολή πρόσθετου εισαγωγικού δασμού, εάν πληρούνται οι όροι που θα καθορισθούν σύμφωνα με το άρθρο 40, παράγραφος 1, στοιχείο ε), εκτός εάν δεν θεωρείται πιθανόν ότι οι εισαγωγές θα διαταράξουν την αγορά της Κοινότητας ή εκτός εάν οι επιπτώσεις θα ήταν δυσανάλογες προς τον επιδιωκόμενο στόχο.

2.   Στις εισαγωγές που πραγματοποιούνται σε τιμή κατώτερη από το επίπεδο που κοινοποιείται από την Κοινότητα στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου («τιμή ενεργοποίησης») μπορεί να επιβάλλεται πρόσθετος εισαγωγικός δασμός.

Οι τιμές εισαγωγής που λαμβάνονται υπόψη για την επιβολή του εν λόγω πρόσθετου εισαγωγικού δασμού καθορίζονται με βάση τις τιμές εισαγωγής cif του συγκεκριμένου φορτίου.

Οι τιμές εισαγωγής cif επαληθεύονται για τον σκοπό αυτό βάσει των αντιπροσωπευτικών τιμών για το συγκεκριμένο προϊόν στην παγκόσμια αγορά ή στην κοινοτική αγορά εισαγωγής του εν λόγω προϊόντος.

3.   Εάν ο όγκος των εισαγωγών για κάθε έτος κατά το οποίο παρουσιάζονται ή ενδέχεται να παρουσιασθούν οι δυσμενείς επιπτώσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 1 υπερβαίνει το επίπεδο που βασίζεται στις ευκαιρίες πρόσβασης στην αγορά, οι οποίες ορίζονται ως ποσοστό της αντίστοιχης εγχώριας κατανάλωσης κατά τα τρία προηγούμενα έτη («όγκος ενεργοποίησης»), μπορεί επίσης να επιβάλλεται πρόσθετος εισαγωγικός δασμός.

Άρθρο 28

Δασμολογικές ποσοστώσεις

1.   Το άνοιγμα και η διαχείριση δασμολογικών ποσοστώσεων για τις εισαγωγές προϊόντων του άρθρου 1, παράγραφος 1, οι οποίες απορρέουν από συμφωνίες που συνάπτονται σύμφωνα με το άρθρο 300 της Συνθήκης ή από οιαδήποτε άλλη πράξη του Συμβουλίου, πραγματοποιούνται από την Επιτροπή, σύμφωνα με λεπτομερείς κανόνες που θεσπίζονται σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 39, παράγραφος 2 του παρόντος κανονισμού.

2.   Η διαχείριση των δασμολογικών ποσοστώσεων πραγματοποιείται με τρόπο ώστε να αποφεύγεται οιαδήποτε διάκριση μεταξύ των ενδιαφερόμενων φορέων, εφαρμόζοντας μία από τις ακόλουθες μεθόδους ή συνδυασμό αυτών ή άλλη κατάλληλη μέθοδο:

α)

μέθοδος βασιζόμενη στη χρονολογική σειρά υποβολής των αιτήσεων (αρχή της «κατά προτεραιότητα εξυπηρέτησης»),

β)

μέθοδος κατανομής κατ’ αναλογία των ποσοτήτων που ζητήθηκαν κατά την κατάθεση των αιτήσεων (μέθοδος της «ταυτόχρονης εξέτασης»),

γ)

μέθοδος βασιζόμενη στη συνεκτίμηση των παραδοσιακών εμπορικών ρευμάτων (μέθοδος των «παλαιών και νέων πελατών»).

3.   Οι χρησιμοποιούμενες μέθοδοι διαχείρισης δίνουν τη δέουσα βαρύτητα, κατά περίπτωση, στις ανάγκες εφοδιασμού της κοινοτικής αγοράς και στην ανάγκη διασφάλισης της ισορροπίας της.

Άρθρο 29

Παραδοσιακή ανάγκη εφοδιασμού για ραφινάρισμα

1.   Παρά το άρθρο 19, παράγραφος 1, ορίζεται για την Κοινότητα παραδοσιακή ανάγκη εφοδιασμού ζάχαρης για ραφινάρισμα ύψους 1 796 351 τόνων ανά περίοδο εμπορίας, εκφραζόμενη ως λευκή ζάχαρη.

Κατά τις περιόδους εμπορίας 2006/2007, 2007/2008 και 2008/2009, η παραδοσιακή ανάγκη εφοδιασμού κατανέμεται ως εξής:

296 627 τόνοι για τη Γαλλία,

291 633 τόνοι για την Πορτογαλία,

19 585 τόνοι για τη Σλοβενία,

59 925 τόνοι για τη Φινλανδία,

1 128 581 τόνοι για το Ηνωμένο Βασίλειο.

2.   Η παραδοσιακή ανάγκη εφοδιασμού που αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο της παραγράφου 1 προσαυξάνεται:

α)

κατά 50 000 τόνους κατά την περίοδο εμπορίας 2007/2008 και κατά 100 000 τόνους από την περίοδο εμπορίας 2008/2009 και μετά. Οι ποσότητες αυτές διατίθενται στην Ιταλία μόνον κατά τις περιόδους εμπορίας 2007/2008 και 2008/2009,

β)

κατά 30 000 από την περίοδο εμπορίας 2006/2007 και μετά κατά επιπλέον 35 000 τόνους από την περίοδο εμπορίας κατά την οποία η ποσόστωση ζάχαρης μειώθηκε κατά 50 % τουλάχιστον.

Οι ποσότητες που αναφέρονται στο σημείο β) του πρώτου εδαφίου αφορούν ακατέργαστη ζάχαρη ζαχαροκαλάμου και προορίζονται μόνον για τις περιόδους εμπορίας 2006/2007, 2007/2008 και 2008/2009 για το μοναδικό εργοστάσιο μεταποίησης ζαχαροτεύτλων εν λειτουργία το 2005 στην Πορτογαλία. Το εργοστάσιο αυτό μεταποίησης θεωρείται ως εργοστάσιο ραφιναρίσματος αποκλειστικής παραγωγής.

3.   Οι άδειες για την εισαγωγή ζάχαρης για ραφινάρισμα χορηγούνται μόνο σε εργοστάσια ραφιναρίσματος αποκλειστικής παραγωγής, υπό τον όρο ότι οι σχετικές ποσότητες δεν υπερβαίνουν τις ποσότητες που μπορούν να εισάγονται στο πλαίσιο της παραδοσιακής ανάγκης εφοδιασμού που αναφέρεται στις παραγράφους 1 και 2. Οι άδειες αυτές μπορούν να μεταβιβάζονται μόνον μεταξύ εργοστασίων ραφιναρίσματος αποκλειστικής παραγωγής και η ισχύς τους λήγει στο τέλος της περιόδου εμπορίας για την οποία εκδόθηκαν.

Η παρούσα παράγραφος εφαρμόζεται κατά τις περιόδους εμπορίας 2006/2007, 2007/2008 και 2008/2009 και κατά τους τρεις πρώτους μήνες των επόμενων περιόδων εμπορίας.

4.   Η επιβολή εισαγωγικών δασμών στη ζάχαρη ζαχαροκάλαμου για ραφινάρισμα που υπάγεται στον κωδικό ΣΟ 1701 11 10, καταγωγής των κρατών που αναφέρονται στο Παράρτημα VI, αναστέλλεται για την συμπληρωματική ποσότητα η οποία χρειάζεται ώστε να καταστεί δυνατός ο επαρκής εφοδιασμός των εργοστασίων ραφιναρίσματος αποκλειστικής παραγωγής για κάθε μια από τις περιόδους εμπορίας 2006/2007, 2007/2008 και 2008/2009.

Η συμπληρωματική ποσότητα ορίζεται σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 39, παράγραφος 2, με βάση το ισοζύγιο μεταξύ της παραδοσιακής ανάγκης εφοδιασμού που αναφέρεται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου και του προβλεπόμενου εφοδιασμού σε ζάχαρη για ραφινάρισμα για τη σχετική περίοδο εμπορίας. Το εν λόγω ισοζύγιο μπορεί να αναθεωρείται σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 39, παράγραφος 2, κατά τη διάρκεια της περιόδου εμπορίας και μπορεί να βασίζεται σε ιστορικές κατ’ αποκοπήν εκτιμήσεις της ποσότητας ακατέργαστης ζάχαρης που προορίζεται για κατανάλωση.

Άρθρο 30

Εγγυημένη τιμή

1.   Οι εγγυημένες τιμές που ορίζονται για τη ζάχαρη ΑΚΕ/Ινδίας ισχύουν για την εισαγωγή ακατέργαστης και λευκής ζάχαρης ποιοτικού τύπου από:

α)

τις λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες, δυνάμει των ρυθμίσεων που αναφέρονται στα άρθρα 12 και 13 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 980/2005,

β)

τα κράτη που απαριθμούνται στο Παράρτημα VI του παρόντος κανονισμού για τη συμπληρωματική ποσότητα που αναφέρεται στο άρθρο 29, παράγραφος 4.

2.   Οι αιτήσεις για άδειες εισαγωγής για ζάχαρη η οποία απολαύει εγγυημένης τιμής συνοδεύονται από άδεια εξαγωγής που εκδίδεται από τις αρχές της χώρας εξαγωγής και πιστοποιεί τη συμμόρφωση της ζάχαρης προς τους κανόνες που προβλέπονται στις σχετικές συμφωνίες.

Άρθρο 31

Δεσμεύσεις του Πρωτοκόλλου Ζάχαρης

Σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 39, παράγραφος 2, μπορούν να λαμβάνονται μέτρα προκειμένου να διασφαλίζεται ότι η ζάχαρη ΑΚΕ/Ινδίας εισάγεται στην Κοινότητα υπό τους όρους που ορίζονται στο Πρωτόκολλο 3 του Παραρτήματος V της Συμφωνίας Εταιρικής Σχέσης ΑΚΕ-ΕΚ, και στη Συμφωνία για τη ζάχαρη από ζαχαροκάλαμο μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Δημοκρατίας της Ινδίας. Τα εν λόγω μέτρα μπορούν, εν ανάγκη, να παρεκκλίνουν από το άρθρο 29 του παρόντος κανονισμού.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3

Διαταξεις για τις εξαγωγες

Άρθρο 32

Πεδίο εφαρμογής των επιστροφών κατά την εξαγωγή

1.   Στο βαθμό που είναι αναγκαίο να καταστεί δυνατή η εξαγωγή των προϊόντων του άρθρου 1, παράγραφος 1, στοιχεία β) και γ), χωρίς περαιτέρω μεταποίηση ή υπό μορφή των μεταποιημένων προϊόντων που απαριθμούνται στο Παράρτημα VII, με βάση τις δηλώσεις τιμών ή τις τιμές της ζάχαρης στην παγκόσμια αγορά και εντός των ορίων που απορρέουν από τις συμφωνίες που συνάπτονται σύμφωνα με το άρθρο 300 της Συνθήκης, η διαφορά μεταξύ αυτών των δηλώσεων τιμών ή των τιμών και των τιμών στην Κοινότητα μπορεί να καλύπτεται από επιστροφές κατά την εξαγωγή.

2.   Μπορεί να προβλέπεται η χορήγηση επιστροφών κατά την εξαγωγή για τα προϊόντα του άρθρου 1, παράγραφος 1, στοιχεία δ) και ζ), τα οποία εξάγονται χωρίς περαιτέρω μεταποίηση ή υπό μορφή των μεταποιημένων προϊόντων του Παραρτήματος VII.

Στην περίπτωση αυτήν, το ποσό της επιστροφής ανά τόνο ξηράς ουσίας καθορίζεται λαμβανόμενων ιδίως υπόψη:

α)

της επιστροφής που ισχύει για τις εξαγωγές των προϊόντων που υπάγονται στον κωδικό ΣΟ 1702 30 91,

β)

της επιστροφής που ισχύει για τις εξαγωγές των προϊόντων του άρθρου 1, παράγραφος 1, στοιχείο γ),

γ)

των οικονομικών πτυχών των σχεδιαζόμενων εξαγωγών.

3.   Η επιστροφή κατά την εξαγωγή ακατέργαστης ζάχαρης του ποιοτικού τύπου που ορίζεται στο Παράρτημα Ι δεν μπορεί να υπερβαίνει το 92 % της επιστροφής που χορηγείται για τη λευκή ζάχαρη. Ωστόσο, το όριο αυτό δεν εφαρμόζεται στις επιστροφές κατά την εξαγωγή που καθορίζονται για τη ζάχαρη candy.

4.   Οι επιστροφές κατά την εξαγωγή για τα προϊόντα που εξάγονται υπό μορφή μεταποιημένων προϊόντων του Παραρτήματος VII δεν μπορούν να είναι υψηλότερες από τις επιστροφές που ισχύουν για τα ίδια προϊόντα που εξάγονται χωρίς περαιτέρω μεταποίηση.

Άρθρο 33

Καθορισμός της επιστροφής κατά την εξαγωγή

1.   Οι ποσότητες οι οποίες μπορούν να εξάγονται με επιστροφή κατά την εξαγωγή κατανέμονται με μέθοδο η οποία:

α)

είναι καταλληλότερη για τη φύση του προϊόντος και την κατάσταση της συγκεκριμένης αγοράς, επιτρέπει την αποτελεσματικότερη δυνατή χρησιμοποίηση των διαθέσιμων πόρων, λαμβανομένης υπόψη της αποτελεσματικότητας και της διάρθρωσης των εξαγωγών της Κοινότητας, χωρίς διακρίσεις μεταξύ των ενδιαφερόμενων φορέων και κυρίως μεταξύ μεγάλων και μικρών φορέων,

β)

είναι η λιγότερο επαχθής από διοικητική άποψη για τους φορείς, λαμβανομένων υπόψη των διαχειριστικών απαιτήσεων.

2.   Οι επιστροφές κατά την εξαγωγή είναι οι ίδιες για ολόκληρη την Κοινότητα. Είναι δυνατή η διαφοροποίησή τους ανάλογα με τον τόπο προορισμού, εάν η κατάσταση της παγκόσμιας αγοράς ή οι ειδικές ανάγκες ορισμένων αγορών το καθιστούν αναγκαίο.

Οι επιστροφές κατά την εξαγωγή καθορίζονται σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 39, παράγραφος 2.

Οι επιστροφές καθορίζονται:

α)

περιοδικά,

β)

μέσω πρόσκλησης υποβολής προσφορών για τα προϊόντα για τα οποία η διαδικασία αυτή είχε προβλεφθεί κατά το παρελθόν.

Οι περιοδικές επιστροφές κατά την εξαγωγή μπορούν, εάν απαιτείται, να τροποποιούνται ενδιαμέσως από την Επιτροπή, κατόπιν αιτήματος κράτους μέλους ή με δική της πρωτοβουλία.

3.   Οι επιστροφές κατά την εξαγωγή για τα προϊόντα που αναφέρονται στο άρθρο 32, παράγραφοι 1 και 2 και εξάγονται χωρίς περαιτέρω μεταποίηση, χορηγούνται μόνον εφόσον υποβληθεί αίτηση για άδεια εξαγωγής και προσκομισθεί η άδεια αυτή.

Η επιστροφή κατά την εξαγωγή που εφαρμόζεται στα προϊόντα που αναφέρονται στο άρθρο 32, παράγραφοι 1 και 2 και εξάγονται χωρίς περαιτέρω μεταποίηση, είναι εκείνη που ισχύει την ημέρα της υποβολής της αίτησης για την άδεια και, σε περίπτωση διαφοροποιημένης επιστροφής, εκείνη που εφαρμόζεται την ίδια μέρα:

α)

για τον τόπο προορισμού που αναγράφεται στην άδεια,

ή,

β)

ανάλογα με την περίπτωση, για τον πραγματικό τόπο προορισμού, εάν αυτός διαφέρει από τον τόπο προορισμού που αναγράφεται στην άδεια, οπότε το ποσό που ισχύει δεν πρέπει να υπερβαίνει το ποσό που εφαρμόζεται στον τόπο προορισμού που αναγράφεται στην άδεια.

4.   Το πεδίο εφαρμογής της παραγράφου 3 μπορεί να διευρύνεται, σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρο 16, παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 3448/93 του Συμβουλίου, της 6ης Δεκεμβρίου 1993, για τον καθορισμό του καθεστώτος συναλλαγών που εφαρμόζεται για ορισμένα εμπορεύματα που προέρχονται από τη μεταποίηση γεωργικών προϊόντων (11), ώστε να εφαρμόζεται στα προϊόντα τα οποία εξάγονται υπό μορφή μεταποιημένων προϊόντων που αναφέρονται στο Παράρτημα VII. Οι λεπτομερείς κανόνες εφαρμογής θεσπίζονται σύμφωνα με την ίδια διαδικασία.

Άρθρο 34

Όρια εξαγωγής

Η τήρηση των ποσοτικών δεσμεύσεων οι οποίες απορρέουν από συμφωνίες που συνάπτονται σύμφωνα με το άρθρο 300 της Συνθήκης, διασφαλίζεται με βάση τις άδειες εξαγωγής που εκδίδονται για τις περιόδους αναφοράς και ισχύουν για τα σχετικά προϊόντα.

Άρθρο 35

Περιορισμοί εξαγωγής

1.   Όταν δηλώσεις τιμών ή οι τιμές στην παγκόσμια αγορά για ένα ή περισσότερα από τα προϊόντα του άρθρου 1, παράγραφος 1, ανέρχονται σε επίπεδα που διαταράσσουν ή απειλούν να διαταράξουν τη διαθεσιμότητα της προσφοράς στην αγορά της Κοινότητας, και εφόσον η κατάσταση αυτή είναι πιθανόν να συνεχισθεί και να επιδεινωθεί, μπορούν να λαμβάνονται κατάλληλα μέτρα σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης.

2.   Τα μέτρα που λαμβάνονται σύμφωνα με το παρόν άρθρο εφαρμόζονται, τηρουμένων των υποχρεώσεων που απορρέουν από τις συμφωνίες που συνάπτονται σύμφωνα με το άρθρο 300, παράγραφος 2 της Συνθήκης.

ΤΙΤΛΟΣ IV

ΓΕΝΙΚΕΣ, ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1

Γενικες διαταξεις

Άρθρο 36

Κρατικές ενισχύσεις

1.   Εκτός αν άλλως προβλέπεται στον παρόντα κανονισμό, στην παραγωγή και στην εμπορία των προϊόντων που απαριθμούνται στο άρθρο 1, παράγραφος 1, εφαρμόζονται τα άρθρα 87, 88 και 89 της Συνθήκης, πλην της περίπτωσης των κρατικών ενισχύσεων που αναφέρονται στις παραγράφους 2 και 3 του παρόντος άρθρου.

2.   Τα κράτη μέλη που μειώνουν την οικεία ποσόστωση ζάχαρης κατά περισσότερο του 50 % μπορούν να χορηγούν προσωρινή κρατική ενίσχυση κατά την περίοδο κατά την οποία καταβάλλεται η μεταβατική ενίσχυση για τους καλλιεργητές τεύτλων σύμφωνα με το κεφάλαιο 10στ του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 319/2006 του Συμβουλίου, της 20ής Φεβρουαρίου 2006, σχετικά με τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1782/2003 για τη θέσπιση κοινών κανόνων για τα καθεστώτα άμεσης στήριξης στα πλαίσια της κοινής γεωργικής πολιτικής και για τη θέσπιση ορισμένων καθεστώτων στήριξης για τους γεωργούς (12). Κατόπιν σχετικής αίτησης οιουδήποτε ενδιαφερόμενου κράτους μέλους, η Επιτροπή αποφασίζει για το συνολικό ποσό κρατικής ενίσχυσης που διατίθεται για το μέτρο αυτό.

Για την Ιταλία, η προσωρινή ενίσχυση που αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο δεν υπερβαίνει συνολικά τα 11 EUR ανά περίοδο εμπορίας και ανά τόνο ζαχαροτεύτλων και χορηγείται στους καλλιεργητές ζαχαροτεύτλων και για τη μεταφορά ζαχαροτεύτλων.

3.   Η Φινλανδία μπορεί να χορηγεί στους καλλιεργητές ζαχαροτεύτλων ενίσχυση μέχρι 350 EUR ανά εκτάριο και ανά περίοδο εμπορίας.

4.   Τα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη γνωστοποιούν στην Επιτροπή, εντός 30 ημερών από το τέλος κάθε περιόδου εμπορίας, το ποσό κρατικής ενίσχυσης που όντως χορηγήθηκε κατά τη συγκεκριμένη περίοδο εμπορίας.

Άρθρο 37

Ρήτρα διατάραξης

Σε περίπτωση που σημειωθεί ουσιαστική αύξηση ή πτώση των τιμών στην κοινοτική αγορά και:

έχουν ληφθεί όλα τα μέτρα που προβλέπονται από τα άλλα άρθρα του παρόντος κανονισμού,

και

η κατάσταση είναι πιθανόν να εξακολουθήσει να διαταράσσει ή να απειλεί να διαταράξει την αγορά,

μπορούν να λαμβάνονται περαιτέρω αναγκαία μέτρα.

Άρθρο 38

Επικοινωνία

Τα κράτη μέλη και η Επιτροπή ανταλλάσσουν μεταξύ τους οιεσδήποτε πληροφορίες είναι αναγκαίες για την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού και τη συμμόρφωση με τις διεθνείς υποχρεώσεις που αφορούν τα προϊόντα του άρθρου 1, παράγραφος 1.

Άρθρο 39

Διαχειριστική Επιτροπή Ζάχαρης

1.   Η Επιτροπή επικουρείται από τη Διαχειριστική Επιτροπή Ζάχαρης (εφεξής καλούμενη «η επιτροπή»).

2.   Οσάκις γίνεται αναφορά στην παρούσα παράγραφο, εφαρμόζονται τα άρθρα 4 και 7 της απόφασης 1999/468/ΕΚ.

Η προθεσμία που προβλέπεται στο άρθρο 4, παράγραφος 3 της απόφασης 1999/468/ΕΚ ορίζεται ένας μήνας.

3.   Η επιτροπή θεσπίζει τον εσωτερικό της κανονισμό.

Άρθρο 40

Κανόνες εφαρμογής

1.   Οι λεπτομερείς κανόνες για την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού θεσπίζονται σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 39, παράγραφος 2. Οι κανόνες αυτοί περιλαμβάνουν ιδίως:

α)

λεπτομερείς κανόνες εφαρμογής των άρθρων 3 έως 6, ιδίως δε κανόνες που αφορούν τις αυξήσεις και τις μειώσεις τιμών που πρέπει να εφαρμόζονται για αποκλίσεις από το πρότυπο της τιμής αναφοράς που αναφέρεται στο άρθρο 3, παράγραφος 3 και την ελάχιστη τιμή που αναφέρεται στο άρθρο 5, παράγραφος 3,

β)

λεπτομερείς κανόνες εφαρμογής των άρθρων 7 έως 10,

γ)

λεπτομερείς κανόνες εφαρμογής των άρθρων 12, 13, 14 και 15, ιδίως τους όρους χορήγησης επιστροφών στην παραγωγή, το ποσό των εν λόγω επιστροφών και τις επιλέξιμες ποσότητες,

δ)

λεπτομερείς κανόνες σχετικά με τον καθορισμό και τη γνωστοποίηση των ποσών που αναφέρονται στα άρθρα 8, 15 και 16,

ε)

λεπτομερείς κανόνες εφαρμογής των άρθρων 26, 27 και 28. Οι εν λόγω κανόνες μπορούν να αφορούν ιδίως:

i)

οιαδήποτε αναστολή που αναφέρεται στο άρθρο 26, παράγραφοι 2 και 3, η οποία μπορεί να ορισθεί μέσω διαδικασίας υποβολής προσφορών,

ii)

τα χαρακτηριστικά των προϊόντων στα οποία μπορούν να επιβάλλονται πρόσθετοι εισαγωγικοί δασμοί σύμφωνα με το άρθρο 27,

iii)

τις ετήσιες δασμολογικές ποσοστώσεις δυνάμει του άρθρου 28, παράγραφος 1, εάν είναι αναγκαίο με την κατάλληλη κλιμάκωση κατά τη διάρκεια του έτους, και τον καθορισμό της εφαρμοστέας διοικητικής μεθόδου, η οποία, ανάλογα με την περίπτωση, περιλαμβάνει:

εγγυήσεις όσον αφορά τη φύση, την προέλευση και την καταγωγή του προϊόντος,

αναγνώριση του χρησιμοποιούμενου εγγράφου βάσει του οποίου επαληθεύονται οι εγγυήσεις που αναφέρονται στην πρώτη περίπτωση,

τους όρους υπό τους οποίους εκδίδονται οι άδειες εισαγωγής και τη διάρκεια ισχύος τους.

στ)

λεπτομερείς κανόνες εφαρμογής των άρθρων 36 και 38,

ζ)

λεπτομερείς κανόνες εφαρμογής των διατάξεων του Κεφαλαίου 3 του Τίτλου ΙΙΙ. Οι εν λόγω κανόνες είναι δυνατόν να περιλαμβάνουν ιδίως:

i)

λεπτομερείς κανόνες για την αναδιανομή των εξαγώγιμων ποσοτήτων, οι οποίες δεν έχουν κατανεμηθεί ή χρησιμοποιηθεί,

ii)

τα κατάλληλα μέτρα που αναφέρονται στο άρθρο 35.

2.   Εξάλλου, σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 39, παράγραφος 2, μπορούν να θεσπίζονται τα ακόλουθα:

α)

τα κριτήρια που πρέπει να εφαρμόζουν οι επιχειρήσεις ζάχαρης κατά την κατανομή, μεταξύ των πωλητών τεύτλων, των ποσοτήτων ζαχαρότευτλων που καλύπτονται από συμβάσεις παράδοσης πριν από τη σπορά, κατά τα αναφερόμενα στο άρθρο 6, παράγραφος 4,

β)

οι τροποποιήσεις των Παραρτημάτων Ι και ΙΙ,

γ)

η παρέκκλιση από τις ημερομηνίες που ορίζονται στο άρθρο 14, παράγραφος 2,

δ)

οι λεπτομερείς κανόνες εφαρμογής των άρθρων 16 έως 19, και ιδίως:

i)

οι συμπληρωματικές πληροφορίες που πρέπει να υποβάλλονται από τους εγκεκριμένους φορείς,

ii)

τα κριτήρια κυρώσεων, αναστολών και απόσυρσης της έγκρισης των φορέων,

iii)

η χορήγηση ενισχύσεων και το ποσό των ενισχύσεων για την ιδιωτική αποθεματοποίηση που προβλέπεται στο άρθρο 18, παράγραφος 1,

iv)

οι στοιχειώδεις ποιοτικές και ποσοτικές απαιτήσεις, οι εφαρμοστέες αυξήσεις και μειώσεις, και οι διαδικασίες και οι απαιτήσεις για την αγορά από τους φορείς παρέμβασης, για την παρεμβατική αγορά που προβλέπεται στο άρθρο 18, παράγραφος 2,

v)

το ποσοστό της αποσυρόμενης ζάχαρης ποσόστωσης που προβλέπεται στο άρθρο 19, παράγραφος 1,

vi)

οι όροι καταβολής της ελάχιστης τιμής σε περίπτωση που η αποσυρόμενη ζάχαρη πωλείται στην αγορά της Κοινότητας σύμφωνα με το άρθρο 19, παράγραφος 4,

ε)

οι κανόνες εφαρμογής της παρέκκλισης που προβλέπεται στο άρθρο 23, παράγραφος 1,

στ)

οι λεπτομερείς κανόνες εφαρμογής των άρθρων 29 και 30, και, ιδίως, συμμόρφωσης με τις διεθνείς συμφωνίες:

i)

οι τροποποιήσεις του ορισμού του άρθρου 2 παράγραφος 11,

ii)

οι τροποποιήσεις του Παραρτήματος VI,

ζ)

τα μέτρα κατ' εφαρμογή του άρθρου 37.

Άρθρο 41

Τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ 247/2006

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 247/2006 τροποποιείται ως εξής:

1)

Στο άρθρο 16, προστίθεται η ακόλουθη παράγραφος:

«3.   Η Γαλλία μπορεί να χορηγεί εθνική ενίσχυση για τον τομέα της ζάχαρης στις γαλλικές εξόχως απόκεντρες περιοχές, ύψους το πολύ 60 εκατομμυρίων EUR για την περίοδο εμπορίας 2005/2009 και το πολύ 90 εκατομμυρίων EUR για την περίοδο εμπορίας 2006/2007 και εφεξής.

Τα άρθρα 87, 88 και 89 της Συνθήκης δεν εφαρμόζονται στην ενίσχυση που αναφέρεται στην παρούσα παράγραφο.

Η Γαλλία γνωστοποιεί στην Επιτροπή, εντός 30 ημερών από το τέλος κάθε περιόδου εμπορίας, το ποσό της όντως χορηγηθείσας ενίσχυσης.»

2)

Το άρθρο 23 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«2.   Η Κοινότητα χρηματοδοτεί τα μέτρα που προβλέπονται στους Τίτλους II και III του παρόντος κανονισμού έως τα ακόλουθα ετήσια μέγιστα όρια:

(εκατομ. ευρώ)

 

Οικονομικό έτος 2007

Οικονομικό έτος 2008

Οικονομικό έτος 2009

Οικονομικό έτος 2010 και επόμενα

Γαλλικά Υπερπόντια Διαμερίσματα

126,6

133,5

140,3

143,9

Αζόρες και Μαδέρα

77,9

78,0

78,1

78,2

Κανάριες Νήσοι

127,3

127,3

127,3

127,3»

Άρθρο 42

Ειδικά μέτρα

Μέτρα τα οποία θεωρούνται απαραίτητα και δικαιολογημένα σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης, προκειμένου να επιλυθούν ειδικά προβλήματα πρακτικής φύσεως, θεσπίζονται σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 39, παράγραφος 2.

Τα μέτρα αυτά μπορούν να παρεκκλίνουν από τις διατάξεις του παρόντος κανονισμού, αλλά μόνο στον βαθμό και για το χρονικό διάστημα που είναι απολύτως αναγκαίο.

Άρθρο 43

Δημοσιονομικές διατάξεις

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1258/1999 και, από την 1η Ιανουαρίου 2007, ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1290/2005, και οι διατάξεις που θεσπίζονται για την εφαρμογή τους, εφαρμόζονται στις δαπάνες που πραγματοποιούν τα κράτη μέλη κατά την τήρηση των υποχρεώσεών τους δυνάμει του παρόντος κανονισμού.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2

Μεταβατικες και τελικες διαταξεις

Άρθρο 44

Μεταβατικά μέτρα

Σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 39, παράγραφος 2, μπορούν να θεσπίζονται μέτρα:

(α)

για τη διευκόλυνση, αφενός μεν, της μετάβασης από την κατάσταση αγοράς κατά την περίοδο εμπορίας 2005/2006 στην κατάσταση αγοράς κατά την περίοδο εμπορίας 2006/2007, ιδίως με μείωση της ποσότητας που είναι δυνατόν να παράγεται στο πλαίσιο ποσόστωσης, αφετέρου δε, της μετάβασης από τους κανόνες του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1260/2001 στους κανόνες που θεσπίζονται με τον παρόντα κανονισμό,

και

(β)

για να εξασφαλισθεί η συμμόρφωση της Κοινότητας προς τις διεθνείς υποχρεώσεις της όσον αφορά τη ζάχαρη Γ που αναφέρεται στο άρθρο 13 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1260/2001, χωρίς να διαταραχθεί η αγορά ζάχαρης στην Κοινότητα.

Άρθρο 45

Κατάργηση

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1260/2001 καταργείται.

Άρθρο 46

Έναρξη ισχύος

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την τρίτη ημέρα από τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ο παρών κανονισμός εφαρμόζεται από την περίοδο εμπορίας 2006/2007. Ωστόσο, τα άρθρα 39, 40, 41, και 44 εφαρμόζονται από την ημερομηνία κατά την οποία αρχίζει να ισχύει ο παρών κανονισμός. Ο Τίτλος ΙΙ εφαρμόζεται ως τη λήξη της περιόδου εμπορίας 2014/2015.

Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος.

Έγινε στις Βρυξέλλες, στις 20ής Φεβρουαρίου 2006.

Για το Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος

J. PRÖLL


(1)  Γνώμη η οποία διατυπώθηκε στις 19 Ιανουαρίου 2006 (δεν έχει ακόμα δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα).

(2)  Γνώμη η οποία διατυπώθηκε στις 26 Οκτωβρίου 2005 (δεν έχει ακόμα δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα).

(3)  ΕΕ L 178, 30.6.2001, σ. 1. Κανονισμός ο οποίος τροποποιήθηκε τελευταία με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 39/2004 της Επιτροπής (ΕΕ L 6, 10.1.2004, σ. 16).

(4)  Βλ. σελ. 42 της παρούσας Επίσημης Εφημερίδας.

(5)  ΕΕ L 184, 17.7.1999, σ. 23.

(6)  ΕΕ L 42, 14.2.2006, σ. 1.

(7)  ΕΕ L 160, 26.6.1999, σ. 103. Κανονισμός ο οποίος καταργήθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1290/2005 (ΕΕ L 209, 11.8.2005, σ. 1).

(8)  ΕΕ L 190, 23.7.1975, σ. 36.

(9)  ΕΕ L 169, 30.6.2005, σ. 1.

(10)  ΕΕ L 349, 31.12.1994, σ. 53. Κανονισμός ο οποίος τροποποιήθηκε τελευταία με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2200/2004 (ΕΕ L 374, 22.12.2004, σ. 1).

(11)  ΕΕ L 318, 20.12.1993, σ. 18. Κανονισμός ο οποίος τροποποιήθηκε τελευταία με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2580/2000 (ΕΕ L 298, 25.11.2000, σ. 5).

(12)  Βλ. σελ. 32 της παρούσας Επίσημης Εφημερίδας.


ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ I

ΠΟΙΟΤΙΚΟΙ ΤΥΠΟΙ

ΣΗΜΕΙΟ I

Ποιοτικός τύπος ζαχαροτεύτλων

Τα ζαχαρότευτλα ποιοτικού τύπου έχουν τα ακόλουθα χαρακτηριστικά:

α)

ποιότητα καθαρή, ανόθευτη και σύμφωνη με τα συναλλακτικά ήθη,

β)

περιεκτικότητα σε ζάχαρη 16 % στο σημείο παραλαβής.

ΣΗΜΕΙΟ II

Ποιοτικός τύπος λευκής ζάχαρης

1.

Η λευκή ζάχαρη ποιοτικού τύπου έχει τα ακόλουθα χαρακτηριστικά:

α)

ποιότητα καθαρή, ανόθευτη και σύμφωνη με τα συναλλακτικά ήθη· ξηρή, με κρυστάλλους ομοιογενούς κοκκομετρικής σύστασης που ρέουν ελεύθερα,

β)

ελάχιστη πολωσιμετρική ένδειξη 99,7°,

γ)

μέγιστη υγρασία 0,06 %,

δ)

μέγιστη περιεκτικότητα σε ιμβερτοποιημένη ζάχαρη: 0,04 %,

ε)

ο αριθμός των σημείων που προσδιορίζονται σύμφωνα με την παράγραφο 2 δεν υπερβαίνει το 22 συνολικά, ούτε:

 

το 15 για την περιεκτικότητα σε τέφρα,

 

το 9 για τον χρωματικό τύπο που προσδιορίζεται με τη μέθοδο του Ινστιτούτου Γεωργικής Τεχνολογίας του Brunswick, εφεξής καλούμενη «μέθοδος Brunswick»,

 

το 6 για τον χρωματισμό του διαλύματος που προσδιορίζεται σύμφωνα με τη μέθοδο της Διεθνούς Επιτροπής Ενιαίων Μεθόδων Ανάλυσης της Ζάχαρης, εφεξής καλούμενη «μέθοδος ICUMSA».

2.

Ένα σημείο αντιστοιχεί:

α)

σε 0,0018 % της περιεκτικότητας σε τέφρα, προσδιοριζόμενης με τη μέθοδο ICUMSA σε 28° Brix,

β)

σε 0,5 μονάδες χρωματικού τύπου, προσδιοριζόμενου με τη μέθοδο Brunswick,

γ)

σε 7,5 μονάδες χρωματισμού του διαλύματος, προσδιοριζόμενου με τη μέθοδο ICUMSA.

3.

Οι μέθοδοι που χρησιμοποιούνται για τον προσδιορισμό των στοιχείων που αναφέρονται στην παράγραφο 1 είναι οι ίδιες με τις χρησιμοποιούμενες για τον προσδιορισμό των στοιχείων αυτών στο πλαίσιο των μέτρων παρέμβασης.

ΣΗΜΕΙΟ III

Ποιοτικός τύπος ακατέργαστης ζάχαρης

1.

Η ακατέργαστη ζάχαρη ποιοτικού τύπου είναι ζάχαρη που έχει απόδοση λευκής ζάχαρης 92 %.

2.

Η απόδοση της ακατέργαστης ζάχαρης από ζαχαρότευτλα υπολογίζεται με την αφαίρεση από τον πολωσιμετρικό βαθμό της ζάχαρης αυτής:

α)

του τετραπλασίου της περιεκτικότητάς της σε τέφρα,

β)

του διπλασίου της περιεκτικότητάς της σε ιμβερτοποιημένη ζάχαρη,

γ)

του αριθμού 1.

3.

Η απόδοση της ακατέργαστης ζάχαρης από ζαχαροκάλαμο υπολογίζεται με τη μείωση κατά 100 του διπλάσιου του πολωσιμετρικού βαθμού της ζάχαρης αυτής.


ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ II

ΟΡΟΙ ΑΓΟΡΑΣ ΖΑΧΑΡΟΤΕΥΤΛΩΝ

ΣΗΜΕΙΟ I

Για τους σκοπούς του παρόντος Παραρτήματος, ως «συμβαλλόμενα μέρη» νοούνται:

α)

οι επιχειρήσεις ζάχαρης, εφεξής καλούμενες «ζαχαροβιομηχανίες»,

β)

οι πωλητές τεύτλων, εφεξής καλούμενοι «πωλητές».

ΣΗΜΕΙΟ II

1.

Οι συμβάσεις παράδοσης συνάπτονται γραπτώς και για ορισμένη ποσότητα τεύτλων ποσόστωσης.

2.

Οι συμβάσεις παράδοσης καθορίζουν εάν είναι δυνατόν να παραδοθεί πρόσθετη ποσότητα τεύτλων και με ποιους όρους.

ΣΗΜΕΙΟ III

1.

Οι συμβάσεις παράδοσης αναφέρουν τις τιμές αγοράς για τις ποσότητες τεύτλων που αναφέρονται στην πρώτη περίπτωση και, ανάλογα με την περίπτωση, στο άρθρο 6, παράγραφος 3, δεύτερη περίπτωση. Στην περίπτωση των ποσοτήτων που αναφέρονται στο άρθρο 6, παράγραφος 3, πρώτη περίπτωση, οι εν λόγω τιμές δεν δύνανται να είναι χαμηλότερες από την ελάχιστη τιμή για τα τεύτλα ποσόστωσης που προβλέπεται στο άρθρο 5, παράγραφος 1.

2.

Οι συμβάσεις παράδοσης ορίζουν για τα τεύτλα μια καθορισμένη περιεκτικότητα σε ζάχαρη. Περιλαμβάνουν κλίμακα μετατροπής που δείχνει τις διάφορες περιεκτικότητες σε ζάχαρη και τους συντελεστές με τους οποίους οι ποσότητες τεύτλων που παραδίδονται μετατρέπονται σε ποσότητες που αντιστοιχούν στην περιεκτικότητα σε ζάχαρη που αναγράφεται στη σύμβαση παράδοσης.

Η κλίμακα βασίζεται στις αποδόσεις που αντιστοιχούν στις διάφορες περιεκτικότητες σε ζάχαρη.

3.

Όταν ο πωλητής έχει υπογράψει σύμβαση παράδοσης με ζαχαροβιομηχανία για την παράδοση τεύτλων, όπως προβλέπεται στο άρθρο 6, παράγραφος 3, πρώτη περίπτωση, όλες οι παραδόσεις από τον εν λόγω πωλητή, μετατρεπόμενες σύμφωνα με την παράγραφο 2 του παρόντος σημείου, θεωρούνται ως παραδόσεις κατά την έννοια του άρθρου 6, παράγραφος 3, πρώτη περίπτωση, έως την ποσότητα τεύτλων που προσδιορίζεται στη σύμβαση παράδοσης.

4.

Οι ζαχαροβιομηχανίες που παράγουν ποσότητα ζάχαρης κατώτερη από την ποσόστωσή τους από τεύτλα για τα οποία έχουν συνάψει συμβάσεις παράδοσης πριν από τη σπορά δυνάμει του άρθρου 6, παράγραφος 3, πρώτη περίπτωση, κατανέμουν την ποσότητα τεύτλων που αντιστοιχεί σε τυχόν πρόσθετη παραγωγή, έως του ποσού της ποσόστωσής τους, μεταξύ των πωλητών με τους οποίους έχουν συνάψει συμβάσεις παράδοσης πριν από τη σπορά κατά την έννοια του άρθρου 6, παράγραφος 3, πρώτη περίπτωση.

Οι διεπαγγελματικές συμφωνίες μπορούν να παρεκκλίνουν από την παρούσα διάταξη.

ΣΗΜΕΙΟ IV

1.

Οι συμβάσεις παράδοσης περιλαμβάνουν διατάξεις που αφορούν την κανονική διάρκεια των παραδόσεων τεύτλων και τη χρονική κλιμάκωσή τους.

2.

Οι διατάξεις που αναφέρονται στην παράγραφο 1 είναι αυτές που ισχύουν κατά τη διάρκεια της προηγούμενης περιόδου εμπορίας, λαμβανομένου υπόψη του επιπέδου της πραγματικής παραγωγής. Οι διεπαγγελματικές συμφωνίες μπορούν να παρεκκλίνουν από αυτές τις διατάξεις.

ΣΗΜΕΙΟ V

1.

Οι συμβάσεις παράδοσης προβλέπουν τα κέντρα συγκέντρωσης τεύτλων.

2.

Εάν οι πωλητές και οι ζαχαροβιομηχανίες έχουν ήδη υπογράψει σύμβαση παράδοσης για την προηγούμενη περίοδο εμπορίας, εξακολουθούν να λειτουργούν τα κέντρα συγκέντρωσης που συμφωνήθηκαν από αυτούς για τις παραδόσεις κατά τη διάρκεια της εν λόγω περιόδου εμπορίας. Οι διεπαγγελματικές συμφωνίες μπορούν να παρεκκλίνουν από την παρούσα διάταξη.

3.

Οι συμβάσεις παράδοσης προβλέπουν ότι τα έξοδα φόρτωσης και μεταφοράς από τα κέντρα συγκέντρωσης βαρύνουν τη ζαχαροβιομηχανία, με την επιφύλαξη ιδιαιτέρων συμφωνιών που βασίζονται σε τοπικούς κανόνες ή συνήθειες που ίσχυαν πριν από την προηγούμενη περίοδο εμπορίας.

4.

Ωστόσο, στη Δανία, την Ελλάδα, την Ισπανία, την Ιρλανδία, την Πορτογαλία, τη Φινλανδία και το Ηνωμένο Βασίλειο όπου τα τεύτλα παραδίδονται ελεύθερα στο εργοστάσιο, οι συμβάσεις παράδοσης προβλέπουν συμμετοχή της ζαχαροβιομηχανίας στα έξοδα φόρτωσης και μεταφοράς και καθορίζουν το σχετικό ποσοστό ή τα σχετικά ποσά.

ΣΗΜΕΙΟ VI

1.

Οι συμβάσεις παράδοσης προβλέπουν τους τόπους παραλαβής των τεύτλων.

2.

Εάν οι πωλητές και οι ζαχαροβιομηχανίες έχουν ήδη υπογράψει σύμβαση παράδοσης για την προηγούμενη περίοδο εμπορίας, εξακολουθούν να λειτουργούν οι τόποι παραλαβής που συμφωνήθηκαν από αυτούς για τις παραδόσεις κατά τη διάρκεια της εν λόγω περιόδου εμπορίας. Οι διεπαγγελματικές συμφωνίες μπορούν να παρεκκλίνουν από την παρούσα διάταξη.

ΣΗΜΕΙΟ VII

1.

Οι συμβάσεις παράδοσης προβλέπουν ότι η περιεκτικότητα σε ζάχαρη καθορίζεται με την πολωσιμετρική μέθοδο. Το δείγμα τεύτλων λαμβάνεται κατά την παραλαβή.

2.

Οι διεπαγγελματικές συμφωνίες μπορούν να προβλέπουν διαφορετικό στάδιο για τη δειγματοληψία. Στην περίπτωση αυτήν, οι συμβάσεις παράδοσης προβλέπουν διόρθωση για την αντιστάθμιση της ενδεχόμενης μείωσης της περιεκτικότητας σε ζάχαρη μεταξύ της παραλαβής και της διενέργειας δειγματοληψίας.

ΣΗΜΕΙΟ VIII

Οι συμβάσεις παράδοσης προβλέπουν ότι το μεικτό βάρος, το απόβαρο και η περιεκτικότητα σε ζάχαρη προσδιορίζονται με μια από τις ακόλουθες διαδικασίες:

α)

από κοινού, από τη ζαχαροβιομηχανία και την επαγγελματική οργάνωση των καλλιεργητών τεύτλων, εάν το προβλέπει διεπαγγελματική συμφωνία,

β)

από τη ζαχαροβιομηχανία, υπό την επίβλεψη της επαγγελματικής οργάνωσης των καλλιεργητών τεύτλων,

γ)

από τη ζαχαροβιομηχανία, υπό την επίβλεψη ενός εμπειρογνώμονα εγκεκριμένου από το οικείο κράτος μέλος, με την προϋπόθεση ότι ο πωλητής αναλαμβάνει τα σχετικά έξοδα.

ΣΗΜΕΙΟ IX

1.

Οι συμβάσεις παράδοσης υποχρεώνουν τις ζαχαροβιομηχανίες να πράττουν ένα ή περισσότερα από τα ακόλουθα, για ολόκληρη την παραδιδόμενη ποσότητα τεύτλων:

α)

τη δωρεάν επιστροφή στον πωλητή, στη θύρα του εργοστασίου, της νωπής πούλπας που προέρχεται από την παραδοθείσα ποσότητα ζαχαροτεύτλων,

β)

τη δωρεάν επιστροφή στον πωλητή, στη θύρα του εργοστασίου, μέρους της πούλπας αυτής, πεπιεσμένης, ξηρής ή ξηρής και μελασομένης,

γ)

την επιστροφή στον πωλητή, στη θύρα του εργοστασίου, της πούλπας πεπιεσμένης ή ξηρής· στην περίπτωση αυτήν, η ζαχαροβιομηχανία δύναται να απαιτεί από τον πωλητή την πληρωμή των εξόδων συμπίεσης ή ξήρανσης,

δ)

την πληρωμή στον πωλητή ενός αντισταθμιστικού ποσού που λαμβάνει υπόψη τις δυνατότητες πώλησης της εν λόγω πούλπας.

Όταν μέρη της συνολικής ποσότητας των παραδοθέντων τεύτλων υπόκεινται σε διαφορετική επεξεργασία, η σύμβαση παράδοσης επιβάλλει περισσότερες της μιας από τις υποχρεώσεις που προβλέπονται στο πρώτο εδάφιο.

2.

Οι διεπαγγελματικές συμφωνίες μπορούν να προβλέπουν ένα στάδιο παράδοσης της πούλπας διαφορετικό από εκείνο που αναφέρεται στην παράγραφο 1, στοιχεία α), β) και γ).

ΣΗΜΕΙΟ X

1.

Οι συμβάσεις παράδοσης καθορίζουν τις προθεσμίες για την καταβολή τυχόν προκαταβολών και την εξόφληση της τιμής αγοράς των τεύτλων.

2.

Οι προθεσμίες που προβλέπονται στην παράγραφο 1 είναι εκείνες που ίσχυαν κατά τη διάρκεια της προηγούμενης περιόδου εμπορίας. Οι διεπαγγελματικές συμφωνίες μπορούν να παρεκκλίνουν από την παρούσα διάταξη.

ΣΗΜΕΙΟ XI

Όταν οι συμβάσεις παράδοσης καθορίζουν κανόνες για θέματα που αποτελούν αντικείμενο του παρόντος Παραρτήματος, ή όταν περιλαμβάνουν διατάξεις που διέπουν άλλα θέματα, οι διατάξεις και οι επιπτώσεις τους δεν αντιβαίνουν στο παρόν Παράρτημα.

ΣΗΜΕΙΟ XII

1.

Οι διεπαγγελματικές συμφωνίες που αναφέρονται στο άρθρο 2, παράγραφος 11, στοιχείο β) περιέχουν ρήτρες διαιτησίας.

2.

Όταν οι διεπαγγελματικές συμφωνίες κοινοτικού, περιφερειακού ή τοπικού επιπέδου, καθορίζουν κανόνες διέποντες θέματα που αποτελούν αντικείμενο του παρόντος κανονισμού, ή όταν περιλαμβάνουν διατάξεις που διέπουν άλλα θέματα, οι διατάξεις και οι επιπτώσεις τους δεν αντιβαίνουν στο παρόν Παράρτημα.

3.

Οι συμφωνίες που προβλέπονται στην παράγραφο 2 ορίζουν ιδίως:

α)

κανόνες για την κατανομή, μεταξύ των πωλητών, των ποσοτήτων τεύτλων που η ζαχαροβιομηχανία αποφασίζει να αγοράσει πριν από τη σπορά, για την παρασκευή ζάχαρης εντός των ορίων της ποσόστωσης,

β)

κανόνες για την κατανομή που αναφέρεται στο σημείο ΙΙΙ, παράγραφος 4,

γ)

την κλίμακα μετατροπής που αναφέρεται στο σημείο ΙΙΙ, παράγραφος 2,

δ)

κανόνες για την επιλογή και τη χορήγηση σπόρων ποικιλιών τεύτλων προς παραγωγή,

ε)

την ελάχιστη περιεκτικότητα σε ζάχαρη των προς παράδοση τεύτλων,

στ)

υποχρέωση διαβούλευσης μεταξύ της ζαχαροβιομηχανίας και των αντιπροσώπων των πωλητών πριν από τον καθορισμό της ημερομηνίας έναρξης παράδοσης των τεύτλων,

ζ)

την καταβολή πριμοδοτήσεων στους πωλητές για πρόωρες ή όψιμες παραδόσεις,

η)

λεπτομέρειες όσον αφορά:

i)

το μέρος της πούλπας που αναφέρεται στο σημείο ΙΧ, παράγραφος 1, στοιχείο β),

ii)

τα έξοδα που αναφέρονται στο σημείο ΙΧ, παράγραφος 1, στοιχείο γ),

iii)

το αντισταθμιστικό ποσό που αναφέρεται στο σημείο ΙΧ, παράγραφος 1, στοιχείο δ),

θ)

την παραλαβή της πούλπας από τον πωλητή,

ια)

με την επιφύλαξη του άρθρου 5, παράγραφος 1, κανόνες για την κατανομή μεταξύ της ζαχαροβιομηχανίας και των πωλητών της ενδεχομένης διαφοράς μεταξύ της τιμής αναφοράς και της πραγματικής τιμής πώλησης της ζάχαρης.

ΣΗΜΕΙΟ XIII

Εφόσον δεν έχει συναφθεί διεπαγγελματική συμφωνία για την κατανομή, μεταξύ των πωλητών, των ποσοτήτων τεύτλων που η ζαχαροβιομηχανία προσφέρεται να αγοράσει πριν από την σπορά για την παρασκευή ζάχαρης εντός των ορίων της ποσόστωσης, το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος μπορεί να θεσπίσει το ίδιο κανόνες για την κατανομή αυτήν.

Οι κανόνες αυτοί μπορούν επιπλέον να χορηγούν, στους παραδοσιακούς πωλητές τεύτλων σε συνεταιρισμούς, δικαιώματα παράδοσης άλλα από τα δικαιώματα που θα είχαν εάν ήταν μέλη των συνεταιρισμών αυτών.


ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ III

ΕΘΝΙΚΕΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΕΣ ΠΟΣΟΣΤΩΣΕΙΣ

(τόνοι)

Κράτη μέλη ή περιφέρειες

(1)

Ζαχαρη

(2)

Ισογλυκοζη

(3)

Σιροπι Iνουλινης

(4)

Βέλγιο

819 812

71 592

215 247

Τσεχική Δημοκρατία

454 862

Δανία

420 746

Γερμανία

3 416 896

35 389

Ελλάδα

317 502

12 893

Ισπανία

996 961

82 579

Γαλλία (μητροπολιτική)

3 288 747

19 846

24 521

Γαλλικά Υπερπόντια Διαμερίσματα

480 245

Ιρλανδία

199 260

Ιταλία

1 557 443

20 302

Λεττονία

66 505

Λιθουανία

103 010

Ουγγαρία

401 684

137 627

Κάτω Χώρες

864 560

9 099

80 950

Αυστρία

387 326

Πολωνία

1 671 926

26 781

Πορτογαλία (ηπειρωτική)

69 718

9 917

Αυτόνομη περιφέρεια των Αζορών

9 953

Σλοβακία

207 432

42 547

Σλοβενία

52 973

Φινλανδία

146 087

11 872

Σουηδία

368 262

Ηνωμένο Βασίλειο

1 138 627

27 237

Συνολο

17 440 537

507 680

320 718


ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ IV

ΣΗΜΕΙΟ 1

ΠΡΟΣΘΕΤΕΣ ΠΟΣΟΣΤΩΣΕΙΣ ΖΑΧΑΡΗΣ

(τόνοι)

Κράτη μέλη

Πρόσθετη ποσόστωση

Βέλγιο

62 489

Τσεχική Δημοκρατία

20 070

Δανία

31 720

Γερμανία

238 560

Ελλάδα

10 000

Ισπανία

10 000

Γαλλία (μητροπολιτική)

351 695

Ιρλανδία

10 000

Ιταλία

10 000

Λεττονία

10 000

Λιθουανία

8 985

Ουγγαρία

10 000

Κάτω Χώρες

66 875

Αυστρία

18 486

Πολωνία

100 551

Πορτογαλία (ηπειρωτική)

10 000

Σλοβακία

10 000

Σλοβενία

10 000

Φινλανδία

10 000

Σουηδία

17 722

Ηνωμένο Βασίλειο

82 847

Συνολο

1 100 000

ΣΗΜΕΙΟ 2

ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΕΣ ΠΟΣΟΣΤΩΣΕΙΣ ΙΣΟΓΛΥΚΌΖΗΣ

(τόνοι)

Κράτη μέλη

Συμπληρωματική ποσόστωση

Ιταλία

60 000

Λιθουανία

8 000

Σουηδία

35 000


ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ V

ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΣ ΚΑΝΟΝΕΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΜΕΤΑΦΟΡΕΣ ΠΟΣΟΣΤΩΣΕΩΝ ΖΑΧΑΡΗΣ Ή ΙΣΟΓΛΥΚΟΖΗΣ

ΣΗΜΕΙΟ I

Για τους σκοπούς του παρόντος Παραρτήματος, νοούνται ως:

α)

«συγχώνευση επιχειρήσεων»: η συνένωση σε μια ενιαία επιχείρηση δύο ή περισσοτέρων επιχειρήσεων,

β)

«μεταβίβαση επιχείρησης»: η μεταβίβαση ή η απορρόφηση των περιουσιακών στοιχείων μιας επιχείρησης που διαθέτει ποσοστώσεις υπέρ μιας ή περισσοτέρων επιχειρήσεων,

γ)

«μεταβίβαση εργοστασίου»: η μεταβίβαση της κυριότητας μιας τεχνικής μονάδας, συμπεριλαμβανομένων όλων των εγκαταστάσεων που είναι αναγκαίες για την παρασκευή του σχετικού προϊόντος, σε μία ή περισσότερες επιχειρήσεις, με αποτέλεσμα τη μερική ή ολική απορρόφηση της παραγωγής της επιχείρησης που μεταφέρει την κυριότητα,

δ)

«εκμίσθωση εργοστασίου»: το μισθωτήριο μιας τεχνικής μονάδας, συμπεριλαμβανομένων όλων των εγκαταστάσεων που είναι αναγκαίες για την παρασκευή ζάχαρης, με σκοπό την εκμετάλλευσή της, το οποίο συνάπτεται για διάρκεια τουλάχιστον τριών συναπτών περιόδων εμπορίας και το οποίο τα μέρη συμφωνούν να μην το διακόψουν πριν από τη λήξη της τρίτης περιόδου εμπορίας, με επιχείρηση η οποία είναι εγκατεστημένη στο ίδιο κράτος μέλος με το συγκεκριμένο εργοστάσιο, εάν, μετά την έναρξη ισχύος της μίσθωσης, η επιχείρηση η οποία μισθώνει το εργοστάσιο μπορεί να θεωρείται ως μια μόνον επιχείρηση παραγωγής ζάχαρης για ολόκληρη την παραγωγή της.

ΣΗΜΕΙΟ II

1.

Με την επιφύλαξη της παραγράφου 2, σε περίπτωση συγχώνευσης ή μεταβίβασης επιχειρήσεων παραγωγής ζάχαρης ή μεταβίβασης εργοστασίων παραγωγής ζάχαρης, η ποσόστωση αναπροσαρμόζεται ως εξής:

α)

σε περίπτωση συγχώνευσης επιχειρήσεων παραγωγής ζάχαρης, το κράτος μέλος χορηγεί στην επιχείρηση που προκύπτει από τη συγχώνευση ποσόστωση ίση με το άθροισμα των ποσοστώσεων που είχαν χορηγηθεί πριν από τη συγχώνευση στις σχετικές επιχειρήσεις παραγωγής ζάχαρης,

β)

σε περίπτωση μεταβίβασης επιχείρησης παραγωγής ζάχαρης, το κράτος μέλος χορηγεί την ποσόστωση της μεταβιβαζόμενης επιχείρησης για την παραγωγή ζάχαρης στην επιχείρηση προς την οποία γίνεται η μεταβίβαση ή, εάν υπάρχουν περισσότερες της μιας επιχειρήσεις προς τις οποίες γίνεται η μεταβίβαση, η κατανομή πραγματοποιείται κατ’ αναλογία προς την παραγωγή ζάχαρης που απορροφάται από την καθεμία,

γ)

σε περίπτωση μεταβίβασης εργοστασίου ζάχαρης, το κράτος μέλος μειώνει την ποσόστωση της επιχείρησης που μεταβιβάζει την κυριότητα του εργοστασίου και αυξάνει την ποσόστωση της ή των επιχειρήσεων παραγωγής ζάχαρης που αγοράζουν το εν λόγω εργοστάσιο κατά την αφαιρούμενη ποσότητα κατ' αναλογία προς την απορροφούμενη παραγωγή.

2.

Όταν ορισμένοι καλλιεργητές ζαχαροτεύτλων ή ζαχαροκάλαμου που θίγονται άμεσα από μια από τις πράξεις που αναφέρονται στην παράγραφο 1 δηλώνουν ρητά ότι επιθυμούν να παραδώσουν τα τεύτλα τους ή το ζαχαροκάλαμό τους σε μια επιχείρηση παραγωγής ζάχαρης, η οποία δεν είναι μέρος σε αυτές τις πράξεις, το κράτος μέλος μπορεί να πραγματοποιεί την κατανομή βάσει της παραγωγής που απορροφά η επιχείρηση προς την οποία προτίθενται να παραδώσουν τα τεύτλα τους ή το ζαχαροκάλαμό τους.

3.

Σε περίπτωση παύσης δραστηριοτήτων, υπό όρους διαφορετικούς από αυτούς που προβλέπονται στην παράγραφο 1:

α)

μιας επιχείρησης παραγωγής ζάχαρης,

β)

ενός ή περισσοτέρων εργοστασίων μιας επιχείρησης παραγωγής ζάχαρης,

το κράτος μέλος μπορεί να κατανέμει το μέρος των ποσοστώσεων τις οποίες αφορά η παύση δραστηριοτήτων σε μία ή περισσότερες επιχειρήσεις παραγωγής ζάχαρης.

Επίσης, στην περίπτωση που αναφέρεται στο προηγούμενο εδάφιο, στοιχείο β), όταν ορισμένοι ενδιαφερόμενοι παραγωγοί δηλώνουν ρητά ότι επιθυμούν να παραδώσουν τα τεύτλα τους ή το ζαχαροκάλαμό τους σε μια συγκεκριμένη επιχείρηση παραγωγής ζάχαρης, το κράτος μέλος μπορεί να κατανέμει το μέρος των ποσοστώσεων που αντιστοιχεί στα εν λόγω τεύτλα ή ζαχαροκάλαμο στην επιχείρηση στην οποία προτίθενται να παραδώσουν τα εν λόγω προϊόντα.

4.

Όταν χρησιμοποιείται η παρέκκλιση που προβλέπεται στο άρθρο 6, παράγραφος 6, το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος μπορεί να απαιτεί από τους ενδιαφερόμενους καλλιεργητές τεύτλων και τις ενδιαφερόμενες επιχειρήσεις ζάχαρης να συμπεριλαμβάνουν στις διεπαγγελματικές τους συμφωνίες ειδικές ρήτρες που να επιτρέπουν στο κράτος μέλος να εφαρμόζει τις παραγράφους 2 και 3 του παρόντος σημείου.

5.

Σε περίπτωση εκμίσθωσης εργοστασίου που ανήκει σε επιχείρηση παραγωγής ζάχαρης, το κράτος μέλος μπορεί να μειώνει την ποσόστωση της επιχείρησης, η οποία εκμισθώνει το εν λόγω εργοστάσιο, και να κατανέμει το κλάσμα κατά το οποίο μειώνεται η ποσόστωση στην επιχείρηση, η οποία μισθώνει το εργοστάσιο για να παράγει σε αυτό ζάχαρη.

Εάν η εκμίσθωση λήξει κατά τη διάρκεια των τριών περιόδων εμπορίας που αναφέρονται στο σημείο Ι, στοιχείο δ), η αναπροσαρμογή της ποσόστωσης που προβλέπεται δυνάμει του πρώτου εδαφίου της παρούσας παραγράφου ακυρώνεται από το κράτος μέλος με αναδρομική ισχύ από την ημερομηνία κατά την οποία άρχισε να ισχύει η εκμίσθωση. Ωστόσο, εάν η εκμίσθωση λήξει για λόγους ανωτέρας βίας, το κράτος μέλος δεν υποχρεούται να ακυρώσει την αναπροσαρμογή.

6.

Όταν μια επιχείρηση παραγωγής ζάχαρης δεν μπορεί πλέον να διασφαλίσει την τήρηση των υποχρεώσεών της που απορρέουν από την κοινοτική νομοθεσία έναντι των ενδιαφερομένων παραγωγών ζαχαροτεύτλων ή ζαχαροκάλαμου, και η κατάσταση αυτή βεβαιώνεται από τις αρμόδιες αρχές του οικείου κράτους μέλους, το κράτος μέλος αυτό μπορεί να κατανέμει, για μία ή περισσότερες περιόδους εμπορίας, το ανάλογο μέρος των ποσοστώσεων σε μία ή περισσότερες επιχειρήσεις παραγωγής ζάχαρης, κατ’ αναλογία προς την απορροφούμενη παραγωγή.

7.

Όταν ένα κράτος μέλος χορηγεί σε μια επιχείρηση παραγωγής ζάχαρης εγγυήσεις τιμών και διάθεσης για τη μεταποίηση των ζαχαρότευτλων σε αιθυλική αλκοόλη, το εν λόγω κράτος μέλος μπορεί, σε συμφωνία με την εν λόγω επιχείρηση και τους ενδιαφερόμενους καλλιεργητές τεύτλων, να κατανέμει, για μία ή περισσότερες περιόδους εμπορίας, το σύνολο ή μέρος των ποσοστώσεων παραγωγής ζάχαρης σε μία ή περισσότερες άλλες επιχειρήσεις.

ΣΗΜΕΙΟ III

Σε περίπτωση συγχώνευσης ή μεταβίβασης επιχειρήσεων παραγωγής ισογλυκόζης ή μεταβίβασης εργοστασίου παραγωγής ισογλυκόζης, το κράτος μέλος μπορεί να χορηγεί τις ποσοστώσεις που αφορούν την παραγωγή ισογλυκόζης σε μία ή περισσότερες άλλες επιχειρήσεις, είτε έχουν ποσόστωση παραγωγής, είτε όχι.

ΣΗΜΕΙΟ IV

Τα μέτρα που λαμβάνονται σύμφωνα με τα σημεία ΙΙ και ΙΙΙ μπορούν να ενεργοποιούνται, μόνο εάν πληρούνται οι ακόλουθες προϋποθέσεις:

α)

λαμβάνονται υπόψη τα συμφέροντα όλων των ενδιαφερομένων,

β)

το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος θεωρεί ότι είναι πιθανόν να βελτιώσουν τη διάρθρωση των τομέων τεύτλων, ζαχαροκάλαμου και παρασκευής ζάχαρης,

γ)

αφορούν επιχειρήσεις που είναι εγκατεστημένες στην ίδια επικράτεια για την οποία ορίζεται ποσόστωση στο Παράρτημα III.

ΣΗΜΕΙΟ V

Όταν η συγχώνευση ή μεταβίβαση πραγματοποιείται μεταξύ της 1ης Οκτωβρίου και της 30ής Απριλίου του επόμενου έτους, τα μέτρα που προβλέπονται στα σημεία ΙΙ και ΙΙΙ τίθενται σε ισχύ για την τρέχουσα περίοδο εμπορίας.

Όταν η συγχώνευση ή μεταβίβαση πραγματοποιείται μεταξύ της 1ης Μαΐου και της 30ής Σεπτεμβρίου του ιδίου έτους, τα μέτρα που προβλέπονται στα σημεία ΙΙ και ΙΙΙ τίθενται σε ισχύ την επόμενη περίοδο εμπορίας.

ΣΗΜΕΙΟ VI

Όταν εφαρμόζεται το άρθρο 10, παράγραφος 3, τα κράτη μέλη χορηγούν τις αναπροσαρμοσμένες ποσοστώσεις το αργότερο έως το τέλος Φεβρουαρίου, προκειμένου να εφαρμοσθούν κατά την επόμενη περίοδο εμπορίας.

ΣΗΜΕΙΟ VII

Όταν εφαρμόζονται τα σημεία II και III, τα κράτη μέλη γνωστοποιούν στην Επιτροπή τις αναπροσαρμοσμένες ποσοστώσεις το αργότερο 15 ημέρες μετά τη λήξη των προθεσμιών που αναφέρονται στο σημείο V.


ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ VI

ΚΡΑΤΗ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ 2, ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 12

 

Μπαρμπάντος

 

Μπελίζ

 

Ακτή του Ελεφαντοστού

 

Δημοκρατία του Κονγκό

 

Φίτζι

 

Γουιάνα

 

Ινδία

 

Τζαμάικα

 

Kένυα

 

Mαδαγασκάρη

 

Μαλάουι

 

Μαυρίκιος

 

Μοζαμβίκη

 

Άγιος Χριστόφορος και Νέβις — Ανγκουίλα

 

Σουρινάμ

 

Σουαζιλάνδη

 

Τανζανία

 

Τρινιντάντ και Τομπάγκο

 

Ουγκάντα

 

Ζάμπια

 

Ζιμπάμπουε


ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ VII

ΜΕΤΑΠΟΙΗΜΕΝΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ

Κωδικός ΣΟ

Περιγραφή

ex 0403

Βουτυρόγαλα, πηγμένο γάλα και πηγμένη κρέμα, γιαούρτι, κεφίρ και άλλα γάλατα και κρέμες που έχουν υποστεί ζύμωση ή έχουν καταστεί όξινα, έστω και συμπυκνωμένα ή με προσθήκη ζάχαρης ή άλλων γλυκαντικών, ή αρωματισμένα ή με προσθήκη φρούτων, καρπών ή κακάου:

0403 10

Γιαούρτια:

0403 10 51 έως 0403 10 99

– –

Αρωματισμένα ή με προσθήκη φρούτων ή κακάου

0403 90

Λοιπά:

0403 90 71 έως 0403 90 99

– –

Αρωματισμένα ή με προσθήκη φρούτων ή κακάου

ex 0710

Λαχανικά άβραστα ή βρασμένα στο νερό ή στον ατμό, κατεψυγμένα::

0710 40 00

Γλυκό καλαμπόκι

ex 0711

Λαχανικά προσωρινώς διατηρημένα (π.χ. με διοξείδιο του θείου ή σε άρμη, νερό στο οποίο έχει προστεθεί θείο ή άλλες ουσίες που χρησιμεύουν για προσωρινή διατήρησή τους), ακατάλληλα όμως για κατανάλωση ως έχουν:

0711 90

Άλλα λαχανικά· μείγματα λαχανικών:

 

– –

Λαχανικά:

0711 90 30

Γλυκό καλαμπόκι

1702 50 00

Φρουκτόζη χημικώς καθαρή

ex 1704

Ζαχαρώδη προϊόντα χωρίς κακάο (στα οποία περιλαμβάνεται και η λευκή σοκολάτα), με εξαίρεση τα εκχυλίσματα γλυκόριζας του κωδικού 1704 90 10

1806

Σοκολάτα και άλλα παρασκευάσματα διατροφής που περιέχουν κακάο

ex 1901

Εκχυλίσματα βύνης. Παρασκευάσματα διατροφής από αλεύρια, σιμιγδάλια, άμυλα ή εκχυλίσματα βύνης που δεν περιέχουν κακάο ή που περιέχουν λιγότερο από 40 % κατά βάρος κακάο επί πλήρως απολιπανθείσας βάσεως και δεν κατονομάζονται ούτε περιλαμβάνονται αλλού. Παρασκευάσματα διατροφής από προϊόντα των κωδικών 0401 μέχρι 0404, που δεν περιέχουν κακάο ή περιέχουν λιγότερο από 5 % κατά βάρος κακάο, επί πλήρως απολιπανθείσας βάσεως και δεν κατονομάζονται ούτε περιλαμβάνονται αλλού:

1901 10 00

Παρασκευάσματα για τη διατροφή των παιδιών, συσκευασμένα για λιανική πώληση

1901 20 00

Μείγματα και ζυμάρια για την παρασκευή προϊόντων αρτοποιίας, ζαχαροπλαστικής ή μπισκοτοποιίας του κωδικού 1905

1901 90

Άλλα:

 

– –

Άλλα:

1901 90 99

– – –

Λοιπά

ex 1902

Ζυμαρικά εν γένει, έστω και ψημένα ή παραγεμισμένα (με κρέας ή άλλες ουσίες) ή και αλλιώς παρασκευασμένα όπως σπαγέτα, μακαρόνια, νούγιες, λαζάνια, gnocchi, ραβιόλια, κανελόνια. αράπικο σιμιγδάλι (κουσκούς), έστω και παρασκευασμένο:

1902 20

Ζυμαρικά γεμισμένα (έστω και ψημένα ή αλλιώς παρασκευασμένα):

 

– –

Λοιπά:

1902 20 91

– – –

Ψημένα

1902 20 99

– – –

Λοιπά

1902 30

Άλλα ζυμαρικά

1902 40

Κουσκούς:

1902 40 90

– –

Λοιπά

1904

Προϊόντα με βάση τα δημητριακά που λαμβάνονται με διόγκωση ή φρύξη [π.χ. καλαμπόκι σε νιφάδες (κορν-φλέικς)]· δημητριακά (άλλα από το καλαμπόκι) σε μορφή κόκκων, νιφάδων ή άλλων επεξεργασμένων κόκκων (εκτός από αλεύρι ή σιμιγδάλι), προψημένα ή αλλιώς παρασκευασμένα, που δεν κατονομάζονται ούτε περιλαμβάνονται αλλού

ex 1905

Προϊόντα αρτοποιίας, ζαχαροπλαστικής ή μπισκοτοποιίας, διάφορα, με ή χωρίς κακάο. Όστιες, κάψουλες κενές των τύπων που χρησιμοποιούνται για φάρμακα, αζυμοσφραγίδες, ξεραμένες ζύμες από αλεύρι ή άμυλο κάθε είδους σε φύλλα και παρόμοια προϊόντα:

1905 10 00

Ψωμί τύπου φρυγανιάς με την ονομασία «Crispbread»

1905 20

Ψωμί με καρυκεύματα

1905 31

– –

Μπισκότα με προσθήκη γλυκαντικού

1905 32

– –

Γκόφρες και γκοφρέτες

1905 40

Φρυγανιές, ψωμί φρυγανισμένο και παρόμοια ψημένα προϊόντα

1905 90

Λοιπά:

 

– –

Λοιπά:

1905 90 45

– – –

Μπισκότα

1905 90 55

– – –

Προϊόντα παραγόμενα με εξώθηση ή διόγκωση, αλατισμένα ή αρωματισμένα

1905 90 60

– – – –

Με προσθήκη γλυκαντικών

1905 90 90

– – – –

Λοιπά

ex 2001

Λαχανικά, καρποί και φρούτα και άλλα βρώσιμα μέρη φυτών, παρασκευασμένα ή διατηρημένα με ξίδι ή οξικό οξύ:

2001 90

Λοιπά:

2001 90 30

– –

Γλυκό καλαμπόκι (Zea mays var. saccharata)

2001 90 40

– –

Ίγναμα (κόνδυλος της διοσκουρέας), γλυκοπατάτες και παρόμοια βρώσιμα μέρη φυτών περιεκτικότητας κατά βάρος σε άμυλα κάθε είδους ίσης ή ανώτερης του 5 %

ex 2004

Άλλα λαχανικά παρασκευασμένα ή διατηρημένα αλλιώς παρά με ξίδι ή οξικό οξύ, κατεψυγμένα, άλλα από τα προϊόντα του κωδικού 2006:

2004 10

Πατάτες:

 

– –

Λοιπά:

2004 10 91

– – –

Με μορφή αλεύρων, σιμιγδαλιών ή νιφάδων

2004 90

Άλλα λαχανικά και μείγματα λαχανικών:

2004 90 10

– –

Γλυκό καλαμπόκι (Zea mays var. saccharata)

ex 2005

Άλλα λαχανικά παρασκευασμένα ή διατηρημένα αλλιώς παρά με ξίδι ή οξικό οξύ, κατεψυγμένα, άλλα από τα προϊόντα της κλάσης 2006:

2005 20

Πατάτες:

2005 20 10

– –

Με μορφή αλεύρων, σιμιγδαλιών ή νιφάδων

2005 80 00

Γλυκό καλαμπόκι (Zea mays var. saccharata)

ex 2101

Εκχυλίσματα, αποστάγματα και συμπυκνώματα καφέ, τσαγιού ή ματέ και παρασκευάσματα με βάση τα εν λόγω προϊόντα ή τον καφέ, το τσάι και το ματέ. Κιχώριο φρυγμένο και άλλα φρυγμένα υποκατάστατα του καφέ και τα εκχυλίσματα, αποστάγματα και συμπυκνώματα αυτών:

 

Εκχυλίσματα, αποστάγματα και συμπυκνώματα καφέ και παρασκευάσματα με βάση αυτά τα εκχυλίσματα, αποστήγματα ή συμπυκνώματα ή με βάση τον καφέ:

 

– –

Παρασκευάσματα με βάση αυτά τα εκχυλίσματα, αποστάγματα ή συμπυκνώματα ή με βάση τον καφέ:

2101 12 98

– – –

Άλλα:

 

Εκχυλίσματα, αποστάγματα και συμπυκνώματα τσαγιού ή ματέ και παρασκευάσματα με βάση αυτά τα εκχυλίσματα, αποστάγματα ή συμπυκνώματα ή με βάση το τσάι ή το ματέ:

 

– –

Παρασκευάσματα

2101 20 98

– – –

Λοιπά

 

Κιχώριο φρυγμένο και άλλα φρυγμένα υποκατάστατα του καφέ και τα εκχυλίσματα, αποστάγματα και συμπυκνώματα αυτών:

 

– –

Κιχώριο φρυγμένο και άλλα φρυγμένα υποκατάστατα του καφέ:

2101 30 19

– – –

Λοιπά

 

– –

Εκχυλίσματα, αποστάγματα και συμπυκνώματα φρυγμένου κιχωρίου και άλλων φρυγμένων υποκατάστατων του καφέ:

2101 30 99

– – –

Λοιπά

2105 00

Παγωτά, έστω και αν περιέχουν κακάο:

ex 2106

Παρασκευάσματα διατροφής που δεν κατονομάζονται ούτε περιλαμβάνονται αλλού:

2106 90

Άλλα:

2106 90 10

– –

Παρασκευάσματα με την ονομασία «λιωμένα τυριά» («fondues»)

 

– –

Άλλα:

2106 90 92

– – – – –

Που δεν περιέχουν λιπαρές ύλες που προέρχονται από το γάλα, σακχαρόζη, ισογλυκόζη, γλυκόζη, άμυλα κάθε είδους ή που περιέχουν κατά βάρος λιγότερο του 1,5 % λιπαρές ύλες που προέρχονται από το γάλα, λιγότερο του 5 % σακχαρόζη ή ισογλυκόζη, λιγότερο του 5 % γλυκόζη ή άμυλα κάθε είδους

2106 90 98

– – – – –

Λοιπά

2202

Νερά, στα οποία περιλαμβάνονται και τα μεταλλικά και τα αεριούχα νερά, με προσθήκη ζάχαρης ή άλλων γλυκαντικών, ή αρωματισμένα και άλλα μη αλκοολούχα ποτά, με εξαίρεση τους χυμούς φρούτων ή λαχανικών της κλάσης 2009

2205

Βερμούτ και άλλα κρασιά από νωπά σταφύλια, παρασκευασμένα με τη βοήθεια φυτών ή αρωματικών ουσιών:

ex 2208

Αιθυλική αλκοόλη μη μετουσιωμένη, με κατ' όγκο αλκοολικό τίτλο λιγότερο του 80 % vol.· αποστάγματα, λικέρ και άλλα οινοπνευματώδη ποτά:

2208 20

Αποστάγματα από κρασί ή τσίπουρα:

2208 50 91 έως 2208 50 99

Geneva (τζινέβρα)

2208 70

Ηδύποτα (λικέρ):

2208 90 41 έως 2208 90 78

Αποστάγματα και άλλα οινοπνευματώδη ποτά:

2905 43 00

Μαννιτόλη

2905 44

D-γλυκιτόλη (σορβιτόλη):

ex 3302

Μείγματα ευωδών ουσιών και μείγματα (συμπεριλαμβάνονται και τα αλκοολούχα διαλύματα) με βάση μία ή περισσότερες από τις ουσίες αυτές, των τύπων που χρησιμοποιούνται ως βασικές ύλες για τη βιομηχανία. Άλλα παρασκευάσματα με βάση ευώδεις ουσίες που χρησιμοποιούνται για την παρασκευή ποτών

3302 10

Των τύπων που χρησιμοποιούνται για τις βιομηχανίες ειδών διατροφής ή ποτών:

 

– –

Των τύπων που χρησιμοποιούνται για τις βιομηχανίες ποτών:

 

– – –

Παρασκευάσματα που περιέχουν όλους τους γευστικούς παράγοντες που χαρακτηρίζουν ένα ποτό:

 

– – – – –

Άλλα (που έχουν αλκοολική δύναμη κατ’ όγκο που υπερβαίνει το 0,5 %):

3302 10 29

Λοιπά

ex Κεφάλαιο 38

Διάφορα προϊόντα των χημικών βιομηχανιών:

3824 60

Σορβιτόλη άλλη από εκείνη της διάκρισης 2905 44


28.2.2006   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 58/32


ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (ΕΚ) αριθ. 319/2006 ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΊΟΥ

της 20ής Φεβρουαρίου 2006

σχετικά με τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1782/2003 για τη θέσπιση κοινών κανόνων για τα καθεστώτα άμεσης στήριξης στα πλαίσια της κοινής γεωργικής πολιτικής και για τη θέσπιση ορισμένων καθεστώτων στήριξης για τους γεωργούς

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη:

τη Συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, και ιδίως το άρθρο 37, παράγραφος 2, τρίτο εδάφιο,

την πρόταση της Επιτροπής,

τη γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (1),

τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (2),

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 318/2006 του Συμβουλίου, της 20ής Φεβρουαρίου 2006 για την κοινή οργάνωση των αγορών στον τομέα της ζάχαρης (3) προβλέπει σημαντική μεταρρύθμιση της κοινής οργάνωσης της αγοράς της ζάχαρης. Τα μέτρα που θεσπίζονται με τον εν λόγω κανονισμό συμπεριλαμβάνουν ουσιαστική μείωση, σταδιακά, της θεσμικής τιμής στήριξης για την κοινοτική ζάχαρη.

(2)

Ως αποτέλεσμα του περιορισμού της στήριξης της αγοράς στον τομέα της ζάχαρης, η εισοδηματική στήριξη των γεωργών θα πρέπει να αυξηθεί. Το συνολικό ύψος της ενίσχυσης θα πρέπει να ακολουθήσει παράλληλη πορεία με τον βαθμιαίο περιορισμό της στήριξης της αγοράς.

(3)

Η αποσύνδεση της άμεσης στήριξης των παραγωγών και η θέσπιση του καθεστώτος ενιαίας ενίσχυσης αποτελούν θεμελιώδη στοιχεία της διαδικασίας μεταρρύθμισης της κοινής γεωργικής πολιτικής, η οποία αποσκοπεί στη στροφή από μια πολιτική στήριξης των τιμών και της παραγωγής σε πολιτική στήριξης του εισοδήματος των γεωργών. Τα εν λόγω στοιχεία θεσμοθετήθηκαν για μια σειρά γεωργικών προϊόντων με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1782/2003 (4).

(4)

Για να εξυπηρετεί τους στόχους που επιδιώκονται με τη μεταρρύθμιση της κοινής γεωργικής πολιτικής, η στήριξη για ζαχαρότευτλα, ζαχαροκάλαμο και κιχώριο που χρησιμοποιείται για την παραγωγή ζάχαρης ή σιροπιού ινουλίνης θα πρέπει να αποσυνδεθεί και να ενσωματωθεί στο καθεστώς ενιαίας ενίσχυσης.

(5)

Κατά συνέπεια, θα πρέπει να αναπροσαρμοσθούν οι κανόνες του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1782/2003 που διέπουν τα καθεστώτα άμεσης στήριξης.

(6)

Για να αμβλυνθούν οι συνέπειες της διαδικασίας αναδιάρθρωσης στα κράτη μέλη που έχουν χορηγήσει την ενίσχυση αναδιάρθρωσης που προβλέπεται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 320/2006 του Συμβουλίου, της 20ής Φεβρουαρίου 2006, για τη θέσπιση προσωρινού καθεστώτος αναδιάρθρωσης του κλάδου της ζάχαρης στην Κοινότητα (5) για το 50 % τουλάχιστον της ποσόστωσης που ορίζεται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 318/2006, θα πρέπει να χορηγηθεί στους παραγωγούς ζαχαρότευτλων και ζαχαροκάλαμου ενίσχυση μέγιστης διαρκείας πέντε διαδοχικών ετών.

(7)

Το ύψος της ατομικής εισοδηματικής στήριξης θα πρέπει να υπολογίζεται με βάση τη στήριξη που έχει λάβει ο γεωργός στο πλαίσιο της κοινής οργάνωσης της αγοράς στον τομέα της ζάχαρης επί μία ή περισσότερες περιόδους εμπορίας, που καθορίζουν τα κράτη μέλη.

(8)

Για να διασφαλισθεί η ορθή εφαρμογή του καθεστώτος στήριξης και για λόγους δημοσιονομικού ελέγχου, θα πρέπει να προβλεφθεί η διατήρηση της συνολικής εισοδηματικής στήριξης εντός των ορίων των εθνικών κονδυλίων που έχουν υπολογισθεί με βάση ιστορική περίοδο αναφοράς και να ληφθούν υπόψη, κατά τη διάρκεια των τεσσάρων πρώτων ετών, τα πρόσθετα ποσά που προκύπτουν από τις παράγωγες τιμές.

(9)

Οι καλλιεργητές ζαχαρότευτλων και κιχωρίου στα νέα κράτη μέλη επωφελούνται από την προσχώρησή τους από στήριξη των τιμών βάσει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1260/2001 του Συμβουλίου, της 19ης Ιουνίου 2001, για την κοινή οργάνωση των αγορών στον τομέα της ζάχαρης (6). Για τον λόγο αυτό, η ενίσχυση για ζάχαρη και η σχετική με τη ζάχαρη και το κιχώριο συνιστώσα του καθεστώτος ενιαίας ενίσχυσης δεν θα πρέπει να εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του χρονοδιαγράμματος αυξήσεων που προβλέπεται στο άρθρο 143α του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1782/2003. Για τους ίδιους λόγους, τα κράτη μέλη που εφαρμόζουν το καθεστώς της ενιαίας στρεμματικής ενίσχυσης θα πρέπει, επιπλέον, να έχουν τη δυνατότητα να χορηγούν τη στήριξη που απορρέει από τη μεταρρύθμιση για τη ζάχαρη με τη μορφή χωριστής άμεσης ενίσχυσης, εκτός αυτού του καθεστώτος.

(10)

Για να διασφαλισθεί η ορθή εφαρμογή του καθεστώτος ενιαίας ενίσχυσης στα νέα κράτη μέλη θα πρέπει να υπάρξει πρόβλεψη όσον αφορά συγκεκριμένα προβλήματα που προκύπτουν από τη μετάβαση από το καθεστώς της ενιαίας στρεμματικής ενίσχυσης στο καθεστώς της ενιαίας ενίσχυσης.

(11)

Θα πρέπει να επιτραπεί στα κράτη μέλη που έχουν επιλέξει ή πρόκειται να επιλέξουν να εφαρμόσουν το καθεστώς ενιαίας ενίσχυσης μόνο από την 1η Ιανουαρίου 2007 να χορηγήσουν, για το 2006, στους καλλιεργητές ζαχαρότευτλων, ζαχαροκάλαμου και κιχωρίου που χρησιμοποιούνται για τη παραγωγή ζάχαρης και σιροπιού ινουλίνης, εισοδηματική στήριξη με τη μορφή ενίσχυσης που θα βασίζεται στον αριθμό εκταρίων στα οποία καλλιεργούνται ζαχαρότευτλα, ζαχαροκάλαμο ή κιχώριο. Όσον αφορά τον υπολογισμό της σχετικής με τα ζαχαρότευτλα και το κιχώριο συνιστώσας του καθεστώτος ενιαίας ενίσχυσης, τα κράτη μέλη θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να καθορίζουν, σε αντιπροσωπευτική βάση, τις περιόδους εμπορίας που θα ληφθούν υπόψη.

(12)

Για την επίλυση, κατά περίπτωση, των τυχόν προβλημάτων που θα προκαλέσει η μετάβαση από το ισχύον καθεστώς στο καθεστώς ενιαίας ενίσχυσης, είναι σκόπιμο να εξουσιοδοτηθεί η Επιτροπή να θεσπίσει τις σχετικές μεταβατικές διατάξεις με τροποποίηση του άρθρου 155 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1782/2003.

(13)

Για να καταλογισθούν ορισμένες πρόσφατα εισαχθείσες ενισχύσεις ως άμεσες ενισχύσεις, θα πρέπει να προσαρμοσθεί το Παράρτημα I του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1782/2003.

(14)

Για να ληφθεί υπόψη το ποσό της προβλεπόμενης εισοδηματικής στήριξης σε σχέση με την ενίσχυση για ζάχαρη, θα πρέπει να αναπροσαρμοσθούν τα εθνικά ανώτατα όρια που προβλέπονται στα Παραρτήματα II, VIII και VIIIα του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1782/2003.

(15)

Εντοπίσθηκαν προβλήματα κατά την υλοποίηση της ενίσχυσης για ενεργειακές καλλιέργειες. Το άρθρο 90 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1782/2003 θα πρέπει, συνεπώς, να προσαρμοσθεί.

(16)

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1782/2003 θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

Άρθρο 1

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1782/2003 τροποποιείται ως εξής:

(1)

Στο άρθρο 33, παράγραφος 1, το σημείο α) αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«α)

τους έχει χορηγηθεί ενίσχυση κατά τη διάρκεια της περιόδου αναφοράς που αναφέρεται στο άρθρο 38, στα πλαίσια τουλάχιστον ενός από τα καθεστώτα στήριξης που αναφέρονται στο Παράρτημα VI ή, στην περίπτωση του ελαιολάδου, στις περιόδους εμπορίας που αναφέρονται στο άρθρο 37, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο ή, στην περίπτωση των ζαχαρότευτλων, του ζαχαροκάλαμου και του κιχωρίου, εάν έχουν επωφεληθεί από τη στήριξη της αγοράς κατά τη διάρκεια της αντιπροσωπευτικής περιόδου που αναφέρεται στο σημείο ΙΑ του Παραρτήματος VII.»

(2)

Στο άρθρο 37, παράγραφος 1, προστίθεται το ακόλουθο εδάφιο:

«Στην περίπτωση των ζαχαρότευτλων, του ζαχαροκάλαμου και του κιχωρίου που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή ζάχαρης ή σιροπιού ινουλίνης, το ποσό αναφοράς υπολογίζεται και αναπροσαρμόζεται σύμφωνα με το σημείο ΙΑ του Παραρτήματος VII.»

(3)

Στο άρθρο 40, η παράγραφος 2 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«2.   Εάν ολόκληρη η περίοδος αναφοράς επηρεάστηκε από την περίπτωση ανωτέρας βίας ή από εξαιρετικές περιστάσεις, το κράτος μέλος υπολογίζει το ποσόν αναφοράς με βάση την περίοδο 1997 ως 1999 ή, στην περίπτωση των ζαχαρότευτλων, του ζαχαροκάλαμου και του κιχωρίου, με βάση την πλησιέστερη περίοδο εμπορίας πριν από την αντιπροσωπευτική περίοδο που έχει επιλεγεί σύμφωνα με το σημείο ΙΑ του Παραρτήματος VII. Σε αυτή την περίπτωση, η παράγραφος 1 εφαρμόζεται, τηρουμένων των αναλογιών.»

(4)

Το άρθρο 41, τροποποιείται ως εξής:

α)

Στην παράγραφο 1, προστίθεται το ακόλουθο εδάφιο:

«Στην περίπτωση του κιχωρίου και λαμβάνοντας υπόψη τα τελευταία δεδομένα που της διαβιβάσθηκαν από τα κράτη μέλη μέχρι τις 31 Μαρτίου 2006, η Επιτροπή μπορεί, σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 144, παράγραφος 2, να ανακατανείμει τα εθνικά ποσά που ορίζονται στο σημείο ΙΑ, 2 του Παραρτήματος VII και να προσαρμόσει αναλόγως τα εθνικά ανώτατα όρια που ορίζονται στο Παράρτημα VIII χωρίς να μεταβληθούν τα συνολικά ποσά ή ανώτατα όρια, αντίστοιχα.»

β)

Μετά την παράγραφο 1, παρεμβάλλεται η ακόλουθη παράγραφος:

«1α.   Στις περιπτώσεις που ορισμένες από τις ποσότητες της ποσόστωσης ζάχαρης ή της ποσόστωσης σιροπιού ινουλίνης παρήχθησαν σε ένα κράτος μέλος από ζαχαρότευτλο, ζαχαροκάλαμο ή κιχώριο που έχει καλλιεργηθεί σε άλλο κράτος μέλος κατά τη διάρκεια μιας από τις περιόδους εμπορίας 2000/2001, 2002/2003, 2003/2004, 2004/2005 ή 2006/2006, τα ανώτατα όρια που καθορίζονται στο σημείο ΙΑ του Παραρτήματος VII και τα εθνικά ανώτατα όρια των οικείων κρατών μελών που καθορίζονται στα Παραρτήματα VIII και VIIIα, προσαρμόζονται, μεταφέροντας τα ποσά που αντιστοιχούν στις σχετικές ποσότητες από τα εθνικά ανώτατα όρια του κράτους μέλους στο οποίο παρήχθη η σχετική ζάχαρη ή σιρόπι ινουλίνης στα εθνικά ανώτατα όρια του κράτους μέλους στο οποίο έχουν καλλιεργηθεί οι σχετικές ποσότητες ζαχαρότευτλων, ζαχαροκαλάμου ή κιχωρίου.

Τα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη ενημερώνουν την Επιτροπή έως τις 31 Μαρτίου 2006 για τις εν λόγω ποσότητες.

Η μεταφορά αποφασίζεται από την Επιτροπή σύμφωνα με τη διαδικασία που αναφέρεται στο άρθρο 144, παράγραφος 2.»

(5)

Στο άρθρο 43, παράγραφος 2, το στοιχείο α) αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«α)

στην περίπτωση των ενισχύσεων για άμυλο γεωμήλων, αποξηραμένες χορτονομές, σπόρους, ελαιώνες και καπνό, οι οποίες αναφέρονται στο Παράρτημα VII, τον αριθμό των εκταρίων για την παραγωγή των οποίων χορηγήθηκε η ενίσχυση κατά την περίοδο αναφοράς, όπως υπολογίζεται στα σημεία B, Δ, ΣΤ, Η, Θ του Παραρτήματος VII και, στην περίπτωση των ζαχαρότευτλων, του ζαχαροκάλαμου και του κιχωρίου, τον αριθμό των εκταρίων, όπως υπολογίζεται σύμφωνα με το σημείο 4 του στοιχείου ΙΑ του εν λόγω Παραρτήματος·»

(6)

Στο άρθρο 63, παράγραφος 3, προστίθεται το ακόλουθο εδάφιο:

«Εντούτοις, όσον αφορά την ενσωμάτωση της συνιστώσας των ενισχύσεων για ζαχαρότευτλα, ζαχαροκάλαμο και κιχώριο στο καθεστώς ενιαίας ενίσχυσης, τα κράτη μέλη δύνανται να αποφασίσουν να εφαρμόσουν την παρέκκλιση που προβλέπεται στο πρώτο εδάφιο, έως τις 30 Απριλίου 2006.»

(7)

Στο άρθρο 71α, προστίθεται η ακόλουθη παράγραφος:

«3.   Κάθε νέο κράτος μέλος που εφαρμόζει το καθεστώς ενιαίας στρεμματικής ενίσχυσης μπορεί να προβλέψει ότι, πέραν των όρων επιλεξιμότητας που καθορίζονται στο άρθρο 44, παράγραφος 2, ο όρος “επιλέξιμο εκτάριο” σημαίνει οιαδήποτε γεωργική έκταση της εκμετάλλευσης, η οποία διατηρείται σε καλή γεωργική κατάσταση στις 30 Ιουνίου 2003, ανεξαρτήτως του εάν στη συγκεκριμένη ημερομηνία χρησιμοποιείται για παραγωγή ή όχι.

Κάθε νέο κράτος που εφαρμόζει το καθεστώς ενιαίας στρεμματικής ενίσχυσης μπορεί επίσης να προβλέψει ότι το ελάχιστο μέγεθος της επιλέξιμης έκτασης ανά εκμετάλλευση, για το οποίο καθορίζονται δικαιώματα ενίσχυσης και στο οποίο χορηγούνται ενισχύσεις, είναι το ελάχιστο μέγεθος της επιλέξιμης έκτασης της εκμετάλλευσης που έχει καθορισθεί σύμφωνα με το άρθρο 143 β, παράγραφος 5, δεύτερο εδάφιο.»

(8)

Το άρθρο 71γ αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Άρθρο 71γ

Ανώτατο όριο

Τα εθνικά ανώτατα όρια για τα νέα κράτη μέλη είναι τα απαριθμούμενα στο Παράρτημα VIIIΑ. Με εξαίρεση τις συνιστώσες τους που καλύπτουν τις αποξηραμένες χορτονομές, τη ζάχαρη και το κιχώριο, τα ανώτατα όρια έχουν υπολογισθεί με βάση το χρονοδιάγραμμα αυξήσεων που προβλέπεται στο άρθρο 143α και, συνεπώς, δεν χρειάζεται να μειωθούν.

Το άρθρο 41, παράγραφος 1α, εφαρμόζεται, τηρουμένων των αναλογιών.»

(9)

Στο άρθρο 7δ, η παράγραφος 1 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«1.   Κάθε νέο κράτος μέλος προβαίνει σε γραμμική ποσοστιαία μείωση των εθνικών του ανώτατων ορίων προκειμένου να δημιουργήσει εθνικό απόθεμα. Η μείωση δεν υπερβαίνει το 3 %, με την επιφύλαξη της εφαρμογής του άρθρου 71β, παράγραφος 3. Εντούτοις, μπορεί να υπερβαίνει το 3 %, υπό τον όρο ότι η μεγαλύτερη μείωση είναι αναγκαία για να τεθεί σε εφαρμογή η παράγραφος 3 του παρόντος άρθρου.»

(10)

Στο άρθρο 71δ, παράγραφος 6, το πρώτο εδάφιο αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«6.   Εξαιρουμένης της μεταβίβασης λόγω υφιστάμενης ή αναμενόμενης κληρονομικής διαδοχής και της εφαρμογής της παραγράφου 3, και κατά παρέκκλιση του άρθρου 46, τα δικαιώματα που έχουν καθορισθεί από το εθνικό απόθεμα δεν μεταβιβάζονται για μια περίοδο πέντε ετών από τη χορήγησή τους.»

(11)

Στο άρθρο 71δ προστίθεται η ακόλουθη παράγραφος:

«7.   Τα νέα κράτη μέλη μπορούν να χρησιμοποιήσουν το εθνικό απόθεμα για να καθορίσουν, σύμφωνα με αντικειμενικά κριτήρια και κατά τρόπο που να εξασφαλίζει ίση μεταχείριση των γεωργών και να αποφεύγονται οι στρεβλώσεις στην αγορά και τον ανταγωνισμό, ποσότητες αναφοράς για γεωργούς περιοχών που υπόκεινται σε προγράμματα αναδιάρθρωσης και/ή ανάπτυξης, τα οποία σχετίζονται με τη μια ή την άλλη μορφή δημόσιας παρέμβασης προκειμένου να αποφεύγεται η εγκατάλειψη της γης και/ή να αντισταθμίζονται ειδικά μειονεκτήματα για τους γεωργούς στις περιοχές αυτές.»

(12)

Στο άρθρο 71ε, παράγραφος 2, προστίθεται το ακόλουθο εδάφιο:

«Εντούτοις, τα νέα κράτη μέλη που έχουν εφαρμόσει το καθεστώς της ενιαίας στρεμματικής ενίσχυσης, μπορούν να θεωρούνται ότι αποτελούν μία περιφέρεια.»

(13)

Στο κεφάλαιο VI του τίτλου ΙΙΙ, προστίθεται το ακόλουθο άρθρο:

«Άρθρο 71 ιγ

Γεωργοί με μη επιλέξιμα εκτάρια

Κατά παρέκκλιση από τα άρθρα 36 και 44, παράγραφος 2, το κράτος μέλος επιτρέπει στο γεωργό, στον οποίο χορηγήθηκαν οι αναφερόμενες στο άρθρο 47 ενισχύσεις ή ο οποίος δρα σε τομέα αναφερόμενο στο άρθρο 47 και απολαύει δικαιωμάτων ενισχύσεων σύμφωνα με το άρθρο 71δ για τα οποία όμως δεν έχει επιλέξιμα εκτάρια κατά την έννοια του άρθρου 44, παράγραφος 2, κατά το πρώτο έτος της εφαρμογής του καθεστώτος ενιαίας ενίσχυσης, να παρεκκλίνει από την υποχρέωση να διαθέτει αριθμό επιλέξιμων εκταρίων ίσο προς τον αριθμό δικαιωμάτων, υπό τον όρο ότι διατηρεί τουλάχιστον ένα 50 % της γεωργικής δραστηριότητας που ασκήθηκε πριν από τη μετάβαση στο καθεστώς ενιαίας ενίσχυσης, εκπεφρασμένης σε μονάδες ζώντων ζώων (LU).

Σε περίπτωση μεταβίβασης δικαιωμάτων ενίσχυσης, ο προς ον η μεταβίβαση μπορεί να επωφελείται από την παρέκκλιση αυτή, μόνον εφόσον έχουν μεταβιβασθεί όλα τα δικαιώματα ενίσχυσης που υπόκεινται στην παρέκκλιση.»

(14)

Στο άρθρο 90, η πρώτη παράγραφος αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Η ενίσχυση χορηγείται μόνο για εκτάσεις η παραγωγή των οποίων καλύπτεται από σύμβαση μεταξύ του γεωργού και της μεταποιητικής βιομηχανίας, ή από σύμβαση μεταξύ του γεωργού και του λήπτη, με εξαίρεση τις περιπτώσεις στις οποίες τη μεταποίηση αναλαμβάνει ο ίδιος ο γεωργός στην εκμετάλλευσή του.»

(15)

Στον τίτλο IV, παρεμβάλλονται τα ακόλουθα κεφάλαια:

«ΚΕΦΑΛΑΙΟ 10Ε

ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΖΑΧΑΡΗ

Άρθρο 110ιστ

Μεταβατική ενίσχυση για ζάχαρη

1.   Σε περίπτωση εφαρμογής του άρθρου 71, οι γεωργοί μπορούν να επωφελούνται μεταβατικής ενίσχυσης για τη ζάχαρη για το έτος 2006. Η ενίσχυση αυτή χορηγείται εντός των ορίων των ποσών που ορίζονται στο σημείο ΙΑ του Παραρτήματος VII.

2.   Με την επιφύλαξη του άρθρου 71, παράγραφος 2, το ποσό της μεταβατικής ενίσχυσης για τη ζάχαρη ανά γεωργό καθορίζεται από τα κράτη μέλη με βάση αντικειμενικά και αμερόληπτα κριτήρια, όπως:

οι ποσότητες ζαχαρότευτλων, ζαχαροκάλαμου ή κιχωρίου που καλύπτονται από συμφωνίες παράδοσης που έχουν συναφθεί σύμφωνα με το άρθρο 19 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1260/2001,

οι ποσότητες ζάχαρης ή σιροπιού ινουλίνης που παράγεται σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1260/2001,

ο μέσος αριθμός εκταρίων ζαχαρότευτλων, ζαχαροκάλαμου ή κιχωρίου που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή ζάχαρης ή σιροπιού ινουλίνης και καλύπτονται από συμφωνίες παράδοσης που έχουν συναφθεί σύμφωνα με το άρθρο 19 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1260/2001

και όσον αφορά αντιπροσωπευτική περίοδο η οποία μπορεί να διαφέρει ανά προϊόν, για μία ή περισσότερες από τις περιόδους εμπορίας 2004/2005, 2005/2006 και 2006/2007, και η οποία καθορίζεται από τα κράτη μέλη πριν από τις 30 Απριλίου 2006.

Εντούτοις, οσάκις η αντιπροσωπευτική περίοδος περιλαμβάνει την περίοδο εμπορίας 2006/2007, η εν λόγω περίοδος εμπορίας αντικαθίσταται από την περίοδο εμπορίας 2005/2006 για τους γεωργούς που θίγονται από αποποίηση ποσόστωσης στην περίοδο εμπορίας 2006/2007, όπως προβλέπεται στο άρθρο 3 του κανονισμού ΕΚ αριθ. 320/2006 του Συμβουλίου, της 20ής Φεβρουαρίου 2006, για τη θέσπιση προσωρινού καθεστώτος αναδιάρθρωσης του κλάδου της ζάχαρης στην Κοινότητα (7).

Σε περίπτωση επιλογής της περιόδου εμπορίας 2006/2007, η παραπομπή στο άρθρο 19 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1260/2001 που περιλαμβάνεται στο πρώτο εδάφιο, αντικαθίσταται από παραπομπή στο άρθρο 6 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 318/2006 του Συμβουλίου, της 20ής Φεβρουαρίου 2006, για την κοινή οργάνωση των αγορών στον τομέα της ζάχαρης (8).

3.   Τα άρθρα 143α και 143γ δεν έχουν εφαρμογή στη μεταβατική ενίσχυση για τη ζάχαρη.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 10ΣΤ

ΚΟΙΝΟΤΙΚΗ ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΓΙΑ ΠΑΡΑΓΩΓΟΥΣ ΖΑΧΑΡΟΤΕΥΤΛΩΝ ΚΑΙ ΖΑΧΑΡΟΚΑΛΑΜΟΥ

Άρθρο 110ιζ

Πεδίο εφαρμογής

1.   Στα κράτη μέλη που έχουν χορηγήσει την ενίσχυση αναδιάρθρωσης που προβλέπεται στο άρθρο 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 320/2006 για τουλάχιστον 50 % της ποσόστωσης ζάχαρης που ορίζεται στο Παράρτημα ΙΙΙ του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 318/2006, χορηγείται κοινοτική ενίσχυση στους παραγωγούς ζαχαρότευτλων και ζαχαροκάλαμου.

2.   Η ενίσχυση χορηγείται για πέντε το πολύ διαδοχικά έτη, από την περίοδο εμπορίας κατά την οποία επιτυγχάνεται το κατώτατο όριο του 50 % που αναφέρεται στην παράγραφο 1, όχι όμως αργότερα από την περίοδο εμπορίας 2013/2014.

Άρθρο 110ιη

Όροι επιλεξιμότητας

Η ενίσχυση χορηγείται για την ποσότητα της ποσόστωσης ζάχαρης που λαμβάνεται από ζαχαρότευτλα ή ζαχαροκάλαμο που παραδίδεται δυνάμει συμβάσεων οι οποίες συνάπτονται σύμφωνα με το άρθρο 6 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 318/2006.

Άρθρο 110ιθ

Ποσό της ενίσχυσης

Η ενίσχυση εκφράζεται ανά τόνο λευκής ζάχαρης αντιπροσωπευτικού ποιοτικού τύπου. Το ποσό της ενίσχυσης ισούται με το ήμισυ του ποσού που προκύπτει από τη διαίρεση του ποσού του ανώτατου ορίου που αναφέρεται στο σημείο 2 του στοιχείου ΙΑ του Παραρτήματος VII για το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος για το αντίστοιχο έτος, δια του συνόλου της ποσόστωσης ζάχαρης και σιροπιού ινουλίνης που ορίζεται στο Παράρτημα ΙΙΙ του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 318/2006.

(16)

Στο άρθρο 143β, παράγραφος. 3, η τελευταία περίπτωση αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«—

προσαρμοζόμενο χρησιμοποιώντας το σχετικό ποσοστό που αναφέρεται στο άρθρο 143α για τη βαθμιαία εισαγωγή άμεσων ενισχύσεων, εκτός από τα ποσά που διατίθενται σύμφωνα με το σημείο 2 του στοιχείου ΙΑ του Παραρτήματος VII ή σύμφωνα με τη διαφορά μεταξύ αυτών των ποσών και εκείνων που πράγματι εφαρμόζονται κατά τα αναφερόμενα στο άρθρο 143βα, παράγραφος 4.»

(17)

Μετά από το άρθρο 143β, παρεμβάλλεται το ακόλουθο άρθρο:

«Άρθρο 143βα

Χωριστή ενίσχυση για τη ζάχαρη

1.   Κατά παρέκκλιση από το άρθρο 143β, τα νέα κράτη μέλη που εφαρμόζουν το καθεστώς της ενιαίας στρεμματικής ενίσχυσης μπορούν να αποφασίσουν, μέχρι τις 30 Απριλίου 2006, να χορηγήσουν για τα έτη 2006, 2007 και 2008, χωριστή ενίσχυση για τη ζάχαρη σε γεωργούς, οι οποίοι είναι επιλέξιμοι βάσει του καθεστώτος ενιαίας στρεμματικής ενίσχυσης. Η εν λόγω ενίσχυση χορηγείται με βάση αντικειμενικά και αμερόληπτα κριτήρια, όπως:

οι ποσότητες ζαχαρότευτλων, ζαχαροκάλαμου ή κιχωρίου που καλύπτονται από συμφωνίες παράδοσης που έχουν συναφθεί σύμφωνα με το άρθρο 19 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1260/2001,

οι ποσότητες ζάχαρης ή σιροπιού ινουλίνης που παράγεται σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1260/2001,

ο μέσος αριθμός εκταρίων με ζαχαρότευτλα, ζαχαροκάλαμα ή κιχώριο που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή ζάχαρης ή σιροπιού ινουλίνης και καλύπτονται από συμφωνίες παράδοσης που έχουν συναφθεί σύμφωνα με το άρθρο 19 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1260/2001

και όσον αφορά αντιπροσωπευτική περίοδο, η οποία μπορεί να διαφέρει ανά προϊόν, για μία ή περισσότερες από τις περιόδους εμπορίας 2004/2005, 2005/2006 και 2006/2007, και η οποία καθορίζεται από τα κράτη μέλη πριν από τις 30 Απριλίου 2006.

Εντούτοις, οσάκις η αντιπροσωπευτική περίοδος περιλαμβάνει την περίοδο εμπορίας 2006/2007, η εν λόγω περίοδος εμπορίας αντικαθίσταται από την περίοδο εμπορίας 2005/2006 για τους γεωργούς που θίγονται από αποποίηση ποσόστωσης στην περίοδο εμπορίας 2006/2007, όπως προβλέπεται στο άρθρο 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 320/2006.

Σε περίπτωση επιλογής της περιόδου εμπορίας 2006/2007, η παραπομπή στο άρθρο 19 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1260/2001 που περιλαμβάνεται στο πρώτο εδάφιο, αντικαθίσταται από παραπομπή στο άρθρο 6 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 318/2006.

2.   Η χωριστή ενίσχυση για τη ζάχαρη χορηγείται εντός του πλαισίου των ανώτατων ορίων που καθορίζονται στο σημείο ΙΑ του Παραρτήματος VII.

3.   Κατά παρέκκλιση της παραγράφου 2, κάθε νέο ενδιαφερόμενο κράτος μέλος μπορεί να αποφασίσει, μέχρι τις 31 Μαρτίου 2006, βάσει αντικειμενικών κριτηρίων, να εφαρμόσει, για τη χωριστή ενίσχυση για τη ζάχαρη, χαμηλότερο ανώτατο όριο από αυτό που αναφέρεται στο σημείο ΙΑ του Παραρτήματος VII.

4.   Τα κεφάλαια που διατίθενται για τη χορήγηση της χωριστής ενίσχυσης για τη ζάχαρη σύμφωνα με τις παραγράφους 1, 2 και 3, δεν περιλαμβάνονται στο ετήσιο χρηματοδοτικό κονδύλι που αναφέρεται στο άρθρο 143β, παράγραφος 3. Σε περίπτωση εφαρμογής της παραγράφου 3 του παρόντος άρθρου, η διαφοροποίηση μεταξύ του ανώτατου ορίου που αναφέρεται στο σημείο ΙΑ του Παραρτήματος VII και εκείνου που πράγματι εφαρμόζεται, περιλαμβάνεται στο ετήσιο χρηματοδοτικό κονδύλι που αναφέρεται στο άρθρο 143β, παράγραφος 3.

5.   Τα άρθρα 143α και 143γ δεν εφαρμόζονται στη χωριστή ενίσχυση για τη ζάχαρη.»

(18)

Στο άρθρο 145, παρεμβάλλεται το ακόλουθο στοιχείο, μετά από το στοιχείο (δ) α):

«(δ) β)

τους λεπτομερείς κανόνες σχετικά με την ενσωμάτωση της στήριξης για τα ζαχαρότευτλα, το ζαχαροκάλαμο και το κιχώριο στο καθεστώς ενιαίας ενίσχυσης και σχετικά με τις ενισχύσεις που αναφέρονται στα κεφάλαια 10ε και 10στ.»

(19)

Το άρθρο 155 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Άρθρο 155

Άλλες μεταβατικές διατάξεις

Τα περαιτέρω μέτρα που απαιτούνται για να διευκολυνθεί η μετάβαση από τις ρυθμίσεις των αναφερόμενων στα άρθρα 152 και 153 κανονισμών και του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1260/2001 σε εκείνες του παρόντος κανονισμού, κυρίως όσες αφορούν την εφαρμογή των άρθρων 4 και 5 και του Παραρτήματος του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1259/1999 και του άρθρου 6 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1251/1999, καθώς και η μετάβαση από τις διατάξεις που αφορούν τα σχέδια βελτίωσης που προβλέπονται στον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 1035/72 σε εκείνες των άρθρων 83 έως 87 του παρόντος κανονισμού, μπορούν να θεσπίζονται σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 144, παράγραφος 2 του παρόντος κανονισμού. Οι κανονισμοί και τα άρθρα που αναφέρονται στα άρθρα 152 και 153 εξακολουθούν να ισχύουν για τους σκοπούς του καθορισμού των ποσών αναφοράς που αναφέρονται στο Παράρτημα VII.»

(20)

Τα Παραρτήματα τροποποιούνται σύμφωνα με το Παράρτημα του παρόντος κανονισμού.

Άρθρο 2

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την τρίτη ημέρα από τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Εφαρμόζεται από την 1η Ιανουαρίου 2006.

Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος.

Έγινε στις Βρυξέλλες, στις 20ής Φεβρουαρίου 2006.

Για το Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος

J. PRÖLL


(1)  Γνώμη η οποία διατυπώθηκε στις 19 Ιανουαρίου 2006 (δεν έχει ακόμα δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα).

(2)  Γνώμη η οποία διατυπώθηκε στις 26 Οκτωβρίου 2005 (δεν έχει ακόμα δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα).

(3)  Βλ. σελ. 1 της παρούσας Επίσημης Εφημερίδας.

(4)  ΕΕ L 270 της 21.10.2003, σ. 1. Κανονισμός ο οποίος τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2183/2005 (ΕΕ L 347 της 30.12.2005, σ. 56).

(5)  Βλ. σελ. 42 της παρούσας Επίσημης Εφημερίδας.

(6)  ΕΕ L 178 της 30.6.2001, σ. 1. Κανονισμός ο οποίος τροποποιήθηκε τελευταία με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 39/2004 της Επιτροπής (ΕΕ L 6 της 10.1.2004, σ. 16).

(7)  ΕΕ L 58, 28.2.2006, σ. 42.

(8)  ΕΕ L 58, 28.2.2006, σ. 1


ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

Τα Παραρτήματα του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1782/2003 τροποποιούνται ως εξής:

(1)

Στο Παράρτημα I, μετά τη σειρά που αναφέρεται στον λυκίσκο, παρεμβάλλονται οι ακόλουθες σειρές:

«Zαχαρότευτλα, ζαχαροκάλαμο και κιχώριο, χρησιμοποιούμενα για την παραγωγή ζάχαρης ή σιροπιού ινουλίνης

Τίτλος IV, κεφάλαιο 10ε του παρόντος κανονισμού (*****)

Τίτλος IVα, άρθρο 143βα του παρόντος κανονισμού

Αποσυνδεδεμένες ενισχύσεις

Zαχαρότευτλα και ζαχαροκάλαμο, χρησιμοποιούμενα για την παραγωγή ζάχαρης

Τίτλος IV, κεφάλαιο 10στ του παρόντος κανονισμού

Ενίσχυση παραγωγής»

(2)

Το Παράρτημα II αντικαθίσταται από το ακόλουθο:

«ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ II

Εθνικά ανώτατα όρια που αναφέρονται στο άρθρο 12, παράγραφος 2

(εκατομμ. ευρώ)

Κράτος μέλος

2005

2006

2007

2008

2009

2010

2011

2012

Βέλγιο

4,7

6,4

8,0

8,0

8,1

8,1

8,1

8,1

Δανία

7,7

10,3

12,9

12,9

12,9

12,9

12,9

12,9

Γερμανία

40,4

54,6

68,3

68,3

68,3

68,3

68,3

68,3

Ελλάδα

45,4

61,1

76,4

76,5

76,6

76,6

76,6

76,6

Ισπανία

56,9

77,3

97,0

97,2

97,3

97,3

97,3

97,3

Γαλλία

51,4

68,7

85,9

86,0

86,0

86,0

86,0

86,0

Ιρλανδία

15,3

20,5

25,6

25,6

25,6

25,6

25,6

25,6

Ιταλία

62,3

84,5

106,4

106,8

106,9

106,9

106,9

106,9

Λουξεμβούργο

0,2

0,3

0,4

0,4

0,4

0,4

0,4

0,4

Κάτω Χώρες

6,8

9,5

12,0

12,0

12,0

12,0

12,0

12,0

Αυστρία

12,4

17,1

21,3

21,4

21,4

21,4

21,4

21,4

Πορτογαλία

10,8

14,6

18,2

18,2

18,2

18,2

18,2

18,2

Φινλανδία

8,0

10,9

13,7

13,8

13,8

13,8

13,8

13,8

Σουηδία

6,6

8,8

11,0

11,0

11,0

11,0

11,0

11,0

Ηνωμένο Βασίλειο

17,7

23,6

29,5

29,5

29,5

29,5

29,5

29,5»

(3)

Στο Παράρτημα VI, προστίθεται η ακόλουθη σειρά:

«Zαχαρότευτλα, ζαχαροκάλαμο και κιχώριο, χρησιμοποιούμενα για την παραγωγή ζάχαρης ή σιροπιού ινουλίνης

Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1260/2001

Στήριξη της αγοράς προς τους καλλιεργητές και τους παραγωγούς ζαχαρότευτλων ή ζαχαροκάλαμου και τους παραγωγούς κιχωρίου για την παραγωγή ζάχαρης ή σιροπιού ινουλίνης»

(4)

Στο Παράρτημα VII, προστίθεται το ακόλουθο σημείο:

«ΙΑ.

Ζαχαρότευτλα, ζαχαροκάλαμο και κιχώριο

1.

Τα κράτη μέλη καθορίζουν το ποσό που πρόκειται να συμπεριληφθεί στο ποσό αναφοράς κάθε γεωργού με βάση αντικειμενικά και αμερόληπτα κριτήρια, όπως:

οι ποσότητες ζαχαρότευτλων, ζαχαροκάλαμου ή κιχωρίου που καλύπτονται από συμφωνίες παράδοσης που έχουν συναφθεί σύμφωνα με το άρθρο 19 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1260/2001,

οι ποσότητες ζάχαρης ή σιροπιού ινουλίνης που παράγεται σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1260/2001,

ο μέσος αριθμός εκταρίων ζαχαρότευτλων, ζαχαροκάλαμου ή κιχωρίου που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή ζάχαρης ή σιροπιού ινουλίνης και καλύπτονται από συμφωνίες παράδοσης που έχουν συναφθεί σύμφωνα με το άρθρο 19 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1260/2001

όσον αφορά αντιπροσωπευτική περίοδο, η οποία μπορεί να διαφέρει ανά προϊόν, για μία ή περισσότερες περιόδους εμπορίας από την περίοδο εμπορίας 2000/2001 και, στην περίπτωση των νέων κρατών μελών, από την περίοδο εμπορίας 2004/2005 έως την περίοδο εμπορίας 2006/2007, και η οποία καθορίζεται από τα κράτη μέλη πριν από τις 30 Απριλίου 2006.

Εντούτοις, στις περιπτώσεις που η αντιπροσωπευτική περίοδος περιλαμβάνει την περίοδο εμπορίας 2006/2007, αυτή η περίοδος εμπορίας αντικαθίσταται από την περίοδο εμπορίας 2005/2006 για τους γεωργούς που θίγονται από αποποίηση ποσόστωσης στην περίοδο εμπορίας 2006/2007, όπως προβλέπεται στο άρθρο 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 320/2006.

Όσον αφορά τις περιόδους εμπορίας 2000/2001 και 2006/2007, η παραπομπή στο άρθρο 19 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1260/2001, αντικαθίσταται από παραπομπή στο άρθρο 37 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2038/1999 (1) και στο άρθρο 6 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 318/2006.

2.

Στις περιπτώσεις που το σύνολο των ποσών που ορίζονται, σύμφωνα με το σημείο 1, σε ένα κράτος μέλος, υπερβαίνει το ανώτατο όριο εκφραζόμενο σε χιλιάδες ευρώ, σύμφωνα με τα οριζόμενα στον πίνακα 1, το ποσό ανά γεωργό μειώνεται αναλόγως.

Πίνακας 1

Ανώτατα όρια για τα ποσά που περιλαμβάνονται στο ποσό αναφοράς των γεωργών

(χιλιάδες ευρώ)

Κράτος μέλος

2006

2007

2008

2009 και επόμενα έτη

Βέλγιο

48 594

62 454

76 315

83 729

Τσεχική Δημοκρατία

27 851

34 319

40 786

44 245

Δανία

19 314

25 296

31 278

34 478

Γερμανία

154 799

203 380

251 960

277 946

Ελλάδα

17 941

22 455

26 969

29 384

Ισπανία

60 272

74 447

88 621

96 203

Γαλλία

151 163

198 075

244 987

270 081

Ουγγαρία

25 435

31 146

36 857

39 912

Ιρλανδία

11 259

14 092

16 925

18 441

Ιταλία

79 862

102 006

124 149

135 994

Λετονία

4 219

5 164

6 110

6 616

Λιθουανία

6 547

8 012

9 476

10 260

Κάτω Χώρες

42 032

54 648

67 265

74 013

Αυστρία

18 931

24 438

29 945

32 891

Πολωνία

99 135

122 906

146 677

159 392

Πορτογαλία

3 940

4 931

5 922

6 452

Σλοβακία

11 813

14 762

17 712

19 289

Σλοβενία

2 993

3 746

4 500

4 902

Φινλανδία

8 255

10 332

12 409

13 520

Σουηδία

20 809

26 045

31 281

34 082

Ηνωμένο Βασίλειο

64 340

80 528

96 717

105 376

3.

Κατά παρέκκλιση του σημείου 2, στις περιπτώσεις της Φινλανδίας, της Ιρλανδίας, της Πορτογαλίας, της Ισπανίας και του Ηνωμένου Βασιλείου, όπου το σύνολο των ποσών που ορίζονται σύμφωνα με το σημείο 1 υπερβαίνει το σύνολο των ανώτατων ορίων που καθορίζονται για το οικείο κράτος μέλος στον πίνακα 1 και στον πίνακα 2, το ποσό ανά γεωργό μειώνεται αναλόγως.

Πίνακας 2

Πρόσθετα ετήσια ποσά που περιλαμβάνονται στο σύνολο των ποσών αναφοράς των γεωργών κατά τη διάρκεια της τετραετίας της περιόδου 2006 έως 2009

(χιλιάδες ευρώ)

Κράτος μέλος

Πρόσθετα ετήσια ποσά

Ισπανία

10 123

Ιρλανδία

1 747

Πορτογαλία

611

Φινλανδία

1 281

Ηνωμένο Βασίλειο

9 985

Ωστόσο, τα αναφερόμενα στο πρώτο εδάφιο κράτη μέλη μπορούν να παρακρατούν μέχρι το 90 % του ποσού που αναφέρεται στον πίνακα 2 του πρώτου εδαφίου και να χρησιμοποιούν τα εξ αυτού προκύπτοντα ποσά σύμφωνα με το άρθρο 69. Στην περίπτωση αυτή, η αναφερόμενη στο πρώτο εδάφιο παρέκκλιση δεν ισχύει.

4.

Κάθε κράτος μέλος υπολογίζει τον αριθμό εκταρίων που αναφέρονται στο άρθρο 43, παράγραφος 2, στοιχείο α), ανάλογα με το ποσό που ορίζεται σύμφωνα με το σημείο 1 και σύμφωνα με το αντικειμενικό και αμερόληπτο κριτήριο που επιλέγεται για τον σκοπό αυτόν ή βάσει του αριθμού των εκταρίων ζαχαρότευτλων, ζαχαροκάλαμου και κιχωρίου που έχουν δηλώσει οι γεωργοί κατά την αντιπροσωπευτική περίοδο που ορίζεται σύμφωνα με το σημείο 1.

(5)

Το Παράρτημα VIII αντικαθίσταται από το ακόλουθο:

«ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ VIII

Εθνικά ανώτατα όρια που αναφέρονται στο άρθρο 41

(χιλιάδες ευρώ)

Κράτος μέλος

2005

2006

2007

2008

2009

2010 και επόμενα έτη

Βέλγιο

411 053

579 167

592 507

606 368

613 782

613 782

Δανία

943 369

1 015 479

1 021 296

1 027 278

1 030 478

1 030 478

Γερμανία

5 148 003

5 647 000

5 695 380

5 743 960

5 769 946

5 773 946

Ελλάδα

838 289

1 719 230

1 745 744

1 750 258

1 752 673

1 790 673

Ισπανία

3 266 092

4 135 458

4 347 633

4 361 807

4 369 389

4 371 266

Γαλλία

7 199 000

7 382 163

8 289 075

8 335 987

8 361 081

8 369 081

Ιρλανδία

1 260 142

1 335 311

1 337 919

1 340 752

1 342 268

1 340 521

Ιταλία

2 539 000

3 544 379

3 566 006

3 588 149

3 599 994

3 632 994

Λουξεμβούργο

33 414

36 602

37 051

37 051

37 051

37 051

Κάτω Χώρες

386 586

428 618

834 234

846 851

853 599

853 599

Αυστρία

613 000

632 931

736 438

741 945

744 891

744 891

Πορτογαλία

452 000

497 551

564 542

565 533

566 063

567 452

Φινλανδία

467 000

476 536

563 613

565 690

566 801

565 520

Σουηδία

637 388

670 917

755 045

760 281

763 082

763 082

Ηνωμένο Βασίλειο

3 697 528

3 944 745

3 960 986

3 977 175

3 985 834

3 975 849»

(6)

Το Παράρτημα VΙΙΙα αντικαθίσταται από το ακόλουθο:

«ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ VIIIα

Εθνικά ανώτατα όρια που αναφέρονται στο άρθρο 71γ

(χιλιάδες ευρώ)

Ημερολογιακό έτος

Τσεχική Δημοκρατία

Εσθονία

Κύπρος

Λετονία

Λιθουανία

Ουγγαρία

Μάλτα

Πολωνία

Σλοβενία

Σλοβακία

2005

228 800

23 400

8 900

33 900

92 000

350 800

670

724 600

35 800

97 700

2006

294 551

27 300

12 500

43 819

113 847

445 635

830

980 835

44 893

127 213

2007

377 919

40 400

16 300

60 764

154 912

539 446

1 640

1 263 706

59 846

161 362

2008

469 986

50 500

20 400

75 610

193 076

671 757

2 050

1 572 577

74 600

200 912

2009

559 145

60 500

24 500

90 016

230 560

801 512

2 460

1 870 392

89 002

238 989

2010

644 745

70 600

28 600

103 916

267 260

928 112

2 870

2 155 492

103 002

275 489

2011

730 445

80 700

32 700

117 816

303 960

1 054 812

3 280

2 440 492

117 002

312 089

2012

816 045

90 800

36 800

131 716

340 660

1 181 412

3 690

2 725 592

131 002

348 589

Επόμενα έτη

901 745

100 900

40 900

145 616

377 360

1 308 112

4 100

3 010 692

145 102

385 189»


(1)  ΕΕ L 252, 25.9.1999, σ. 1. Κανονισμός ο οποίος καταργήθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1260/2001.»


28.2.2006   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 58/42


ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (ΕK) αριθ. 320/2006 ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΊΟΥ

της 20ής Φεβρουαρίου 2006

για τη θέσπιση προσωρινού καθεστώτος αναδιάρθρωσης του κλάδου της ζάχαρης στην Κοινότητα και για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1290/2005 για τη χρηματοδότηση της κοινής γεωργικής πολιτικής

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη:

τη Συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ιδίως το άρθρο 36 και το άρθρο 37, παράγραφος 2, τρίτο εδάφιο,

την πρόταση της Επιτροπής,

τη γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (1),

τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (2),

Εκτιμώντας τα εξής:

(1)

Λόγω των εξελίξεων στην Κοινότητα και στο διεθνή χώρο, ο κλάδος της ζάχαρης στην Κοινότητα αντιμετωπίζει διαρθρωτικά προβλήματα τα οποία μπορούν να θέσουν σε σοβαρό κίνδυνο την ανταγωνιστικότητα ή ακόμα και τη βιωσιμότητα ολόκληρου του κλάδου. Τα εν λόγω προβλήματα δεν είναι δυνατόν να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά με τα μέσα διαχείρισης της αγοράς, όπως προβλέπει η κοινή οργάνωση αγοράς για τη ζάχαρη. Για να ευθυγραμμισθεί το κοινοτικό σύστημα παραγωγής και εμπορίου ζάχαρης με τις διεθνείς απαιτήσεις και να εξασφαλισθεί η μελλοντική ανταγωνιστικότητά του, είναι απαραίτητη η έναρξη μιας διαδικασίας ριζικής αναδιάρθρωσης που θα οδηγήσει σε σημαντική μείωση της μη κερδοφόρου παραγωγικής ικανότητας στην Κοινότητα. Για τον σκοπό αυτόν, θα πρέπει να θεσπισθεί ένα χωριστό και αυτόνομο προσωρινό καθεστώς για την αναδιάρθρωση του κλάδου της ζάχαρης στην Κοινότητα, ως προϋπόθεση για την εφαρμογή μιας λειτουργικής νέας κοινής οργάνωσης αγοράς για τη ζάχαρη. Δυνάμει του καθεστώτος αυτού, οι ποσοστώσεις θα πρέπει να μειωθούν κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να ληφθούν υπόψη τα θεμιτά συμφέροντα του κλάδου ζάχαρης, των καλλιεργητών ζαχαρότευτλων και κιχωρίου και των καταναλωτών της Κοινότητας.

(2)

Θα πρέπει να συσταθεί προσωρινό ταμείο αναδιάρθρωσης για να χρηματοδοτηθούν τα μέτρα αναδιάρθρωσης του κοινοτικού κλάδου της ζάχαρης. Για λόγους χρηστής δημοσιονομικής διαχείρισης, το ταμείο θα πρέπει να αποτελεί μέρος του Τμήματος Εγγυήσεων του ΕΓΤΠΕ και, συνεπώς, να διέπεται από τις διαδικασίες και τους μηχανισμούς του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1258/1999 του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1999, περί χρηματοδοτήσεως της κοινής γεωργικής πολιτικής (3) και, από την 1η Ιανουαρίου 2007, του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Εγγυήσεων που συστήνεται με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1290/2005 του Συμβουλίου, της 21ης Ιουνίου 2005, για τη χρηματοδότηση της κοινής γεωργικής πολιτικής (4).

(3)

Επειδή οι εξόχως απόκεντρες περιοχές καλύπτονται επί του παρόντος από αναπτυξιακά προγράμματα που αποσκοπούν στη βελτίωση της ανταγωνιστικότητάς τους όσον αφορά την παραγωγή ακατέργαστης ζάχαρης και παράγουν επίσης ακατέργαστη ζάχαρη από ζαχαροκάλαμο, ανταγωνιζόμενες τρίτες χώρες, στις οποίες δεν καταβάλλεται το προσωρινό ποσό αναδιάρθρωσης, οι επιχειρήσεις των εξόχως απόκεντρων περιοχών δεν θα πρέπει να εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού.

(4)

Τα μέτρα αναδιάρθρωσης που προβλέπει ο παρών κανονισμός θα πρέπει να χρηματοδοτούνται με προσωρινά ποσά που θα συγκεντρωθούν από τους παραγωγούς ζάχαρης, ισογλυκόζης και σιροπιού ινουλίνης οι οποίοι θα επωφεληθούν μάλλον από τη διαδικασία αναδιάρθρωσης. Επειδή τα εν λόγω ποσά δεν εμπίπτουν στις επιβαρύνσεις που είναι παραδοσιακά γνωστές στο πλαίσιο της κοινής οργάνωσης αγοράς για τη ζάχαρη, τα έσοδα από την είσπραξή τους θα πρέπει να θεωρούνται ως «έσοδα για ειδικό προορισμό», όπως προβλέπει ο κανονισμός (ΕΚ, Ευρατόμ) αριθ. 1605/2002 του Συμβουλίου, της 25ης Ιουνίου 2002, για τη θέσπιση του δημοσιονομικού κανονισμού που εφαρμόζεται στον γενικό προϋπολογισμό των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (5).

(5)

Θα πρέπει να δοθούν σημαντικά οικονομικά κίνητρα, με τη μορφή επαρκούς διαρθρωτικής ενίσχυσης, στις επιχειρήσεις ζάχαρης με τη χαμηλότερη παραγωγικότητα, προκειμένου να εγκαταλείψουν την παραγωγή τους βάσει ποσόστωσης. Για το σκοπό αυτόν, θα πρέπει να θεσπισθεί ενίσχυση αναδιάρθρωσης η οποία θα δημιουργεί κίνητρα για την εγκατάλειψη της παραγωγής ζάχαρης βάσει ποσόστωσης και την αποποίηση των αντίστοιχων ποσοστώσεων, επιτρέποντας, παράλληλα, να ληφθεί δεόντως υπόψη η ανάγκη τήρησης των κοινωνικών και περιβαλλοντικών δεσμεύσεων που συνδέονται με την εγκατάλειψη της παραγωγής. Η ενίσχυση θα πρέπει να διατίθεται στη διάρκεια τεσσάρων περιόδων εμπορίας, με σκοπό τη μείωση της παραγωγής στο βαθμό που απαιτείται για να επιτευχθεί ισορροπία στην αγορά της Κοινότητας.

(6)

Για να υποστηριχθούν οι καλλιεργητές ζαχαροτεύτλων, ζαχαροκαλάμου και κιχωρίου που πρέπει να εγκαταλείψουν την παραγωγή λόγω του κλεισίματος των εργοστασίων που προμήθευαν προηγουμένως, μέρος της ενίσχυσης αναδιάρθρωσης θα πρέπει να διατίθεται στους καλλιεργητές αυτούς καθώς και στους υπεργολάβους μηχανημάτων που εργάζονταν για τους καλλιεργητές αυτούς για να τους αποζημιώσουν για τις ζημίες που υφίστανται λόγω του κλεισίματος αυτού, και ιδίως για την απώλεια της αξίας των επενδύσεων σε ειδικευμένα μηχανήματα.

(7)

Δεδομένου ότι οι καταβολές του ποσού αναδιάρθρωσης στο προσωρινό ταμείο αναδιάρθρωσης πραγματοποιούνται κατά τη διάρκεια κάποιας περιόδου, οι καταβολές της ενίσχυσης αναδιάρθρωσης πρέπει να κατανέμονται χρονικά.

(8)

Η απόφαση για τη χορήγηση ενίσχυσης αναδιάρθρωσης θα πρέπει να λαμβάνεται από τα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη. Οι επιχειρήσεις που δέχονται να αποποιηθούν τις ποσοστώσεις τους θα πρέπει να υποβάλλουν αίτηση στο οικείο κράτος μέλος, παρέχοντάς του όλες τις σχετικές πληροφορίες για να μπορέσει να λάβει απόφαση σχετικά με την ενίσχυση. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να επιβάλλουν ορισμένες κοινωνικές και περιβαλλοντικές απαιτήσεις προκειμένου να λαμβάνονται υπόψη οι ιδιαιτερότητες των συγκεκριμένων περιπτώσεων, εφόσον οι απαιτήσεις αυτές δεν περιορίζουν τη λειτουργία της διαδικασίας αναδιάρθρωσης.

(9)

Ένα σχέδιο αναδιάρθρωσης θα πρέπει να αποτελεί μέρος της αίτησης για ενίσχυση αναδιάρθρωσης. Το σχέδιο αυτό θα πρέπει να παρέχει στο οικείο κράτος μέλος όλες τις σχετικές τεχνικές, κοινωνικές, περιβαλλοντικές και χρηματοοικονομικές πληροφορίες που του επιτρέπουν να αποφασίζει σχετικά με τη χορήγηση της ενίσχυσης αναδιάρθρωσης. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να λαμβάνουν τα απαιτούμενα μέτρα για να ασκούν τον αναγκαίο έλεγχο της υλοποίησης όλων των στοιχείων της αναδιάρθρωσης.

(10)

Στις περιοχές που θίγονται από τη διαδικασία αναδιάρθρωσης, θα ήταν ίσως σκόπιμο να ενθαρρυνθεί η ανάπτυξη εναλλακτικών λύσεων αντί της καλλιέργειας ζαχαρότευτλων και ζαχαροκάλαμων και της παραγωγής ζάχαρης. Για τον σκοπό αυτόν, τα κράτη μέλη θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να διαθέτουν μέρος των πόρων του ταμείου αναδιάρθρωσης για μέτρα διαφοροποίησης. Τα μέτρα αυτά, τα οποία θεσπίζονται στο πλαίσιο εθνικού προγράμματος αναδιάρθρωσης, μπορούν να λαμβάνουν τη μορφή μέτρων ταυτόσημων με ορισμένα μέτρα που στηρίζονται δυνάμει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1698/2005 του Συμβουλίου, της 20ής Σεπτεμβρίου 2005, για τη στήριξη της αγροτικής ανάπτυξης από το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ) (6) ή με μέτρα που συμφωνούν με το κοινοτικό δίκαιο περί κρατικών ενισχύσεων.

(11)

Για να επισπευσθεί η διαδικασία αναδιάρθρωσης, η ενίσχυση που διατίθεται για διαφοροποίηση θα πρέπει να αυξάνεται όταν οι αποποιηθείσες ποσοστώσεις υπερβαίνουν ορισμένα επίπεδα.

(12)

Τα εργοστάσια ραφιναρίσματος αποκλειστικής παραγωγής θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να προσαρμόζουν την κατάστασή τους στην αναδιάρθρωση του κλάδου της ζάχαρης. Η προσαρμογή αυτή θα πρέπει να στηρίζεται μέσω ενίσχυσης από το ταμείο αναδιάρθρωσης, εφόσον το κράτος μέλος εγκρίνει επιχειρηματικό πρόγραμμα που προβλέπει την προσαρμογή. Τα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη θα πρέπει να εξασφαλίζουν δίκαιη κατανομή της διατιθέμενης ενίσχυσης μεταξύ των εργοστασίων ραφιναρίσματος αποκλειστικής παραγωγής που βρίσκονται στην επικράτειά τους.

(13)

Ορισμένες ιδιαίτερες καταστάσεις σε μερικά κράτη μέλη θα πρέπει να αντιμετωπίζονται μέσω ενίσχυσης από το ταμείο αναδιάρθρωσης εφόσον αποτελούν μέρος του εθνικού προγράμματος αναδιάρθρωσης.

(14)

Δεδομένου ότι θα χρηματοδοτείται επί τριετία, το ταμείο αναδιάρθρωσης δεν διαθέτει εξ αρχής όλα τα απαιτούμενα χρηματοδοτικά μέσα. Συνεπώς, θα πρέπει να θεσπισθούν κανόνες για τον περιορισμό της χορήγησης της ενίσχυσης.

(15)

Τα μέτρα που απαιτούνται για την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού θα πρέπει να θεσπισθούν σύμφωνα με την απόφαση 1999/468/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 1999, για τον καθορισμό των όρων άσκησης των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων που ανατίθενται στην Επιτροπή (7).

(16)

Η Επιτροπή θα πρέπει να εξουσιοδοτηθεί να θεσπίζει τα μέτρα που απαιτούνται για την επίλυση συγκεκριμένων πρακτικών προβλημάτων σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης.

(17)

Το ταμείο αναδιάρθρωσης θα χρηματοδοτεί μέτρα τα οποία, λόγω της φύσεως του μηχανισμού αναδιάρθρωσης, δεν εμπίπτουν στις κατηγορίες δαπανών που περιγράφονται στο άρθρο 3, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1290/2005. Συνεπώς, θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως ο κανονισμός αυτός,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

Άρθρο 1

Προσωρινό ταμείο αναδιάρθρωσης

1.   Ιδρύεται το προσωρινό ταμείο για την αναδιάρθρωση του κλάδου της ζάχαρης στην Κοινότητα (εφεξής καλούμενο «ταμείο αναδιάρθρωσης»).

Το ταμείο αναδιάρθρωσης αποτελεί μέρος του Τμήματος Εγγυήσεων του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Προσανατολισμού και Εγγυήσεων. Από την 1η Ιανουαρίου 2007, αποτελεί μέρος του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Εγγυήσεων (ΕΓΤΕ).

2.   Το ταμείο αναδιάρθρωσης χρηματοδοτεί τις δαπάνες που απορρέουν από τα μέτρα που προβλέπονται στα άρθρα 3, 6, 7, 8 και 9.

3.   Το προσωρινό ποσό αναδιάρθρωσης που αναφέρεται στο άρθρο 11 συνιστά έσοδο που προορίζεται για το ταμείο αναδιάρθρωσης σύμφωνα με το άρθρο 18, παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ, Ευρατόμ) αριθ. 1605/2002.

Το ποσό που ενδεχομένως εναπομένει στο ταμείο αναδιάρθρωσης μετά τη χρηματοδότηση των δαπανών που αναφέρονται στην παράγραφο 2, διατίθεται στο ΕΓΤΕ.

4.   Ο παρών κανονισμός δεν εφαρμόζεται στις εξόχως απόκεντρες περιοχές που αναφέρονται στο άρθρο 299, παράγραφος 2 της Συνθήκης.

Άρθρο 2

Ορισμοί

Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού, ισχύουν οι ακόλουθοι ορισμοί:

1)

«ισογλυκόζη»: το προϊόν που λαμβάνεται από τη γλυκόζη ή τα πολυμερή της, περιεκτικότητας κατά βάρος, επί ξηράς ουσίας, τουλάχιστον 10 % σε φρουκτόζη,

2)

«σιρόπι ινουλίνης»: το ενδιάμεσο προϊόν το οποίο λαμβάνεται απευθείας με υδρόλυση ινουλίνης ή ολιγοφρουκτοζών και το οποίο περιέχει, επί ξηράς ουσίας, τουλάχιστον 10 % φρουκτόζης σε ελεύθερη μορφή ή σε μορφή σακχαρόζης, και το οποίο εκφράζεται σε ισοδύναμα ζάχαρης ή ισογλυκόζης,

3)

«διεπαγγελματική συμφωνία»: μια από τις ακόλουθες συμφωνίες:

(α)

η συμφωνία που συνάπτεται σε κοινοτικό επίπεδο, πριν από τη σύναψη συμβάσεων παράδοσης, μεταξύ, αφενός, ομάδας εθνικών οργανώσεων επιχειρήσεων, και, αφετέρου, ομάδας εθνικών οργανώσεων πωλητών,

(β)

η συμφωνία που συνάπτεται πριν από τη σύναψη συμβάσεων παράδοσης, μεταξύ, αφενός, επιχειρήσεων ή οργάνωσης επιχειρήσεων αναγνωρισμένης από το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος, και, αφετέρου, μιας ένωσης πωλητών αναγνωρισμένης από το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος,

(γ)

εάν δεν υπάρχει συμφωνία όπως αναφέρεται στο στοιχείο (α) ή (β), το δίκαιο περί εταιριών ή το δίκαιο περί συνεταιρισμών, στο βαθμό που διέπουν την παράδοση ζαχαρότευτλων από τους μετόχους ή τα μέλη εταιρίας ή συνεταιρισμού που παράγει ζάχαρη,

(δ)

εάν δεν υπάρχει συμφωνία, όπως αναφέρεται στο στοιχείο α) ή β), οι υφιστάμενες ρυθμίσεις πριν από τη σύναψη συμβάσεως παράδοσης, εφόσον οι πωλητές που αποδέχονται τις ρυθμίσεις προμηθεύουν τουλάχιστον το 60 % της συνολικής ποσότητας τεύτλων που αγοράζει η επιχείρηση για την παρασκευή ζάχαρης σε ένα ή περισσότερα εργοστάσια.

4)

«περίοδος εμπορίας»: η περίοδος που αρχίζει την 1η Οκτωβρίου και λήγει στις 30 Σεπτεμβρίου του επόμενου έτους. Κατ’ εξαίρεση, η περίοδος εμπορίας 2006/2007 αρχίζει την 1η Ιουλίου 2006,

5)

«εργοστάσιο ραφιναρίσματος αποκλειστικής παραγωγής»: η μονάδα παραγωγής:

της οποίας η μόνη δραστηριότητα είναι το ραφινάρισμα εισαγόμενης ακατέργαστης ζάχαρης ζαχαροκαλάμου,

ή

η οποία ραφινάρισε, κατά την περίοδο εμπορίας 2004/2005, ποσότητα τουλάχιστον 15 000 τόνων εισαγόμενης ακατέργαστης ζάχαρης ζαχαροκαλάμου,

6)

«ποσόστωση»: ποσόστωση παραγωγής ζάχαρης, ισογλυκόζης και σιροπιού ινουλίνης, η οποία χορηγείται σε μια επιχείρηση σύμφωνα με το άρθρο 7, παράγραφος 2, το άρθρο 8, παράγραφος 1, το άρθρο 9, παράγραφοι 1 και 2 και το άρθρο 11 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 318/2006, της 20ής Φεβρουαρίου 2006, για την κοινή οργάνωση των αγορών στον τομέα της ζάχαρης (8).

Άρθρο 3

Ενίσχυση αναδιάρθρωσης

1.   Κάθε επιχείρηση παραγωγής ζάχαρης, ισογλυκόζης ή σιροπιού ινουλίνης, στην οποία έχει χορηγηθεί ποσόστωση μέχρι την 1η Ιουλίου 2006, δικαιούται ενίσχυση αναδιάρθρωσης ανά τόνο αποποιηθείσας ποσόστωσης, υπό την προϋπόθεση ότι, κατά τη διάρκεια μιας από τις περιόδους εμπορίας 2006/2007, 2007/2008, 2008/2009 και 2009/2010:

(α)

αποποιείται την ποσόστωση που έχει καθορίσει για ένα ή περισσότερα από τα εργοστάσιά της και διαλύει πλήρως τις σχετικές εγκαταστάσεις παραγωγής των σχετικών εργοστασίων,

(β)

αποποιείται την ποσόστωση που έχει καθορίσει για ένα ή περισσότερα από τα εργοστάσιά της, διαλύει εν μέρει τις εγκαταστάσεις παραγωγής των σχετικών εργοστασίων και δεν χρησιμοποιεί τις εναπομένουσες εγκαταστάσεις παραγωγής των σχετικών εργοστασίων για την παραγωγή προϊόντων που υπάγονται στην κοινή οργάνωση αγοράς για τη ζάχαρη,

ή

(γ)

αποποιείται μέρος της ποσόστωσης που έχει καθορίσει για ένα ή περισσότερα από τα εργοστάσιά της και δεν χρησιμοποιεί τις εγκαταστάσεις παραγωγής των σχετικών εργοστασίων για το ραφινάρισμα ακατέργαστης ζάχαρης.

Ο τελευταίος όρος δεν ισχύει για:

τη μοναδική μεταποιητική μονάδα της Σλοβενίας,

τη μοναδική μονάδα μεταποίησης τεύτλων της Πορτογαλίας,

που υπάρχουν την 1η Ιανουαρίου 2006.

Για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου, η διάλυση των εγκαταστάσεων παραγωγής κατά την περίοδο εμπορίας 2005/2006 θεωρείται ότι πραγματοποιείται κατά την περίοδο εμπορίας 2006/2007.

2.   Η ενίσχυση αναδιάρθρωσης χορηγείται για την περίοδο εμπορίας για την οποία έγινε η αποποίηση των ποσοστώσεων σύμφωνα με την παράγραφο 1 και μόνον για την ποσότητα της αποποιηθείσας ποσόστωσης και δεν ανακατανέμεται.

Μπορεί να γίνεται αποποίηση της ποσόστωσης μόνον μετά από διαβουλεύσεις οι οποίες διεξάγονται στο πλαίσιο των σχετικών διεπαγγελματικών συμφωνιών.

3.   Η πλήρης διάλυση των εγκαταστάσεων παραγωγής συνίσταται:

(α)

στην οριστική και πλήρη παύση της παραγωγής ζάχαρης, ισογλυκόζης και σιροπιού ινουλίνης, από τις σχετικές εγκαταστάσεις παραγωγής,

(β)

στο κλείσιμο του ή των εργοστασίων και τη διάλυση των εγκαταστάσεων παραγωγής τους, εντός της περιόδου που αναφέρεται στο άρθρο 4, παράγραφος 2, σημείο δ),

και

(γ)

στην αποκατάσταση καλών περιβαλλοντικών συνθηκών στον χώρο του εργοστασίου και στη διευκόλυνση της ανακατανομής του εργατικού δυναμικού εντός της περιόδου που αναφέρεται στο άρθρο 4, παράγραφος 2, στοιχείο στ). Τα κράτη μέλη μπορούν να απαιτούν από τις επιχειρήσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 1 να αναλαμβάνουν δεσμεύσεις, οι οποίες να υπερβαίνουν τις εκ του νόμου στοιχειώδεις απαιτήσεις που επιβάλλει το κοινοτικό δίκαιο. Ωστόσο, οι δεσμεύσεις αυτές δεν περιορίζουν τη λειτουργία του ταμείου αναδιάρθρωσης ως μέσου.

4.   Η μερική διάλυση των εγκαταστάσεων παραγωγής συνίσταται:

(α)

στην οριστική και πλήρη παύση της παραγωγής ζάχαρης, ισογλυκόζης και σιροπιού ινουλίνης από τις σχετικές εγκαταστάσεις παραγωγής,

(β)

στη διάλυση των εγκαταστάσεων παραγωγής που δεν θα χρησιμοποιηθούν για τη νέα παραγωγή και που προορίζονται για την παραγωγή των προϊόντων που αναφέρονται στο σημείο (α) εντός της περιόδου που αναφέρεται στο άρθρο 4, παράγραφος 2, σημείο ε),

(γ)

στην αποκατάσταση καλών περιβαλλοντικών συνθηκών στον χώρο του εργοστασίου και στη διευκόλυνση της ανακατανομής του εργατικού δυναμικού, εντός της περιόδου που αναφέρεται στο άρθρο 4, παράγραφος 2, σημείο στ), στο μέτρο που αυτό καθίσταται αναγκαίο λόγω της παύσης της παραγωγής των προϊόντων που αναφέρονται στο σημείο (α). Τα κράτη μέλη μπορούν να απαιτούν από τις επιχειρήσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 1 να αναλαμβάνουν δεσμεύσεις, οι οποίες να υπερβαίνουν τις εκ του νόμου στοιχειώδεις απαιτήσεις που επιβάλλει το κοινοτικό δίκαιο. Ωστόσο, οι δεσμεύσεις αυτές δεν περιορίζουν τη λειτουργία του ταμείου αναδιάρθρωσης ως μέσου.

5.   Το ποσό της ενίσχυσης αναδιάρθρωσης ανά τόνο αποποιηθείσας ποσόστωσης ισούται προς:

(α)

στην περίπτωση του σημείου (α) της παραγράφου 1:

730,00 EUR, για την περίοδο εμπορίας 2006/2007,

730,00 EUR, για την περίοδο εμπορίας 2007/2008,

625,00 EUR, για την περίοδο εμπορίας 2008/2009,

520,00 EUR, για την περίοδο εμπορίας 2009/2010.

(β)

στην περίπτωση του σημείου (β) της παραγράφου 1:

547,50 EUR, για την περίοδο εμπορίας 2006/2007,

547,50 EUR, για την περίοδο εμπορίας 2007/2008,

468,75 EUR, για την περίοδο εμπορίας 2008/2009,

390,00 EUR, για την περίοδο εμπορίας 2009/2010.

(γ)

στην περίπτωση του σημείου (γ) της παραγράφου 1:

255,50 EUR, για την περίοδο εμπορίας 2006/2007,

255,50 EUR, για την περίοδο εμπορίας 2007/2008,

218,75 EUR, για την περίοδο εμπορίας 2008/2009,

182,00 EUR, για την περίοδο εμπορίας 2009/2010.

6.   Ποσό ίσο προς το 10 % τουλάχιστον της σχετικής ενίσχυσης αναδιάρθρωσης που καθορίζεται στην παράγραφο 5, προορίζεται για:

τους καλλιεργητές ζαχαροτεύτλων, ζαχαροκαλάμου και κιχωρίου που έχουν παραδώσει τα προϊόντα αυτά κατά την περίοδο που προηγείται της περιόδου εμπορίας που αναφέρεται στην παράγραφο 2 για την παραγωγή ζάχαρης ή σιροπιού ινουλίνης δυνάμει της σχετικής αποποιηθείσας ποσόστωσης,

και

τους υπερεργολάβους μηχανημάτων, οι οποίοι είναι ιδιώτες ή επιχειρήσεις που έχουν εργασθεί βάσει συμβάσεως με τα γεωργικά τους μηχανήματα για τους καλλιεργητές, για τα προϊόντα και κατά την περίοδο που αναφέρεται στην πρώτη περίπτωση.

Ύστερα από διαβουλεύσεις με τους ενδιαφερομένους, τα κράτη μέλη καθορίζουν τα εφαρμοστέα ποσοστά καθώς και την περίοδο που αναφέρονται στο πρώτο εδάφιο, εφόσον εξασφαλίζεται οικονομικώς ορθή ισορροπία μεταξύ των στοιχείων του σχεδίου αναδιάρθρωσης που αναφέρονται στο άρθρο 4, παράγραφος 3.

Τα κράτη μέλη χορηγούν την ενίσχυση βάσει αντικειμενικών και αμερόληπτων κριτηρίων, λαμβάνοντας υπόψη τις απώλειες που προκαλεί η διαδικασία αναδιάρθρωσης.

Το ποσό που προκύπτει από την εφαρμογή του πρώτου και του δεύτερου εδαφίου αφαιρείται από τα εφαρμοστέο ποσό που αναφέρεται στην παράγραφο 5.

Άρθρο 4

Αίτηση για ενίσχυση αναδιάρθρωσης

1.   Οι αιτήσεις για ενίσχυση αναδιάρθρωσης υποβάλλονται στο οικείο κράτος μέλος μέχρι τις 31 Ιανουαρίου που προηγείται της περιόδου εμπορίας κατά την οποία πρέπει να γίνει η αποποίηση της ποσόστωσης.

Ωστόσο, οι αιτήσεις για την περίοδο εμπορίας 2006/2007 υποβάλλονται μέχρι τις 31 Ιουλίου 2006.

2.   Οι αιτήσεις για την ενίσχυση αναδιάρθρωσης περιλαμβάνουν τα εξής:

(α)

σχέδιο αναδιάρθρωσης,

(β)

επιβεβαίωση ότι το σχέδιο αναδιάρθρωσης εκπονήθηκε ύστερα από διαβούλευση με τους καλλιεργητές ζαχαροτεύτλων, ζαχαροκαλάμων και κιχωρίου,

(γ)

δέσμευση για αποποίηση της σχετικής ποσόστωσης κατά την οικεία περίοδο εμπορίας,

(δ)

στην περίπτωση του άρθρου 3, παράγραφος 1, σημείο (α), δέσμευση για πλήρη διάλυση των εγκαταστάσεων παραγωγής εντός της περιόδου που καθορίζει το οικείο κράτος μέλος,

(ε)

στην περίπτωση του άρθρου 3, παράγραφος 1, σημείο (β), δέσμευση για μερική διάλυση των εγκαταστάσεων παραγωγής εντός της περιόδου που καθορίζει το οικείο κράτος μέλος και για τη μη χρησιμοποίηση του τόπου παραγωγής και των εναπομενουσών εγκαταστάσεων παραγωγής για την παραγωγή προϊόντων που υπάγονται στην κοινή οργάνωση αγοράς για τη ζάχαρη,

(στ)

στις περιπτώσεις του άρθρου 3, παράγραφος 1, σημεία (α) και (β), δέσμευση για τήρηση των απαιτήσεων του άρθρου 3, παράγραφος 3, σημείο (γ) και του άρθρου 3, παράγραφος 4, σημείο (γ), αντίστοιχα, εντός της περιόδου που καθορίζει το οικείο κράτος μέλος,

(ζ)

στην περίπτωση του άρθρου 3, παράγραφος 1, σημείο (γ), ανάλογα με την περίπτωση, δέσμευση για τη μη χρησιμοποίηση των εγκαταστάσεων παραγωγής για το ραφινάρισμα ακατέργαστης ζάχαρης.

Η τήρηση των δεσμεύσεων των σημείων (γ) έως (ζ) υπόκειται στην απόφαση χορήγησης της ενίσχυσης που αναφέρεται στο άρθρο 5, παράγραφος 1.

3.   Το σχέδιο αναδιάρθρωσης που αναφέρεται στην παράγραφο 2, σημείο (α) περιλαμβάνει τουλάχιστον τα εξής στοιχεία:

(α)

παρουσίαση των σκοπών και των προβλεπόμενων δράσεων, που αποδεικνύουν ορθή οικονομική ισορροπία μεταξύ τους και τη συνέπειά τους προς τους στόχους του ταμείου αναδιάρθρωσης και της πολιτικής αγροτικής ανάπτυξης της συγκεκριμένης περιοχής, όπως έχει εγκριθεί από την Επιτροπή,

(β)

την ενίσχυση που θα χορηγηθεί στους καλλιεργητές ζαχαροτεύτλων, ζαχαροκαλάμου και κιχωρίου και, ανάλογα με την περίπτωση, στους υπερεργολάβους μηχανημάτων σύμφωνα με το άρθρο 3, παράγραφος 6,

(γ)

πλήρη τεχνική περιγραφή των αφορώμενων εγκαταστάσεων παραγωγής,

(δ)

επιχειρηματικό πρόγραμμα στο οποίο εκτίθενται οι λεπτομέρειες, το χρονοδιάγραμμα και το κόστος του κλεισίματος του ή των εργοστασίων και η πλήρης ή μερική διάλυση των εγκαταστάσεων παραγωγής,

(ε)

εφόσον ενδείκνυται, τις προγραμματιζόμενες επενδύσεις,

(στ)

κοινωνικό πρόγραμμα στο οποίο εκτίθενται οι προβλεπόμενες δράσεις, ιδίως όσον αφορά την επανεκπαίδευση, την ανακατανομή και την πρόωρη συνταξιοδότηση του θιγόμενου εργατικού δυναμικού, και, ανάλογα με την περίπτωση, οι εθνικές ειδικές απαιτήσεις που προβλέπονται σύμφωνα με το άρθρο 3, παράγραφος 3, σημείο (γ) ή παράγραφος 4, σημείο (γ),

(ζ)

περιβαλλοντικό πρόγραμμα στο οποίο εκτίθενται οι προγραμματιζόμενες δράσεις, ιδίως για την τήρηση υποχρεωτικών περιβαλλοντικών επιταγών, και, ανάλογα με την περίπτωση, οι εθνικές ειδικές απαιτήσεις που προβλέπονται σύμφωνα με το άρθρο 3, παράγραφος 3, σημείο (γ) ή παράγραφος 4, σημείο (γ),

(η)

οικονομικό πρόγραμμα στο οποίο εκτίθενται όλες οι δαπάνες που σχετίζονται με το σχέδιο αναδιάρθρωσης.

Άρθρο 5

Απόφαση για την ενίσχυση αναδιάρθρωσης και έλεγχοι

1.   Μέχρι το τέλος του Φεβρουαρίου που προηγείται της περιόδου εμπορίας που αναφέρεται στο άρθρο 3, παράγραφος 2, τα κράτη μέλη αποφασίζουν όσον αφορά τη χορήγηση της ενίσχυσης αναδιάρθρωσης. Ωστόσο, η απόφαση για την περίοδο εμπορίας 2006/2007 λαμβάνεται μέχρι τις 30 Σεπτεμβρίου 2006.

2.   Η ενίσχυση αναδιάρθρωσης χορηγείται εάν το κράτος μέλος έχει διαπιστώσει, ύστερα από διεξοδική επαλήθευση, ότι:

η αίτηση περιλαμβάνει τα στοιχεία που αναφέρονται στο άρθρο 4, παράγραφος 2,

το σχέδιο αναδιάρθρωσης περιλαμβάνει τα στοιχεία που αναφέρονται στο άρθρο 4, παράγραφος 3,

τα μέτρα και οι δράσεις που περιγράφονται στο σχέδιο αναδιάρθρωσης είναι σύμφωνα προς τη σχετική κοινοτική και εθνική νομοθεσία,

και

το ταμείο αναδιάρθρωσης διαθέτει τους απαιτούμενους οικονομικούς πόρους, βάσει των πληροφοριών που λαμβάνονται από την Επιτροπή.

3.   Εάν δεν έχουν τηρηθεί ένας ή περισσότεροι από τους όρους των τριών πρώτων περιπτώσεων της παραγράφου 2, η αίτηση για ενίσχυση αναδιάρθρωσης επιστρέφεται στον αιτούντα. Ο αιτών ενημερώνεται όσον αφορά τους όρους οι οποίοι δεν τηρούνται. Στην περίπτωση αυτήν, ο αιτών μπορεί είτε να αποσύρει την αίτησή του είτε να τη συμπληρώσει.

4.   Ανεξάρτητα από τις υποχρεώσεις ελέγχου που αναφέρονται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1290/2005, τα κράτη μέλη παρακολουθούν, ελέγχουν και επαληθεύουν την υλοποίηση της ενίσχυσης αναδιάρθρωσης, όπως την έχουν εγκρίνει.

Άρθρο 6

Ενίσχυση για διαφοροποίηση

1.   Ενίσχυση για μέτρα διαφοροποίησης σε περιοχές που θίγονται από την αναδιάρθρωση του κλάδου της ζάχαρης μπορεί να χορηγείται σε οποιοδήποτε κράτος μέλος σε σχέση με την ποσόστωση ζάχαρης την οποία αποποιούνται επιχειρήσεις εγκατεστημένες σε αυτό το κράτος μέλος μια από τις περιόδους εμπορίας 2006/2007, 2007/2008, 2008/2009 και 2009/2010.

2.   Το συνολικό ποσό της ενίσχυσης που διατίθεται σε ένα κράτος μέλος καθορίζεται βάσει των εξής:

109,50 EUR ανά τόνο αποποιηθείσας ποσόστωσης ζάχαρης, κατά την περίοδο εμπορίας 2006/2007,

109,50 EUR ανά τόνο αποποιηθείσας ποσόστωσης ζάχαρης, κατά την περίοδο εμπορίας 2007/2008,

93,80 EUR ανά τόνο αποποιηθείσας ποσόστωσης ζάχαρης, κατά την περίοδο εμπορίας 2008/2009,

78,00 EUR ανά τόνο αποποιηθείσας ποσόστωσης ζάχαρης, κατά την περίοδο εμπορίας 2009/2010.

3.   Τα κράτη μέλη που αποφασίζουν να χορηγήσουν την ενίσχυση διαφοροποίησης που αναφέρεται στην παράγραφο 1 ή τη μεταβατική ενίσχυση που αναφέρεται στο άρθρο 9, εκπονούν εθνικά προγράμματα αναδιάρθρωσης στα οποία εκτίθενται τα μέτρα διαφοροποίησης που λαμβάνονται στις θιγόμενες περιοχές και ενημερώνουν την Επιτροπή σχετικά με τα προγράμματα αυτά.

4.   Παρά την παράγραφο 5, για να είναι επιλέξιμα για την ενίσχυση που αναφέρεται στην παράγραφο 1, τα μέτρα διαφοροποίησης πρέπει να αντιστοιχούν σε ένα ή περισσότερα από τα μέτρα που μελετώνται στο πλαίσιο του άξονα 1 και του άξονα 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1698/2005.

Τα κράτη μέλη καθορίζουν κριτήρια για τη διάκριση των μέτρων, για τα οποία είναι δυνατόν να χορηγηθεί ενίσχυση για διαφοροποίηση, από τα μέτρα, για τα οποία είναι δυνατόν να παρασχεθεί κοινοτική στήριξη δυνάμει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1698/2005.

Η ενίσχυση που αναφέρεται στην παράγραφο 1 δεν υπερβαίνει τα ανώτατα όρια της συνεισφοράς του ΕΓΤΑΑ που ορίζεται στο άρθρο 70, παράγραφος 3, σημείο (α) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1698/2005.

5.   Τα μέτρα διαφοροποίησης τα οποία διαφέρουν από τα μέτρα που μελετώνται στο πλαίσιο του άξονα 1 και του άξονα 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1698/2005, είναι επιλέξιμα για την ενίσχυση που αναφέρεται στην παράγραφο 1, εφόσον είναι σύμφωνα με τα κριτήρια του άρθρου 87, παράγραφος 3 της Συνθήκης, και ιδίως, με τις εντάσεις ενίσχυσης και τα κριτήρια επιλεξιμότητας που ορίζονται στις κατευθυντήριες γραμμές της Επιτροπής σχετικά με τις κρατικές ενισχύσεις στο γεωργικό τομέα.

6.   Τα κράτη μέλη δεν χορηγούν εθνική ενίσχυση για τα μέτρα διαφοροποίησης που προβλέπονται στο παρόν άρθρο. Ωστόσο, εάν τα ανώτατα όρια που αναφέρονται στο τρίτο εδάφιο της παραγράφου 4 επιτρέπουν τη χορήγηση ενίσχυσης διαφοροποίησης σε ποσοστό 100 %, το οικείο κράτος μέλος καλύπτει το 20 % τουλάχιστον των επιλέξιμων δαπανών. Στην περίπτωση αυτήν, δεν εφαρμόζονται τα άρθρα 87, 88 και 89 της Συνθήκης.

Άρθρο 7

Πρόσθετη ενίσχυση διαφοροποίησης

1.   Το συνολικό ποσό ενίσχυσης που διατίθεται σε ένα κράτος μέλος για μια περίοδο εμπορίας σύμφωνα με το άρθρο 6, παράγραφος 2, προσαυξάνεται κατά:

50 %, όταν η εθνική ποσόστωση ζάχαρης η οποία καθορίζεται στο Παράρτημα ΙΙΙ του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 318/2006, για αυτό το κράτος μέλος, έχει αποτελέσει αντικείμενο αποποίησης κατά 50 % τουλάχιστον αλλά κατά λιγότερο του 75 %,

επιπλέον 25 %, όταν η εθνική ποσόστωση ζάχαρης, η οποία καθορίζεται στο Παράρτημα ΙΙΙ του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 318/2006, για αυτό το κράτος μέλος, έχει αποτελέσει αντικείμενο αποποίησης κατά 75 % τουλάχιστον αλλά κατά λιγότερο του 100 %,

επιπλέον 25 %, όταν η εθνική ποσόστωση ζάχαρης, η οποία καθορίζεται στο Παράρτημα ΙΙΙ του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 318/2006 για αυτό το κράτος μέλος, έχει αποτελέσει αντικείμενο αποποίησης κατ’ολοκληρίαν.

Κάθε προσαύξηση διατίθεται κατά την περίοδο εμπορίας κατά την οποία η ποσότητα της αποποιηθείσας εθνικής ποσόστωσης ζάχαρης φθάνει, ανάλογα με την περίπτωση, το ποσοστό του 50, 75 ή 100 %.

2.   Το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος αποφασίζει εάν η ενίσχυση που αντιστοιχεί στην προσαύξηση που καθορίζεται στην παράγραφο 1, χορηγείται για τα μέτρα διαφοροποίησης που αναφέρονται στο άρθρο 6, παράγραφος 1 ή/και σε καλλιεργητές ζαχαροτεύτλων, ή ζαχαροκαλάμου που εγκαταλείπουν την παραγωγή τους στις περιοχές που θίγονται από την αναδιάρθρωση. Η ενίσχυση σε καλλιεργητές χορηγείται σύμφωνα με αντικειμενικά και αμερόληπτα κριτήρια.

Άρθρο 8

Μεταβατική ενίσχυση στα εργοστάσια ραφιναρίσματος αποκλειστικής παραγωγής

1.   Στα εργοστάσια ραφιναρίσματος αποκλειστικής παραγωγής χορηγείται μεταβατική ενίσχυση έτσι ώστε να μπορέσουν να προσαρμοσθούν στην αναδιάρθρωση του κλάδου ζάχαρης στην Κοινότητα.

2.   Για τον σκοπό αυτό, διατίθεται συνολικό ποσό 150 εκατομμυρίων EUR για το σύνολο των τεσσάρων περιόδων εμπορίας 2006/2007, 2007/2008, 2008/2009 και 2009/2010.

Το ποσό που αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο κατανέμεται ως εξής:

94,3 εκατομμ. EUR, για τα εργοστάσια ραφιναρίσματος αποκλειστικής παραγωγής του Ηνωμένου Βασιλείου,

24,4 εκατομμ. EUR, για τα εργοστάσια ραφιναρίσματος αποκλειστικής παραγωγής της Πορτογαλίας,

5,0 εκατομμ. EUR, για τα εργοστάσια ραφιναρίσματος αποκλειστικής παραγωγής της Φινλανδίας,

24,8 εκατομμ. EUR, για τα εργοστάσια ραφιναρίσματος αποκλειστικής παραγωγής της Γαλλίας,

1,5 εκατομμ. EUR, για τα εργοστάσια ραφιναρίσματος αποκλειστικής παραγωγής της Σλοβενίας.

3.   Η ενίσχυση χορηγείται βάσει επιχειρηματικού προγράμματος που εγκρίνεται από το κράτος μέλος σχετικά με την προσαρμογή της κατάστασης των ενδιαφερόμενων εργοστασίων ραφιναρίσματος αποκλειστικής παραγωγής στην αναδιάρθρωση του κλάδου της ζάχαρης.

Τα κράτη μέλη χορηγούν την ενίσχυση βάσει αντικειμενικών και αμερόληπτων κριτηρίων.

Άρθρο 9

Μεταβατική ενίσχυση προς ορισμένα κράτη μέλη

Στη συνάρτηση του εθνικού προγράμματος αναδιάρθρωσης που αναφέρεται στο άρθρο 6, παράγραφος 3:

(α)

ενίσχυση 9 εκατομμυρίων EUR το πολύ χορηγείται στην Αυστρία για επενδύσεις σε κέντρα συλλογής ζαχαροτεύτλων και άλλες υποδομές υλικοτεχνικής στήριξης που απαιτούνται λόγω της αναδιάρθρωσης,

(β)

ενίσχυση 5 εκατομμυρίων EUR το πολύ χορηγείται στη Σουηδία προς άμεσο ή έμμεσο όφελος των καλλιεργητών ζαχαροτεύτλων του Gotland και του Öland που παύουν την παραγωγή ζάχαρης στο πλαίσιο της εθνικής διαδικασίας αναδιάρθρωσης.

Άρθρο 10

Δημοσιονομικά όρια

1.   Ενίσχυση η οποία αναφέρεται στα άρθρα 3, 6, 7, 8 και 9 και η οποία ζητείται για οποιαδήποτε από τις περιόδους εμπορίας 2006/2007, 2007/2008, 2008/2009 και 2009/2010, χορηγείται μόνον εντός του ορίου των πιστώσεων που διατίθενται για το ταμείο αναδιάρθρωσης.

2.   Όταν, βάσει των αιτήσεων οι οποίες υποβάλλονται για μια περίοδο εμπορίας και οι οποίες κρίνονται επιλέξιμες από το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος, το συνολικό ποσό της προς χορήγηση ενίσχυσης υπερβαίνει το όριο της συγκεκριμένης περιόδου εμπορίας, η χορήγηση της ενίσχυσης βασίζεται στη χρονολογική σειρά υποβολής των αιτήσεων ενίσχυσης (αρχή της «εξυπηρέτησης κατά σειρά προτεραιότητας»).

3.   Οι ενισχύσεις που αναφέρονται στα άρθρα 6, 7, 8 και 9 είναι ανεξάρτητες από την ενίσχυση που αναφέρεται στο άρθρο 3.

4.   Η ενίσχυση αναδιάρθρωσης που αναφέρεται στο άρθρο 3 καταβάλλεται σε δύο δόσεις:

40 % τον Ιούνιο της περιόδου εμπορίας που αναφέρεται στο άρθρο 3, παράγραφος 2,

και

60 % τον Φεβρουάριο της επόμενης περιόδου εμπορίας.

Ωστόσο, η Επιτροπή μπορεί να αποφασίσει να πραγματοποιήσει δύο πληρωμές για τη δόση που αναφέρεται στη δεύτερη από τις προηγούμενες περιπτώσεις, ως εξής:

μια πρώτη πληρωμή τον Φεβρουάριο της επόμενης περιόδου εμπορίας,

και

μια δεύτερη πληρωμή αργότερα, όταν θα έχουν καταβληθεί στο ταμείο αναδιάρθρωσης οι απαιτούμενοι οικονομικοί πόροι.

5.   Η Επιτροπή μπορεί να αποφασίσει να αναβάλει την καταβολή των ενισχύσεων που αναφέρονται στα άρθρα 6, 7, 8 και 9 μέχρις ότου καταβληθούν στο ταμείο αναδιάρθρωσης οι απαιτούμενοι οικονομικοί πόροι.

Άρθρο 11

Προσωρινό ποσό αναδιάρθρωσης

1.   Οι επιχειρήσεις στις οποίες έχει χορηγηθεί ποσόστωση καταβάλλουν προσωρινό ποσό αναδιάρθρωσης ανά περίοδο εμπορίας και ανά τόνο ποσόστωσης.

Οι ποσοστώσεις τις οποίες έχει αποποιηθεί μια επιχείρηση κατά τη διάρκεια μιας συγκεκριμένης περιόδου εμπορίας σύμφωνα με το άρθρο 3, παράγραφος 1, δεν υπόκεινται στην καταβολή του προσωρινού ποσού αναδιάρθρωσης για τη συγκεκριμένη περίοδο εμπορίας και για τις επόμενες περιόδους εμπορίας.

2.   Το προσωρινό ποσό αναδιάρθρωσης για τη ζάχαρη και το σιρόπι ινουλίνης ισούται προς:

126,40 EUR ανά τόνο ποσόστωσης, για την περίοδο εμπορίας 2006/2007,

173,8 EUR ανά τόνο ποσόστωσης, για την περίοδο εμπορίας 2007/2008,

113,3 EUR ανά τόνο ποσόστωσης, για την περίοδο εμπορίας 2008/2009.

Το προσωρινό ποσό αναδιάρθρωσης ανά περίοδο εμπορίας για την ισογλυκόζη ισούται προς το 50 % των ποσών που καθορίζονται στο πρώτο εδάφιο.

3.   Τα κράτη μέλη είναι υπεύθυνα έναντι της Κοινότητας για την είσπραξη του προσωρινού ποσού αναδιάρθρωσης στην επικράτειά τους.

Τα κράτη μέλη καταβάλλουν το προσωρινό ποσό αναδιάρθρωσης στο ταμείο αναδιάρθρωσης σε δύο δόσεις, ως εξής:

60 %, μέχρι τις 31 Μαρτίου της σχετικής περιόδου εμπορίας,

και

40 %, μέχρι τις 30 Νοεμβρίου της επόμενης περιόδου εμπορίας.

4.   Εάν το προσωρινό ποσό αναδιάρθρωσης δεν καταβληθεί εμπρόθεσμα, η Επιτροπή, κατόπιν διαβουλεύσεων με την Επιτροπή Γεωργικών Ταμείων, αφαιρεί ποσό αντίστοιχο προς το οφειλόμενο ποσό αναδιάρθρωσης από τις μηνιαίες προκαταβολές έναντι του καταλογισμού δαπανών που πραγματοποιήθηκαν από το αντίστοιχο κράτος μέλος, οι οποίες αναφέρονται στο άρθρο 14, παράγραφος 1 και στο άρθρο 15, παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1290/2005. Πριν να λάβει την απόφασή της, η Επιτροπή παρέχει στα κράτη μέλη τη δυνατότητα να υποβάλλουν τις παρατηρήσεις τους εντός δύο εβδομάδων. Οι διατάξεις του άρθρου 14 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2040/2000 (9) του Συμβουλίου δεν εφαρμόζονται.

5.   Το σύνολο των προσωρινών ποσών αναδιάρθρωσης που πρέπει να καταβληθούν σύμφωνα με την παράγραφο 3, επιμερίζεται από το κράτος μέλος στις επιχειρήσεις της επικράτειάς του ανάλογα με την ποσόστωση που έχει χορηγηθεί κατά την αντίστοιχη περίοδο εμπορίας.

Οι επιχειρήσεις καταβάλλουν τα προσωρινά ποσά αναδιάρθρωσης σε δύο δόσεις, ως εξής:

60 %, μέχρι το τέλος Φεβρουαρίου της σχετικής περιόδου εμπορίας,

και

40 %, μέχρι τις 31 Οκτωβρίου της επόμενης περιόδου εμπορίας.

Άρθρο 12

Λεπτομερείς κανόνες

Οι λεπτομερείς κανόνες για την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού, ιδίως όσον αφορά τις απαιτήσεις του άρθρου 3, καθώς και τα μέτρα που απαιτούνται για την επίλυση μεταβατικών δυσκολιών, θεσπίζονται σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 13 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1258/1999, ή, από την 1η Ιανουαρίου 2007 και μετά, του άρθρου 41, παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1290/2005.

Άρθρο 13

Ειδικά μέτρα

Τα μέτρα που είναι τόσο αναγκαία όσο και δικαιολογημένα σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης, προκειμένου να επιλυθούν συγκεκριμένα πρακτικά προβλήματα, θεσπίζονται σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 13 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1258/1999, ή, από την 1η Ιανουαρίου 2007 και μετά, του άρθρου 41, παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1290/2005.

Τα εν λόγω μέτρα μπορούν να παρεκκλίνουν από ορισμένα μέρη του παρόντος κανονισμού, αλλά μόνο στον βαθμό και για το χρονικό διάστημα που θεωρούνται απολύτως αναγκαία.

Άρθρο 14

Τροποποιήσεις του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1290/2005

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1290/2005 τροποποιείται ως εξής:

(1)

Στο άρθρο 3, παράγραφος 1, προστίθεται το ακόλουθο σημείο:

«ε)

ενίσχυση αναδιάρθρωσης, ενίσχυση διαφοροποίησης, πρόσθετη ενίσχυση για διαφοροποίηση και μεταβατική ενίσχυση που προβλέπονται στα άρθρα 3, 6, 7, 8 και 9 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 320/2006 του Συμβουλίου, της 20ής Φεβρουαρίου 2006, για τη θέσπιση προσωρινού καθεστώτος αναδιάρθρωσης του κλάδου της ζάχαρης στην Κοινότητα (10).

(2)

Το άρθρο 34 τροποποιείται ως εξής:

(α)

Στην παράγραφο 1, προστίθεται το ακόλουθο σημείο:

«γ)

τα προσωρινά ποσά αναδιάρθρωσης που εισπράττονται δυνάμει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 320/2006.»

(β)

Στην παράγραφο 2, οι λέξεις «Τα ποσά που αναφέρονται στην παράγραφο 1, στοιχεία α) και β)» αντικαθίστανται από τις λέξεις «Τα ποσά που αναφέρονται στην παράγραφο 1, στοιχεία α), β) και γ)».

(γ)

Προστίθεται η ακόλουθη παράγραφος:

«(3)

Οι διατάξεις του παρόντος κανονισμού εφαρμόζονται, τηρουμένων των αναλογιών, στα διατιθέμενα έσοδα που αναφέρονται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου.»

Άρθρο 15

Έναρξη ισχύος

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την τρίτη μέρα από τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ο παρών κανονισμός εφαρμόζεται από την 1η Ιουλίου 2006. Ωστόσο, τα άρθρα 12 και 13 εφαρμόζονται από την ημερομηνία έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού.

Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος.

Έγινε στις Βρυξέλλες, στις 20ής Φεβρουαρίου 2006.

Για το Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος

J. PRÖLL


(1)  Γνώμη η οποία διατυπώθηκε στις 19 Ιανουαρίου 2006 (δεν έχει ακόμα δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα).

(2)  Γνώμη η οποία διατυπώθηκε στις 26 Οκτωβρίου 2005 (δεν έχει ακόμα δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα).

(3)  ΕΕ L 160, 26.6.1999, σ. 103. Κανονισμός ο οποίος καταργήθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1290/2005 (ΕΕ L 209, 11.8.2005, σ. 1).

(4)  ΕΕ L 209, 11.8.2005, σ. 1.

(5)  ΕΕ L 248, 16.9.2002, σ. 1.

(6)  ΕΕ L 277, 21.10.2005, σ. 1.

(7)  ΕΕ L 184, 17.7.1999, σ. 23.

(8)  Βλ. σελ. 1 της παρούσας Επίσημης Εφημερίδας.

(9)  ΕΕ L 244, 29.9.2000, σ. 27.

(10)  ΕΕ L 58, 28.2.2006, σ. 42